św. Henryk II(973 - 1024)Św. Henryk, syn Henryka, księcia Bawarii i Gizeli, córki Konrada, króla Burgundii, urodził się w roku 973. Otrzymał doskonałe wykształcenie pod opieką św. Wolfganga, biskupa Ratyzbony. W roku 995 objął po swoim ojcu tron książęcy, około 999 roku poślubił św. Kunegundę. W roku 1002, po śmierci swego kuzyna, Ottona III, został królem niemieckim, w roku 1004 - włoskim, a w roku 1014 - cesarzem rzymskim.Zapatrzony w wielkie prawdy wieczne, których rozważaniu wiele czasu poświęcał, nie nadawał przesadnego znaczenia swojej godności cesarskiej. Wszystko, co czynił, służyć miało przede wszystkim chwale Bożej. Św. Henryk troszczył się bardzo o dobrobyt Kościoła i utrzymanie dyscypliny wśród przedstawicieli hierarchii kościelnej. Nieprzyjaciół starał się traktować wyrozumiale i łagodnie. W roku 1014 z rąk papieża Benedykta VIII przyjął koronę cesarską. Przy tej okazji potwierdził darowiznę, której jego poprzednicy dokonali dla papieża, władcy Rzymu i egzarchy Rawenny. Okoliczności zmusiły kilkakrotnie cesarza do prowadzenia wojen. W latach 1004-1018 prowadził ze zmiennym szczęściem wojnę z Bolesławem Chrobrym, zakończoną pokojem w Budziszynie. Jednym z ważniejszych jego sukcesów było pobicie Saracenów i ich sprzymierzeńców, Greków. Pokorę i ducha sprawiedliwości łączył św. Henryk z żarliwością religijną. Kiedy na przykład zaszło nieporozumienie między nim a Herbertem, biskupem Kolonii, rzucił się do jego stóp prosząc o przebaczenie.
Św. Henryk miał zamiar abdykować i schronić się w klasztorze, ale posłuchawszy rady opata z Verdun zachował cesarską godność.
Modlitwa do św. Henryka IIModlitwa do św. Henryka IIKs. Wiesław Al. Niewęgłowski
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |