Nie uznaję antykoncepcji za grzechNie uznaję antykoncepcji za grzech. Metod naturalnych absolutnie nie da się zastosować w moim cyklu. W dodatku dla męża to jest totalna głupota. Będę się upierać - i co, wyjdzie rozwód? Z wiary, nie z naciskum Wiem, że problem antykoncepcji wymaga nierzadko indywidualnego podejścia. Dlatego jestem otwarty na dyskusję, na wszystkie kontrargumenty. Wymagam jednak otwartości z drugiej strony. Jeśli ktoś chce mi jedynie powiedzieć, że nauki Bożej nauczanej w Kościele absolutnie nie da się zachować, to ciężko mi rozmawiać. Trudno celibatariuszowi zachęcać do metod naturalnych. Wiem tylko, że nie mamy alternatywy, skoro antykoncepcja jest złem. Wierzę, że z powołaniem do małżeństwa przychodzi laska Boża. Pomaga zwyciężyć trudności. Moralność ma wypływać z wiary człowieka. A nie - o zgrozo - z nacisku duchownych. Jako ksiądz służę jedynie pomocą małżonkom zastanawiającym się, jak zbliżyć się do nauki Bożej dotyczącej seksu w małżeństwie. Z otwartą i uczciwą parą małżeńską czy pojedynczym uczciwym małżonkiem będę rozmawiał, czy i na ile w określonej sytuacji małżeństwa można zachować godność pożycia, na ile sensowne i możliwe są kompromisy, co można zrobić, żeby powoli dojść do tego, co jest wolą Bożą. Nie chodzi o to, żeby w konfesjonale Pani przekonała jakiegoś kapłana do antykoncepcji, bo i tak nie "zbajeruje" Pani Boga i swojego sumienia. Nie chodź: też o to, żebym ja w konfesjonale wymusił na Pani jakieś obietnice, bo wróci Pan do życia i zrobi swoje. Dobrym miejscem na szczegółowe pytania jest albo parafialna poradnia rodzinna, albo konfesjonał. Cenię zwłaszcza relację stałego spowiednictwa, kiedy mogę spotkać się z penitenter wiele razy. Ten sam grzech leczymy inaczej, kiedy człowiek sio nawraca i kiedy się stacza, kiedy jest w depresji i kiedy jest wy poczęty, w czasie lepszym w małżeństwie i w czasie destruke rodziny. Potrzeba nieraz lat, żeby ktoś ustabilizował się psychicznie, żeby wyszedł ze swoich lęków, żeby odnowił swoją relację z Bogiem i komunikację w małżeństwie. Potrzeba czasu, żeby żon., naprawdę nauczyła się naturalnych metod rozpoznawania płod ności; zobaczyła, że jest w tym mistrzem, że potrafi bezbłędnie określić swój czas płodny i niepłodny. Wtedy dopiero może przekonać do metod męża. Dlatego odsyłam Panią do konfesjonału i do poradni życiA rodzinnego. Tak jak poważny lekarz nie poprowadzi diagnoz;, i terapii przez telefon, tak i ja nie odpowiem listownie na Pani wątpliwości. Proszę poszukać w swoim otoczeniu kapłanów szanujących naukę Bożą, a jednocześnie mądrych i cierpliwych Serce i rozum pomogą Pani ich znaleźć. ks. Marek Kruszewski
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |