Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Chwalcie łąki umajone... Jaka jest historia nabożeństwa majowego?

Od pierwszych stuleci chrześcijaństwa do dni dzisiejszych nieodłącznym atrybutem kultu Maryi są kwiaty. U źródeł tej tradycji stoją alegorie biblijne, teksty Ojców Kościoła i apokryfy. One to sprawiły, ze wszystkie niemal litanie i modlitwy do Panny Najświętszej nadają Jej miano Rozy i Lilii, symbolizujących królewski majestat i Niepokalane Poczęcie Matki Boga.

Również sztuka i muzyka sakralna, a także poezja religijna przedstawiają Bogarodzicę wśród kwiecia. Kwiaty bowiem to element rajskiego piękna, ofiarowany przez Stwórcę grzesznym ludziom okazanym na szarzyznę życia na ziemi.

Nieskazitelna uroda kwiatów ociera łzy z oczu i rozjaśnia chmurę troski na zasępionych twarzach. Stąd, kojarząc Maryję z najpiękniejszym dziełem stworzenia, z dawien dawna poświęcano Jej najwdzięczniejszy miesiąc w roku, zaścielający ziemię kwietnym; kobiercami. Na miejsce pogańskiej Flory, bogini roślinności, Królową Wiosny uczyniono Matkę Bożą.

Według uczonych mariologów nabożeństwa ku czci Maryi praktykowały Kościoły wschodnie juz w pierwszym chrześcijańskim tysiącleciu. Nabożeństwa te odbiegały formą od obecnych obrzędów majowych i odbywały się w sierpniu, który był na Wschodzie najbardziej uroczym miesiącem.

W wieku V specjalną liturgię maryjną sprawowali Koptowie, chrześcijańscy mieszkańcy Górnego Egiptu, odłączeni później od Kościoła katolickiego. Wierni koptyjscy zbierali się codziennie przed figurą Najświętszej Dziewicy, przystrojoną kwiatami i światłem, i podzieleni na dwa chóry sławili śpiewem bizantyjską Theotokos - Matkę Boga. Nieco później odbywały się nabożeństwa maryjne w Ziemi Świętej i Syrii, a w wieku VII w Małej Azji i Grecji.

W okresie od XII do XIV stulecia nabożeństwa ku czci Maryi doszły na Wschodzie do rozkwitu. Ustalone najpierw religijnym prawem zwyczajowym, zostały zatwierdzone oficjalnym rozporządzeniom cesarza bizantyjskiego Andronikusa II Paleologa na przełomie XII i XIII wieku.

W Kościele zachodnim w pierwszym tysiącleciu tylko sporadycznie święcono miesiąc Maryi w koloniach greckich w południowej Italii.

Zwyczaj odprawiania liturgii ku czci Matki Najświętszej w maju zaprowadził po raz pierwszy w XII! wieku król hiszpański Alfons X Mądry, autor pięknych utworów poetyckich o Maryi.

Drugim gorliwym apostołem nabożeństwa majowego na Zachodzie był w XIV wieku błogosławiony mistyk niemiecki, dominikanin, Henryk Suzo. Stare dokumenty klasztorne przekazują, że zakonnik ten własnoręcznie splatał w maju z najpiękniejszych kwiatów girlandy i ozdabiał nimi co dzień ołtarz Bogarodzicy lub Jej statuę, a na głowę Maryi wkładał wieniec z róż. Potem w kornym hołdzie padał do stóp ukochanej Matki. W nagrodę za swą wielką miłość synowską oglądał, pogrążony w ekstazie, chóry aniołów i dusz odkupionych śpiewających hymn Magnificat.

W XV i XVI wieku nabożeństwo majowe praktykowano w całej Hiszpanii, Portugalii, Ameryce Środkowej i Południowej oraz w Nadrenii i w niektórych okolicach w Italii.

W XVIII stuleciu stało się obrzędem całkowicie publicznym.

W takim charakterze odprawiano je przede wszystkim we Włoszech, w kościołach zakonnych i diecezjalnych. Upowszechniali je głównie Jezuici. Należący do tego zakonu ojciec Alfons Muzzarelli z Ferrary żarliwie propagował Kult Najświętszej Dziewicy słowem mówionym i pisanym W Liście otwartym do biskupów wzywał ich do regularnego praktykowania w diecezjach nabożeństwa majowego.

W pierwszej połowie XIX wieku papież Pius VII wydał bullę nadającą uczestnikom nabożeństwa majowego odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. Kilkanaście lat później święty twórca idei Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, rzymski kapłan Wincenty Pallotti nakazał wszystkim katolikom "przystrajać w maju obrazy Maryi w kwiaty, wieńce i światła", ponieważ "przez te drobne objawy czci czyni się rzecz przyjemną dla Trójcy Przenajświętszej a kiedyś otrzyma się za to nagrodę". Od połowy XIX wieku juz cały katolicki świat oddawał w maju hołd Bogarodzicy.

W Polsce nabożeństwo majowe zostało publicznie odprawione po raz pierwszy w 1837 roku w Warszawie, w kościele Świętego Krzyża.

Potem zaprowadzono je w Krakowie, na Jasnej Górze i w kilku innych kościołach. W dniu 24 kwietnia 1863 roku nakazał odprawiać je we wszystkich parafiach archidiecezji warszawskiej metropolita Zygmunt Feliński, późniejszy wygnaniec, obecnie Sługa Boży. Takie samo zarządzenie wydali później dla swych diecezji inni biskupi. Równocześnie publikowano wiele modlitewników i śpiewników ułatwiających oddawanie czci Maryi podczas nabożeństwa majowego. Do najpopularniejszych należy zbiór pieśni maryjnych pt. Wianek majowy księdza Karola Antoniewicza, jezuity. Ogólnie znana jest pieśń tego autora: Chwalcie łąki umajone...

W Polsce nabożeństwo majowe jest ogromnie popularną i ulubioną formą kultu maryjnego. We wszystkich kościołach i kaplicach, przy krzyżach przydrożnych, przed obrazami w domach prywatnych wznosi się ku niebu litanijna pieśń sławiąca "Różę Duchowną", płynie żarliwe błaganie o wybawienie od wszelkich złych przygód, chylą się głowy przed błogosławiącą złocistą monstrancją.

Nawet udręka okupacyjnych lat II wojny światowej nie zdołała powstrzymać polskich, umęczonych dłoni od splatania wieńca z kwiatów dla Królowej Anielskiej i modłów ku Jej czci Pamiętam z tego okresu nabożeństwo majowe odprawiane na początku lat czterdziestych w Puszczy Kurpiowskiej, nieopodal Wyszkowa Pod daszkiem maleńkiej kapliczki, zawieszonej na grubym, chropawym pniu wysokiej sosny, ustawił ktoś filigranową biało błękitną figurkę Maryi. Wokół wyrastała ku niebu bezładna kolumnada drzew. Zielone, iglaste korony przesiewały migotliwe blaski zachodzącego słońca. Gromadka ludzi klęcząc na suchym igliwiu błagała przyciszonym śpiewem, wpatrzona w Niepokalaną, o przemożne wstawiennictwo u Jej Syna. Z melodią Litanii loretańskiej łączył się w górze jednostajny poszum prastarego boru i wielorakie głosy rozradowanych wiosną ptaków Moja matka śpiewała również i trzymała mnie mocno za rękę. Opiekuńcze ciepło jej dłoni napełniało mnie w otaczającej nas puszczy poczuciem spokoju i bezpieczeństwa.

Teologowie, którzy bez reszty zaufali miłosierdziu Matki Najświętszej i posiedli głęboką znajomość dusz ludzkich, twierdzą że nabożeństwo majowe jest szczególnie cenne dla osób prowadzących życie wewnętrzne i dla grzeszników. Tę opinię pięknie aprobuje Zofia Kossak w swoim Roku polskim: "W porze majowego zmierzchu, gdy nabrzmiałe wiarą, nadzieją i miłością głosy wychwalają Matkę Niebieskiego Pana. gdy Gwiazdę Zaranną wysławia" cala przyroda i hołd Jej oddaje, "wydaje się, iż nie ma tak nędznej istoty, by Maryja nie wstawiła się za nią skutecznie".

ZOFIA WALKIEWICZ

Ostatnia aktualizacja: 06.05.2022



Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.



Autor

Treść

Nowości

Wyjaśnienie liturgii Wielkiego TygodniaWyjaśnienie liturgii Wielkiego Tygodnia

Tajemnica Triduum PaschalnegoTajemnica Triduum Paschalnego

Ostatnia WieczerzaOstatnia Wieczerza

Jak dobrze odbyć sakrament pojednaniaJak dobrze odbyć sakrament pojednania

Skąd sie bierze kapłaństwoSkąd sie bierze kapłaństwo

Tryptyk PaschalnyTryptyk Paschalny

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej