Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

List do rodzin: Rodzina a społeczeństwo

Rodzina jest "najmniejszą komórką społeczną, a jako taka jest instytucją podstawową dla życia każdego społeczeństwa", w związku z czym od społeczeństwa "oczekuje przede wszystkim uznania swej tożsamości i zaakceptowania jako społeczna podmiotowość".

U podstaw instytucji rodzinnej leży małżeństwo, ustanowione dzięki przymierzu, przez które "mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury do dobra małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa" (kan. 1055). "Tylko taki związek może być uznany i potwierdzony społecznie jako "małżeństwo"", a nie inne związki międzyludzkie, które tym warunkom nie odpowiadają.

"Żadne społeczeństwo ludzkie nie może ryzykować permisywizmu w sprawach tak podstawowych jak istota małżeństwa i rodziny! Tego typu permisywizm moralny w swych konsekwencjach musi szkodzić samemu społeczeństwu, jego autentycznej spoistości społecznej i humanistycznej". Nie można tu ulegać pokusie pozornej nowoczesności.

"Jako wspólnota miłości i życia, rodzina jest społecznością najmocniej "ugruntowaną" i w sposób sobie właściwy społecznością suwerenną, choć równocześnie jest to społeczność wielorako uzależniona". Dlatego można mówić o prawach rodziny. W 1983 r. Stolica Apostolska ogłosiła Kartę Praw Rodziny, która dalej zachowuje swą aktualność. "Prawa rodziny wykazują szczególną bliskość w stosunku do praw człowieka", wśród których "niektóre dotyczą wprost rodziny, jak np. prawo małżonków do rodzicielstwa oraz do wychowania swoich dzieci", a inne - w sposób pośredni. "Równocześnie prawa rodziny nie są tylko matematyczną sumą praw osoby. Rodzina bowiem jest czymś więcej niż każdy z osobna człowiek. Jest wspólnotą rodziców i dzieci, bywa nieraz wspólnotą wielu pokoleń. Dlatego też jej podmiotowość domaga się własnych specyficznych praw".

Karta Praw Rodziny, wychodząc z zasad moralności, "ugruntowuje bytowanie rodziny w porządku społeczno-prawnym "wielkiego" społeczeństwa, a więc przede wszystkim narodu, z kolei państwa, a także wspólnot międzynarodowych. Każde z tych "wielkich" społeczeństw jest uwarunkowane bytem rodziny, przynajmniej pośrednio. Określenie zadań i obowiązków "wielkiego" społeczeństwa w stosunku do rodziny jest sprawą niezwykle doniosłą".

Istnieje więź niemal organiczna pomiędzy rodziną a narodem, która "opiera się przede wszystkim na uczestniczeniu w kulturze". "Rodzina, uczestnicząc w dziedzinie narodowej kultury, przyczynia się do tej specyficznej suwerenności, jaką naród zawdzięcza swojej kulturze i swemu językowi". Gdy chodzi o państwo, to "rodzina, rzec można, należy do duszy każdego państwa o tyle, o ile stanowi w stosunku do niego podmiot tzw. zasady pomocniczości". Rodzina bowiem nie dysponuje wszystkimi środkami nieodzownymi do realizacji własnych celów, zwłaszcza w dziedzinie wykształcenia i wychowania. Państwo ma tu interweniować, ale zgodnie z zasadą: "wszędzie tam, gdzie rodzina jest samowystarczalna, należy ją pozostawić samej sobie".

Oprócz tego "pomoc państwa - nie wykluczaj ąc inicjatyw prywatnych - wyraża się poprzez instytucje mające na celu ochronę życia i zdrowia obywateli, a zwłaszcza w podejmowaniu odpowiednich środków dotyczących świata pracy. Bezrobocie stanowi w naszych czasach jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla życia rodzinnego".

Trzeba tu "podkreślić ważność i ciężar pracy kobiet wewnątrz rodziny. Praca ta powinna być gruntownie dowartościowana. Trud każdej kobiety związany z wydaniem na świat dziecka, z jego pielęgnowaniem, karmieniem, wychowywaniem, zwłaszcza w pierwszych latach, jest tak wielki, że nie może mu dorównać żadna praca zawodowa... Trzeba, ażeby macierzyństwo kobiet zostało zrozumiane jako wystarczający tytuł do odpowiedniego wynagrodzenia, niezbędnego do utrzymania rodziny w tej tak bardzo ważnej fazie jej egzystencji".

Rodzina musi być wspomagana jako społeczność podstawowa. "Naród prawdziwie suwerenny i duchowo mocny jest zawsze złożony z mocnych rodzin: rodzin świadomych swojego powołania i posłannictwa w dziejach. W centrum tych wszystkich spraw i zadań stoi zawsze rodzina. Jakiekolwiek odsunięcie jej na dalszy plan... musi oznaczać niszczenie autentycznej substancji społecznej".

Jan Paweł II



Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.



Autor

Treść

Nowości

Nowenna do bł. Jerzego Matulewicza - dzień 7Nowenna do bł. Jerzego Matulewicza - dzień 7

św. Franciszek Salezyśw. Franciszek Salezy

Modlitwa do św. Franciszka SalezegoModlitwa do św. Franciszka Salezego

Litania do św. Franciszka SalezegoLitania do św. Franciszka Salezego

św. Felican z FolignoFelican z Foligno

Modlitwa do św. Felicana z FolignoModlitwa do św. Felicana z Foligno

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2024Godzina Łaski 2024

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2025 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej