Jak się spowiadać? - Spowiedź

Idealna spowiedź powinna być krótka, konkretna i kompletna. To znaczy bez niepotrzebnej narracji. Nie opowiadam o grzechach, tylko je wymieniam.

Każdy ma prawo wyboru miejsca i spowiednika. Nie ma formalnego obowiązku spowiedzi w swojej parafii. Kościelne normy dotyczą tylko częstotliwości tego sakramentu.

Zawsze warto rozejrzeć się po całym kościele i przejść obok innych konfesjonałów. Jeżeli nie ma kapłana w ulubionym miejscu nie znaczy to, że już nikt nie spowiada.

Spowiadamy się tylko z własnych grzechów a nie zięcia, synowej, teściowej lub męża. Warto słuchać siebie, kiedy nagle osuwam się w rodzinną, kościelną lub patriotyczno-polityczną nowelę.

Spowiednik ma prawo zadawać pytania. Nie pyta z chorej ciekawości, ale z troski o ważność sakramentu. Naprawdę, księży i lekarzy trudno czymś zaskoczyć albo zdziwić.

Nauka kapłana zwykle towarzysząca spowiedzi nie jest konieczna. Powinna być, ale nie musi. Spowiedź jest w pełni ważna także bez pouczenia kapłana.

Każdy spowiednik ma prawo odmówić udzielenia rozgrzeszenia. Nie jest to zależne od subiektywnych emocji, ale od norm prawa kościelnego. Dlatego jednocześnie powinien wyraźnie podać przyczynę takiej decyzji. Jeżeli tego brakuje, należy zapytać. Brak rozgrzeszenia polega na jego "zawieszeniu" i "oczekiwaniu" na czas wiarygodnej zmiany po stronie penitenta. Nawet jeżeli to oczekiwanie miałoby trwać latami.

Tradycyjna "pierwszopiątkowa" spowiedź nie musi przypadać dokładnie w tym dniu. W I piątek wystarczy stan laski uświęcającej i przyjęcie Komunii Św.

Jeżeli znasz niedzielne życie parafialne i planujesz dłuższą spowiedź, pomyśl też o Twoim spowiedniku. Spowiada, ale będzie musiał zaraz wyjść z konfesjonału, aby zebrać tzw. tacę, a potem pomóc przy Komunii Św. Nie stawaj w kolejce, która nie ma przyszłości.

Ksiądz, u którego "zawsze się spowiadam", wbrew pozorom nie jest stałym spowiednikiem. Takim jest jedynie ten, który wie o Twoim wyborze, zna Ciebie i wyraźnie zgodził się na to systematyczne duchowe towarzyszenie. Ale unikanie po ciężkim grzechu stałego spowiednika oznacza fikcję duchowości.

Jeżeli nie wiesz, jak coś powiedzieć, mów jak było. Nie chodzi o literacki styl ani łzy. Wystarczy chropowata szczerość. Nie uciekaj w ogólniki ani w "zdarzyło się". Zaryzykuj, a doświadczysz Bożego Narodzenia!

ks. Jan Sawicki Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 20 grudnia 2009 Wasze komentarze: marzena aneta: 18.08.2023, 10:26 Jak się spowiadać? proszę o dobrą spowiedź świętą dziękuję proszę o dobrego kapłana spowiednika z powołania z wiarą który mnie dobrze wyspowiada dziękuję proszę o miłość prawde sprawiedliwość szczerość uczciwość ufność wiare na całym świecie dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych wszystko dojrzewa w czasie nic się nie marnuje modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję mateusz: 18.01.2010, 19:31 Ciekawe, aczkolwiek dzisiaj konfesjonał jest jednym z niewielu miejsc gdzie człowiek moze normalnie porozmawiac, i szczerze... Wg mnie spowiedz nie musi byc jak najkrotsza. Trzeba rozmawiac, bo wypowiedzenie wszystkiego prowadzi do uleczenia, szczegolnie gdy wiekszosc czasu mowi sam penitent . (1) Autor Treść Nowości Nowenna przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP - dzień 5 I Niedziela Adwentu - Mk 13,33-37 Modlitwa do św. Franciszka Ksawerego Litania do św. Franciszka Ksawerego Po co nam adwent? Pan Bóg stwarza nam okazje do pojednania się z Nim Najbardziej popularne Godzina Łaski 2023 Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna