Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Czarny scenariusz

Wśród spraw ostatecznych cztowieka nauka Kościoła wymienia piekło, czyli stan potępienia. I jeżeli pamiętamy z pacierza Skład apostolski ("Wierzę w Boga"), to wiemy, że Chrystus, który umarł i został po-grzebion, zanim trzeciego dnia zmartwychwstał, najpierw "zstąpił do piekieł". Jak to rozumieć?

Katechizm wyjaśnia, że Jezus po śmierci zstąpił do krainy umarłych, czyli otchłani (hebr. Szeol, grec. Hades). Tam przebywali wszyscy zmarli - źli i dobrzy - czekający od czasów grzechu pierworodnego na Odkupiciela. Wspólnie - choć pewnie w różnym stopniu - byli pozbawieni pokoju i szczęścia. Zstępując "do piekieł" Jezus wyprowadził tylko dusze sprawiedliwych, aby zamieszkali w niebie. Nie wszedł do otchłani, aby wyzwolić potępionych ani żeby zniszczyć "piekło potępionych" (KKK 633). Stan zmarłego Chrystusa w grobie i tajemnicę Jego zstąpienia do otchłani liturgia rozważa w ciągu dnia w Wielką Sobotę.

Natomiast definitywne piekło oznacza stan ostatecznego samowykluczenia z jedności z Bogiem. Umrzeć w grzechu śmiertelnym, nie żałując za niego i nie prosząc Jezusa o miłosierdzie, oznacza zostać z własnego wyboru na zawsze oddzielonym od Boga (KKK 1033). Nauczanie Jezusa (Mt 5, 22. 29; 10, 28; 13, 42. 50), a za Nim Kościoła - wyraźnie stwierdza istnienie piekła i jego wieczność.

Ale Bóg nie przeznacza nikogo do piekła (J 3, 17). Może to jednak się stać przez świadome zerwanie z Bogiem, porzucenie wiary, szydzenie z nawrócenia i uparte trwanie w grzechu aż do końca. Potępienie jest ostatnim stadium ekspansji grzechu, który zwraca się przeciw sprawcy. Piekło puentuje fascynację złem.

Jan Paweł II wyjaśnia: "Potępienia nie należy przypisywać inicjatywie Boga. To stworzenie zamyka się na Jego miłość. Potępienie polega na ostatecznym odsunięciu się od Boga, wybranym przez człowieka i utwierdzonym przez śmierć. Wyrok Boży ratyfikuje tylko ten stan". Po prostu Bóg realizuje przesłanki stawiane Mu w tym życiu przez człowieka.

Ewangelia przede wszystkim akcentuje niebezpieczeństwo utraty szczęścia wiecznego. Nieistotny jest szczegółowy opis piekła. W tej bowiem kwestii nie chodzi o grozę ani o zaspokajanie ludzkiej ciekawości, ale o wezwanie do odpowiedzialności, z jaką człowiek powinien korzystać z wolności ze względu na swoje wieczne przeznaczenie (KKK 1036).

Gdy jedni są pewni, że piekła nie ma, a inni głoszą, że jest, ale puste, wiele dają do myślenia wizje piekła, które przekazali Kościołowi święci i błogosławieni, np. Teresa z Avila, Jan Bosco, Katarzyna Emmerich, dzieci z Fatimy, Faustyna Kowalska i inni.

ks. Jan Sawicki

Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 10 października 2010



Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor

Tresć

Poprzednia[ Powrót ]Następna

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej