Istnieją stany, które sprzyjają powstaniu zakrzepicy żylnej, a w konsekwencji zatorowości płucnej. Należą do nich operacje, urazy i złamania w obrębie miednicy oraz kończyn dolnych, długotrwałe unieruchomienie, nowotwory złośliwe, stosowanie środków antykoncepcyjnych i hormonalnej terapii zastępczej, przebyta wcześniej zakrzepica lub zatorowość, niektóre choroby krwi, choroby zapalne jelita grubego. W takich przypadkach stosuje się często leki celem zapobiegania temu powikłaniu. Także ciąża i połóg stwarzają niebezpieczeństwo zatorowości. Jednak poza wymienionymi czynnikami do wystąpienia zatorowości konieczne jest zwolnienie przepływu w naczyniach, zaburzenia dotyczące krzepnięcia krwi lub uszkodzenie naczynia (np. w czasie operacji).

     Skrzepliny powstają przy ścianie żyły powodując jej zwężenie, a w konsekwencji zwolnienie przepływu krwi, które predysponuje do powiększania się zakrzepu. Może on mieć nawet kilkanaście centymetrów długości! Bardzo często taka skrzeplina odrywa się od ściany naczynia i razem z krwią wędruje do serca, a następnie do płuc. Tam blokuje tętnicę płucną lub jej odgałęzienia. Objawy zależą od tego, jak duże naczynie zostanie zamknięte.

     Najczęstszymi objawami zatorowości płucnej są duszność, suchy kaszel, zasłabnięcie oraz krwioplucie. W badaniu lekarskim stwierdza się przyspieszenie pracy serca i liczby oddechów. W masywnej zatorowości dochodzi do spadku ciśnienia krwi, wstrząsu, a nawet śmierci. Objawy choroby nie zawsze są typowe. Mogą przypominać zapalenie płuc lub dolegliwości wieńcowe.

     Potwierdzenie choroby uzyskuje się za pomocą specjalistycznych badań - takich jak tomografia komputerowa, arteriografia płucna - które uwidaczniają zmiany zatorowe w tętnicach płucnych. Mniej dokładna jest scyntygrafia. Czasem pomocne w rozpoznaniu może być badanie ekg i echo serca. Wykonuje się także badania krwi (oznaczenie stężenia d-dimerów).

     Postępowanie diagnostyczne zależy od stanu pacjenta oraz klinicznego prawdopodobieństwa choroby. Prawidłowe badanie krwi przy małym prawdopodobieństwie klinicznym zatorowości powala na odstąpienie od dalszej diagnostyki. Duże prawdopodobieństo choroby oraz nieprawidłowy wynik badania krwi wymagają wykonania dokładniejszych badań.

     Leczenie zatorowości polega na podawaniu leków "rozpuszczających" zakrzepy. Początkowo podaje się je w zastrzykach, potem nawet przez kilka miesięcy w tabletkach. W masywnej zatorowości konieczne jest stosowanie tlenu oraz podawanie silnych leków we wlewach kroplowych. Czasem konieczne jest operacyjne usunięcie skrzepliny.

Robert Pływaczewski

pulmonolog


Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 28 lutego 2009

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje?

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna