Przymierze - to umowa przyjaźni Boga z ludźmiRdz 15,5-12.17-18; Ps 27; Flp 3,17-4,1; Mt 17,7; Łk9,28b-36Autor Księgi Rodzaju przypomina nam obrzęd Przymierza, jakie Bóg zawiera z Abrahamem. Przymierze, to jeden z centralnych - może nawet najważniejszy- temat Biblii. Już na początku ludzkich dziejów Bóg, kierując się życzliwą miłością ku człowiekowi, zawiera przymierze z Noem; odnawia je później z Abrahamem (to wydarzenie przypomina dzisiejsze I czytanie), potwierdza z Mojżeszem na Górze Synaj, a ostatecznie i nieodwołalnie Nowe Przymierze z ludźmi dokonuje się przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa.Przymierze - to umowa przyjaźni Boga z ludźmi. Bóg zobowiązuje się do opieki nad narodem wybranym, a ludzie do posłuszeństwa Bożemu Prawu. Inicjatorem tego wszystkiego jest sam Bóg, który w możliwie najbliższy sposób chce związać się z człowiekiem przez wzajemną wierność i oddanie. Mojżesz i Eliasz, towarzyszący Panu Jezusowi na Górze Przemienienia, reprezentują Prawo i Proroków Starego Testamentu. Ich obecność stanowi rękojmię, że starotestamentalne zapowiedzi spełniają się w Chrystusie. A zwróćmy uwagę, że wydarzenia opowiedziane przez św. Łukasza, poprzedziła zapowiedź Jezusowej Męki, śmierci i zmartwychwstania, czyli dokładnie zawarcia "Nowego i Wiecznego Przymierza". Apostołowie Piotr, Jan i Jakub, ci sami którzy już wkrótce będą świadkami agonii w Ogrójcu i śmierci na Golgocie, widzą - przestraszeni - boską godność Jezusa. Wszystkie te wspomniane wydarzenia przekraczały możliwość zrozumienia Apostołów, rodząc w nich najpierw senność, a potem lęk, speszenie, niezrozumienie. Na szczęście zachowali w sercach pamięć wydarzeń i słowa które słyszeli. Pozwoliło im to później pojąć sens tego wszystkiego, w czym uczestniczyli. Nasze przymierze z Bogiem zostaje zawarte poprzez przyjęcie sakramentu chrztu świętego. To wtedy Bóg zaprasza nas do przyjaźni z sobą. Świadomość zaś Bożej obecności w sakramencie Eucharystii pozwala nam pokonać przeszkody, które tę przyjaźń utrudniają: naszą obojętność, lenistwo i niezrozumienie Jezusa. 1 jeszcze jedna uwaga. To wszystko, co przydarzało się Apostołom stanowi dla nas prawdziwą pociechę. Jeżeli oni mieli tyle problemów ze zrozumieniem swojego Pana, to widocznie i nasze kłopoty są normalną, ludzką drogą, prowadzącą do Boga. Ks. WIESŁAW MERING Pielgrzym nr 215
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2022 Pomoc Duchowa |