Dziewiczy orszak Baranka (14,1-5)

Po przerażających wizjach "sukcesów" smoka i dwóch jego pomocników (Ap 13) następuje wizja nowa, zupełnie inna. Widzimy Boskiego Baranka, otoczonego dziewiczym orszakiem. Wizja ma charakter krótkiego spotkania z Chrystusem przed Jego decydującą rozprawą ze złem.

Chrystus ukazuje się św. Janowi na górze Syjon w Jerozolimie. Nie jest to miejsce przypadkowe. Na wzgórzu syjońskim znajdowała się świątynia jerozolimska, w której Jahwe mieszkał pośród swego ludu i odbierał od niego cześć (Ps 74,1-2; 132,13-14). Prorocy uczyli, że właśnie Syjon stanie się miejscem gromadzenia zbawionych w czasach ostatecznych, którzy tu doznają ocalenia (Ab 16-17; J1 3,5; So 3,ll). Skaliste wzgórze syjońskie mocno kontrastuje z lotnym piaskiem, po którym porusza się smok i bestia (12,18; 13,1), a Chrystus przybywa tu jako nowy Pan Syjonu, uprawniony przez Jahwe Starego Testamentu i gromadzi wokół siebie Nowego Izraela, Kościół.

Tłum zgromadzony wokół Chrystusa nawiązuje wyraźnie swoją wielkością do liczby wybrańców Bożych z Ap 7,4. Aczkolwiek jest to rzesza ogromna, to można wyrazić ją skończoną liczbą. Stanowi ona wynik mnożenia przez siebie trzech liczb: 12 (pokolenia izraelskie w Starym Testamencie), 12 (apostołowie) oraz 1000 (wielka ilość).

Sto czterdzieści cztery tysiące osób wokół Chrystusa jest symbolicznym obrazem Kościoła.

...z których każda miała na czole wypisane Jego imię, a także imię Jego Ojca.

W przeciwieństwie do mieszkańców ziemi, opieczętowanych znamieniem bestii (13,16-17), zgromadzeni wokół Chrystusa noszą znak Baranka oraz Jego Ojca. Ten znak - symbol przyjętego chrztu - oznacza przynależność do Boga oraz stanowi gwarancję Jego pomocy: Pan Bóg radzi o swojej czeladzi.

Usłyszałem także głos z nieba podobny do szumu wielkich wód i do łoskotu potężnego gromu, a także do muzyki harfiarzy, grających na swych harfach.

Owe sto czterdzieści cztery tysiące przyjaciół Boga podąża do nieba, ale jeszcze tam nie jest. Świadczy o tym głos, który słyszą z nieba. Choć ciągle są jeszcze na ziemi, nie grozi im już wrogość bestii (13,13-14). Głos z nieba pochodzi zapewne od mi- riad anielskich (5,11), ale w istocie jest to głos samego Boga. Jest potężny jak (hos) szum rozszalałych żywiołów morskich, wyrazisty jak łoskot potężnego gromu, a jednocześnie subtelny i delikatny jak liturgiczny śpiew przy akompaniamencie harf.

Wszyscy spośród stu czterdziestu czterech tysięcy śpiewają pieśń jakby nową przed tronem, przed czterema istotami żyjącymi i przed starcami.

Chór złożony ze stu czterdziestu czterech tysięcy śpiewaków śpiewa pieśń jakby nową. Określenie "nowa pieśń" dotyczy nowości jej tematu: jest nim zbawienie dokonane przez Jezusa Chrystusa (por. 15,3-4).

Lud odkupiony przez Chrystusa śpiewa z całej mocy pieśń dziękczynienia, dziękując Mu za ocalenie i wyzwolenie. Przypomina to pieśń Izraelitów po przejściu Morza Czerwonego (Wj 15,1-20), a także niektóre psalmy (np. Ps 33,3; 96,1). A prócz nich - wykupionych z ziemi - nikt nie potrafi nauczyć się tej pieśni.

Pieśń odkupionych stanowi przeciwieństwo czci, jaką mieszkańcy ziemi obdarzają bestię (por. 13,3-4.8). Dlatego jedynie ci, którzy należą do Chrystusa, są w stanie włączyć się w śpiew i towarzyszyć niebiańskiej liturgii. Nasze zjednoczenie z Kościołem niebiańskim dokonuje się w najbardziej szlachetny sposób wtedy, kiedy - szczególnie w świętej liturgii, w której moc Ducha Świętego oddziałuje na nas poprzez sakramentalne znaki - wspólnie z nim wielbimy w radosnym uniesieniu majestat Boży i kiedy wszyscy, odkupieni we krwi Chrystusa z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu oraz zgromadzeni w jeden Kościół, uwielbiamy jedną pieśnią chwały Boga w Trójcy jedynego (Vaticanum II, Lumen Gentium, 50).

Ci [wykupieni] nie splamili się z kobietami; są dziewiczo [czyści] i towarzyszą Barankowi, dokądkolwiek podąża. Jest to jeden z trudniejszych tekstów w całej Apokalipsie. Zdaje się on sugerować, że sto czterdzieści cztery tysiące wykupionych to mężczyźni i to jeszcze dziewiczo czyści (dosłownie parthenoi = dziewice) czyli żyjący w celibacie. Czy rzeczywiście zbawią się tylko ci, którzy dochowają dziewictwa? Czy małżeństwo plami człowieka?

Aby zrozumieć ten tekst, trzeba spojrzeć na niego z innej strony W Biblii cudzołóstwem i prostytucją określa się "chodzenie do innych bogów" czyli grzech porzucania Jahwe dla innych bóstw i kultów Stąd też - przez analogię - dziewictwo w sensie szerokim oznacza wierność i nieskazitelność chrześcijanina, który nie plami się kultami pogańskimi i ubóstwianiem świata.

Tekst mówi zatem o tych, którzy wezmą udział w uczcie Godów Baranka (por. 19,9; 21,2), ponieważ nie są splamieni apostązją czyli odstępstwem od wiary, lecz trwają nieskażeni. Św. Paweł porównuje każdego chrześcijanina do czystej dziewicy (2 Kor 11,2) i nazywa Kościół Oblubienicą Chrystusa (Ef 5,21-32).

Sto czterdzieści cztery tysiące to obraz Kościoła wiernego Bogu, który towarzyszy Barankowi, dokądkolwiek podąża. Nie chodzi tu o zwykłą przechadzkę po niebie, ale o wspólnotę losu i duchową solidarność z Chrystusem, o pełne identyfikowanie się z Nim w Jego śmierci i zmartwychwstaniu poprzez zapieranie się siebie i poświęcanie wszystkich swych sił apostolstwu (Mt 10,38).

Są wykupieni spośród ludzi i stanowią pierwocinę dla Boga i dla Baranka.

W Starym Testamencie Bóg wyzwolił swój lud z niewoli egipskiej, wyrwał go ze szponów bałwochwalczego świata, odciągnął od fałszywych kultów pogańskich i związał ze sobą przez Przymierze. W Nowym Testamencie Chrystus wykupił (w ścisłym sensie tego słowa) sto czterdzieści cztery tysiące niewolników i uczynił ich własnością Ojca i swoją, płacąc za nich swoją krwią.

Pierwocina (aparche) oznacza dosłownie jedną z ofiar w Starym Testamencie, która polegała na ofiarowaniu Jahwe pierwszych plonów pola, najlepszej części całego urodzaju. Pierwocina była symbolem nadchodzącego żniwa i oznaczała gotowość poświęcenia Bogu wszystkiego bez wyjątku.

Jak Izrael w Starym Testamencie był pierwszym plonem zbiorów Jahwe (Jr 2,3), tak chrześcijanie są zapowiedzią tych czasów, kiedy cały świat uzna władzę Boga i ze- gnie przed Nim kolano.

Chrześcijanie przypominają wierną i bogobojną część narodu izraelskiego, którą Biblia nazywa "Resztą Izraela". Prorok Sofoniasz tak o niej pisze: Reszta Izraela nie będzie czynić nieprawości ani mówić kłamstwa i nie znajdzie się w ich ustach zwodniczy język. Nieuleganie kłamstwu oznacza odrzucanie kultów pogańskich, bo bóstwa pogańskie - jako nieistniejące - są po prostu kłamstwem. Natomiast w Apokalipsie sto czterdzieści cztery tysiące nie mówiących kłamstwa oznacza ich całkowite przylgnięcie do Chrystusa.

Wizja Baranka, otoczonego rzeszą na górze Syjon jest wizją Kościoła, który pośród plag i nawałnic doczesnych trwa nieskazitelny, wpatrzony w Chrystusa i wierny Mu do końca.

Ks. PIOTR OSTAŃSKI Wasze komentarze: marzena aneta: 25.11.2023, 12:28 Dziewiczy orszak Baranka (14,1-5) dziękuję Baranku Boży kocham Cię bardzo mocno proszę o miłość prawde sprawiedliwość szacunek szczerość szacunek uczciwość szacunek ufność szacunek wiare szacunek zdrowie na całym świecie dziękuję Baranku Boży kocham Cię bardzo mocno proszę dla mnie o dobrą spowiedź świętą dobrego domu kupno małego dobrą małego mieszkania sprzedaż urode zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża w moim wieku mam czterdzieści pięć lat niepalącego pobożnego polaka religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości w zgodzie prawo jazdy samochód dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni szczerość cuda czyni szacunek cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję (1) Autor Treść Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje? Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna

Dziewiczy orszak Baranka (14,1-5)

Czytamy wspólnie Księgę Apokalipsy

Nowości

Najbardziej popularne