Być odpowiedzialnym (Łk 1,39-45)W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: "Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w łonie moim. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana". Tematem przewodnim Ewangelii na Wigilię Narodzenia Pańskiego jest temat czuwania, stania na straży, bycia odpowiedzialnym. o W różnej formie pojawia się on przy opisie każdej z postaci. Odpowiedzialnym za swoje państwo jest cesarz August. Chce, wiedzieć dokładnie, ilu obywateli liczy jego królestwo i w jakich warunkach żyją. Jest ważne, aby władza była odpowiedzialną za swoich, obywateli, zabiegając o ich dobro, pomyślny rozwój, bezpieczeństwo. Odpowiedzialni są obywatele. Święty Łukasz pisze wyraźnie, że, "wybierali się wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta". Byli więc posłuszni prawowitej władzy, szanując jej decyzje i wypełniając rozporządzenia. W ten sposób państwo rozwija się wszechstronnie, ekonomicznie i przestrzennie, duchowo i kulturalnie. Gdzie zaś brak posłuszeństwa i poczucia odpowiedzialności za dobro wspólne, państwo upada, traci wolność. Odpowiedzialny jest także Józef, jako obywatel i mąż. Wraz z Józefem również Maryja jest odpowiedzialna za "swego pierworodnego Syna", którego "owinęła w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie". Odpowiedzialni są pasterze, którzy wiernie "trzymali straż nocną nad swoją trzodą". Nie spali, nie zabawiali się, ale gorliwie wykonywali obowiązki, które zostały im powierzone. W efekcie otrzymali łaskę witania Zbawiciela, jako pierwsi. Każda z powyższych postaci jest wierna swojej tożsamości, swojemu powołaniu, swojej misji. To bardzo ważne! Nie można jednak mówić o tożsamości bez odwołania się do odpowiedzialności; tożsamość1 jest bowiem poczuciem odpowiedzialności za siebie i swoją historię, za coś, co się zna i szanuje. Bóg jest Wzorem i Źródłem odpowiedzialności. Z poczucia odpowiedzialności za swoje stworzenie posyła swojego Syna, który rodzi, się "w ubóstwie i chłodzie". Można więc powiedzieć, że "Odpowiedzialność" jest innym imieniem naszego Zbawiciela - Jezusa Chrystusa. To właśnie z poczucia odpowiedzialności za nasze zbawienie przyjął On naszą ludzką naturę, żyt pośród nas, wzrastał w mądrości,, pracował, męczył się i cierpiał, przyjął krzyż i umarł na nim za nas, żeby zmartwychwstać. Dodajmy jeszcze, że prawdziwie dojrzałym, obliczem odpowiedzialności jest miłość. To ona wyzwala siły do podejmowania odpowiedzialności i wierności, mimo wszelkich trudów, własnej tożsamości. To dlatego Boże Narodzenie jest szczególną lekcją i zarazem wielkim świętem miłości odpowiedzialnej. Zdzisław J. Kijas OFMConv Autor jest dziekanem Papieskiego Wydziału Teologicznego św. Bonawentury Seraficum w Rzymie
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |