Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Czytania liturgiczne na dzień 13 lutego 2021

1. czytanie (Rdz 3, 9-24)

Potomek Ewy zwycięży zło

Czytanie z Księgi Rodzaju

Pan Bóg zawołał Adama i zapytał go: ŤGdzie jesteś?ť On odpowiedział: ŤUsłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem sięť.

Rzekł Bóg: ŤKtóż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?ť Mężczyzna odpowiedział: ŤNiewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłemť.

Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: ŤDlaczego to uczyniłaś?ť Niewiasta odpowiedziała: ŤWąż mnie zwiódł i zjadłamť.

Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: ŤPonieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i dzikich; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono ugodzi cię w głowę, a ty ugodzisz je w piętęť.

Do niewiasty powiedział: ŤObarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobąť.

Do mężczyzny zaś Bóg rzekł: ŤPonieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem, mówiąc: Nie będziesz z niego jeść – przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał z niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia. Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a przecież pokarmem twym są płody roli. W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz!ť

Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących.

Pan Bóg sporządził dla mężczyzny i dla jego żony odzienie ze skór i przyodział ich. Po czym Pan Bóg rzekł: ŤOto człowiek stał się jak jeden z Nas: zna dobro i zło; niechaj teraz nie wyciągnie przypadkiem ręki, aby zerwać owoc także z drzewa życia, zjeść go i żyć na wiekiť.

Dlatego Pan Bóg wydalił go z ogrodu Eden, aby uprawiał tę ziemię, z której został wzięty. Wygnawszy zaś człowieka, Bóg umieścił na wschód od ogrodu Eden cherubów i miecz z połyskującym ostrzem, aby strzec drogi do drzewa życia.

Psalm (Ps 90 (89), 2 i 4. 5-6. 12-13 (R.: por. 1b))

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

Zanim narodziły się góry, †
nim powstał świat i ziemia, *
od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.
Bo tysiąc lat w Twoich oczach †
jest jak wczorajszy dzień, który minął, *
albo straż nocna.

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

Porywasz ich, stają się niby sen poranny, *
jak trawa, która rośnie:
rankiem zielona i kwitnąca, *
wieczorem więdnie i usycha.

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

Naucz nas liczyć dni nasze, *
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał? *
Bądź litościwy dla sług Twoich!

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

Aklamacja (Mt 4, 4b)

Alleluja, alleluja, alleluja

Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mk 8, 1-10)

Drugie rozmnożenie chleba

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: ŤŻal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. I jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z dalekať. Odpowiedzieli uczniowie: ŤJakże tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?ť

Zapytał ich: ŤIle macie chlebów?ť Odpowiedzieli: ŤSiedemť.

I polecił tłumowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je podawali. I podali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo, i polecił je rozdać. Jedli do syta, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił.

Zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty.

Rozważania

„Bądźmy uważni na potrzeby innych” (por. Mk 8, 2)

Żeby miłować miłością czystą i prawdziwą, musimy pozbyć się naszych przywiązań i konkretnie służyć. Odkrywać prawdziwe potrzeby innych i być w danej chwili całkowicie do ich dyspozycji.

Czego tak naprawdę inni potrzebują? Wysłuchania, uwagi, żywności, zainteresowania się ich stanem zdrowia, odwiedzin, przyjaznego słowa?

Pomysłowość nie zna granic, kiedy mamy dobre zamiary i kiedy motywem naszego postępowania jest coś, co nas przerasta: Miłość nad miłościami.

Co mamy robić, żeby zmienić świat? To pytanie stawiamy sobie w obecnym czasie wszyscy. Postarajmy się najpierw zmienić siebie a zobaczymy, że świat wokół nas jest nowy. Wyjdźmy poza nasz świat i zainteresujmy się drugim człowiekiem i jego potrzebami.

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej