Czytania liturgiczne na dzień 14 marca 20211. czytanie (2 Krn 36, 14-16. 19-23)Gniew i miłosierdzie BożeCzytanie z Drugiej Księgi Kronik Wszyscy naczelnicy Judy, kapłani i lud mnożyli nieprawości, naśladując wszelkie obrzydliwości narodów pogańskich i bezczeszcząc świątynię, którą Pan poświęcił w Jerozolimie. Pan, Bóg ich ojców, bez ustanku wysyłał do nich swoich posłańców, albowiem litował się nad swym ludem i nad swym mieszkaniem. Oni jednak szydzili z Bożych wysłanników, lekceważyli ich słowa i wyśmiewali się z Jego proroków, aż wzmógł się gniew Pana na swój naród do tego stopnia, iż nie było już ratunku. Spalili też Chaldejczycy świątynię Bożą i zburzyli mury Jerozolimy, wszystkie jej pałace spalili i wzięli się do niszczenia wszystkich kosztownych sprzętów. Ocalałą spod miecza resztę król uprowadził na wygnanie do Babilonu i stali się niewolnikami jego i jego synów, aż do nadejścia panowania perskiego. I tak się spełniło słowo Pańskie wypowiedziane przez usta Jeremiasza: ŤDokąd kraj nie dopełni swych szabatów, będzie leżał odłogiem przez cały czas swego zniszczenia, to jest przez siedemdziesiąt latť. Aby się spełniło słowo Pańskie z ust Jeremiasza, pobudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego, w pierwszym roku jego panowania, tak iż obwieścił on również na piśmie w całym państwie swoim, co następuje: ŤTak mówi Cyrus, król perski: Wszystkie państwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebios. I On mi rozkazał zbudować Mu dom w Jerozolimie, w Judzie. Jeśli ktoś z was jest z całego ludu Jego, to niech Bóg jego będzie z nim, a niech idzie!ť Psalm (Ps 137 (136), 1-2. 3. 4-5. 6 (R.: por. 6b))Kościele święty, nie zapomnę ciebie
Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy, *
Kościele święty, nie zapomnę ciebie Bo ci, którzy nas uprowadzili, *
Kościele święty, nie zapomnę ciebie Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską *
Kościele święty, nie zapomnę ciebie Niech mi język przyschnie do gardła, *
Kościele święty, nie zapomnę ciebie 2. czytanie (Ef 2, 4-10)Umarli wskutek grzechu zostali zbawieni przez łaskęCzytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan Bracia: Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia łaską bowiem jesteście zbawieni razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przeogromne bogactwo swej łaski okazać przez dobroć względem nas, w Chrystusie Jezusie. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili. Aklamacja (Por. J 3, 16)Chwała Tobie, Królu wieków
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego;
Chwała Tobie, Królu wieków Ewangelia (J 3, 14-21)Bóg posłał swego Syna, aby świat został zbawionySłowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do Nikodema: ŤJak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Boguť. RozważaniaBędziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego (Mk 12, 31)W Ewangelii według św. Mateusza (5, 17) Jezus mówi, że nie przyszedł znieść Prawo, ale je wypełnić. Kto naprawdę miłuje innych jak siebie samego, ten wypełnia nie tylko nakazy religijne, ale przestrzega także wszystkich przepisów prawa cywilnego. Tak rozumiana miłość obejmuje całe nasze życie jako ludzi wierzących oraz nasze obowiązki obywatelskie. Ona nie zna granic i nie wyróżnia nikogo. Bliźnim jest każdy człowiek, którego spotykamy. Dzisiejsze hasło dnia jest drugim przykazaniem syntetyzującym prawo Boże. Ale Jezus pozostawił nam jeszcze szczególne przykazanie, które nazwał swoim i nowym: przykazanie miłości wzajemnej, której miarą jest miara Jego miłości do nas. Jego miłość sięgnęła o wiele dalej niż miłowanie jak siebie samego. Jezus doszedł do szczytu miłości, osiągnął jej apogeum: oddał życie za przyjaciół swoich. Nikt nie ma większej miłości od tej - jak sam powiedział (J 15, 13). Miłujmy bliźniego jak siebie samego, ale bądźmy też gotowi oddać życie za niego. Apolonio Carvalho Nascimento
przekład z włoskiego: rk
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |