Czytania liturgiczne na dzień 9 kwietnia 2021
1. czytanie (Dz 4, 1-12)
Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr i Jan przemawiali do ludu, po uzdrowieniu chromego, podeszli do nich kapłani i dowódca straży świątynnej oraz saduceusze oburzeni, że nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w Jezusie. Zatrzymali ich i oddali pod straż aż do następnego dnia, bo już był wieczór. A wielu z tych, którzy słyszeli naukę, uwierzyło. Liczba mężczyzn sięgała pięciu tysięcy.
Następnego dnia zebrali się ich przełożeni i starsi, i uczeni w Jeruzalem: arcykapłan Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu arcykapłańskiego. Postawiwszy ich pośrodku, pytali: ŤCzyją mocą albo w czyim imieniu uczyniliście to?ť
Wtedy Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: ŤPrzełożeni ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek odzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych że dzięki Niemu ten człowiek stanął przed wami zdrowy.
On jest kamieniem odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieniť.
Psalm (Ps 118 (117), 1b-2 i 4. 22-24. 25-27a (R.: por. 22))
Kamień wzgardzony stał się fundamentem Albo: Alleluja
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi:
ŤJego łaska na wiekiť. *
Niech wyznawcy Pana głoszą: ŤJego łaska na wiekiť. Kamień wzgardzony stał się fundamentem Albo: Alleluja
Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym. *
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił, *
radujmy się nim i weselmy. Kamień wzgardzony stał się fundamentem Albo: Alleluja
O Panie, Ty nas wybaw, *
pomyślność daj nam, o Panie!
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie,
błogosławimy wam z Pańskiego domu. *
Pan jest Bogiem i daje nam światło. Kamień wzgardzony stał się fundamentem Albo: Alleluja
Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Aklamacja (Ps 118 (117), 24)
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy. Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 21, 1-14)
Ukazanie się Zmartwychwstałego nad Jeziorem Tyberiadzkim
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: ŤIdę łowić rybyť. Odpowiedzieli mu: ŤIdziemy i my z tobąť. Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili.
A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.
A Jezus rzekł do nich: ŤDzieci, macie coś do jedzenia?ť
Odpowiedzieli Mu: ŤNieť.
On rzekł do nich: ŤZarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecieť. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć.
Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: ŤTo jest Pan!ť Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę był bowiem prawie nagi i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko tylko około dwustu łokci.
A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: ŤPrzynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliścieť. Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: ŤChodźcie, posilcie się!ť Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: ŤKto Ty jesteś?ť, bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im podobnie i rybę.
To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.
Rozważania
Rozpoznawajmy głos Boga i ufnie za nim podążajmy
Żyjemy w świecie pełnym nieszczęść: wojny, trzęsienia ziemi, powodzie, klęski głodu, pandemia.
Jeśli nie zachowamy wewnętrznej równowagi, to wszystkie te nieszczęścia wystąpią także w naszej duszy.
Trzeba tu jeszcze uwzględnić ogień ludzkich namiętności, jak preferencje polityczno-ideologiczne, niepohamowana żądza władzy, czy bardzo niskie uczucia.
Bez wewnętrznej równowagi namiętności te prędzej czy później wyjdą na jaw i wprowadzą między nas podziały.
Gdzie w tym wszystkim znaleźć równowagę? W odkrywaniu Bożej obecności w nas i poza nami.
Prorok Eliasz odkrył Boga w delikatnym powiewie wiatru, a nie w burzy ani trzęsieniu ziemi czy ogniu (por. 1 Krl 19, 11-12).
Pośród tych wszystkich nieszczęść, które nas dotykają, możemy wewnętrznie się wyciszyć, aby usłyszeć głos Boga w delikatnym szepcie naszego sumienia, w nauczaniu Jezusa i w świetle płynącym z Jego obecności pośród nas.
Starajmy się być czujni. Kiedy choć raz odkryjemy Bożą obecność w tym delikatnym szepcie, wtedy będziemy umieli słuchać Jego głosu.
Apolonio Carvalho Nascimento
przekład z włoskiego: rk
[ Powrót ]
|