Czytania liturgiczne na dzień 22 kwietnia 2021
1. czytanie (Dz 8, 26-40)
Nawrócenie i chrzest Etiopczyka
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Anioł Pański powiedział do Filipa: ŤWstań i pójdź około południa na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy: jest ona pustať. A on poszedł. Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon Bogu Etiop, dworzanin królowej etiopskiej Kandaki, zarządzający całym jej skarbcem, i wracał, czytając w swoim wozie proroka Izajasza.
ŤPodejdź i przyłącz się do tego wozuť powiedział Duch do Filipa. Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza: ŤCzy rozumiesz, co czytasz?ť zapytał.
A tamten odpowiedział: ŤJakżeż mogę rozumieć, jeśli mi nikt nie wyjaśni?ť I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim.
A czytał ten urywek Pisma: ŤProwadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich. W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności. Któż zdoła opisać ród Jego? Bo Jego życie zabiorą z ziemiť.
ŤProszę cię, o kim to Prorok mówi, o sobie czy o kimś innym?ť zapytał Filipa dworzanin. A Filip otworzył usta i wyszedłszy od tego tekstu Pisma, opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jezusie.
W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę: ŤOto woda powiedział dworzanin cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony?ť I kazał zatrzymać wóz, i obaj, Filip i dworzanin, weszli do wody. I ochrzcił go.
A kiedy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i dworzanin już więcej go nie widział. Jechał zaś z radością swoją drogą. A Filip znalazł się w Azocie i głosił Ewangelię, przechodząc przez wszystkie miasta, aż dotarł do Cezarei.
Psalm (Ps 66 (65), 8-9. 16-17. 19-20 (R.: por. 1b))
Niech cała ziemia chwali swego Pana Albo: Alleluja
Błogosławcie, ludy, naszemu Bogu *
i rozgłaszajcie Jego chwałę,
bo On życiem obdarzył naszą duszę *
i nie dał się potknąć naszej nodze. Niech cała ziemia chwali swego Pana Albo: Alleluja
Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy,
którzy boicie się Boga, *
opowiem, co uczynił mej duszy.
Do Niego wołałem moimi ustami, *
chwaliłem Go moim językiem. Niech cała ziemia chwali swego Pana Albo: Alleluja
Bóg mnie wysłuchał, *
przyjął głos mojej modlitwy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby *
i nie oddalił ode mnie swej łaski. Niech cała ziemia chwali swego Pana Albo: Alleluja
Aklamacja (J 6, 51ab)
Alleluja, alleluja, alleluja
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 6, 44-51)
Chleb żywy, który zstąpił z nieba
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do ludu:
ŤNikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. Napisane jest u Proroków: Oni wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto od Ojca usłyszał i przyjął naukę, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne.
Ja jestem chlebem życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: Kto go je, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie światať.
Rozważania
Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich (J 15, 13)
Najwyższą miarą miłości do innych jest gotowość oddania życia. Niekoniecznie fizycznego zejścia z tego świata, ale ofiarowania swojego czasu, gotowość służenia, usiłowanie zrozumienia, przebaczenie, podzielenie się tym wszystkim, co posiadam, czyli talentami, wiedzą, dobrami materialnymi i darami duchowymi.
Jeśli na pięć minut zapomniałem o sobie, aby służyć bliźniemu, to te pięć minut mojego życia oddałem bliźniemu.
Jeśli stale będę postępował z tą intencją, to pewnego dnia, gdy rzeczywiście zostanę poproszony o to, żeby oddać fizycznie życie z miłości do brata, będę na to gotowy, ponieważ trenowałem to przez całe życie.
Rezygnacja z własnego pomysłu, ustąpienie miejsca w kolejce, czy w tramwaju, wysłuchanie kogoś, przerwanie na kilka chwil tego, co robię, aby poświęcić komuś uwagę, odebranie telefonu - to wszystko może być tylko seria uprzejmych gestów, ale jeśli robię to z miłości do drugiego człowieka, to jest to oddawanie życia.
Apolonio Carvalho Nascimento
przekład z włoskiego: rk
[ Powrót ]
|