Czytania liturgiczne na dzień 4 maja 2021
1. czytanie (Dz 14, 19-28)
Wędrówki misyjne apostołów
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.
W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, Ťbo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożegoť. Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.
Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.
Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.
Psalm (Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 21 (R.: por. 12))
Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę. Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie. Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja
Niech usta moje *
głoszą chwałę Pana,
a wszystko, co żyje,
niech wielbi Jego święte imię *
na zawsze i na wieki. Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo Albo: Alleluja
Aklamacja (Por. Łk 24, 46b. 26b)
Alleluja, alleluja, alleluja
Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać,
aby wejść do swojej chwały. Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 14, 27-31a)
Pokój zostawiam wam
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
ŤPokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazałť.
Rozważania
Miłując brata staję się bardziej sobą
Tam, gdzie brakuje miłości, pojawiają się nieporozumienia, konflikty, wrogość. Ci, którzy nie miłują, chowają w sercu negatywne uczucia, które niszczą ich ducha i czynią ich nieszczęśliwymi.
Kiedy między ludźmi panuje miłość, wtedy dominuje pogoda ducha, pokój, harmonia w relacjach, przebaczenie, prawdziwa przyjaźń.
Miłość nadprzyrodzona to miłość w najbardziej autentycznym wyrazie: miłość konkretna, która jest wyrazem życia nastawionego na dawanie.
Nie wolno nam redukować znaczenia słowa miłość do zwykłego uczucia, tak jak nie można sprowadzać miłości do jałmużny.
Miłość nadprzyrodzona ma boską naturę. Jest wpisana w nasze duchowe DNA.
Zostaliśmy stworzeni, aby miłować i stajemy się w pełni sobą, gdy miłujemy naszych braci.
Bóg daje nam wiele darów, ale największym darem jest miłość, bo ona czyni nas bardziej podobnymi do Tego, który jest Miłością.
Apolonio Carvalho Nascimento
przekład z włoskiego: rk
[ Powrót ]
|