Uroczystość Trójcy Przenajświętszej

Przy chrzcie Pana Jezusa objawia się cała Trójca Święta: Syn Boży stoi na brzegu, Bóg Ojciec daje Mu świadectwo głosem, a Duch Święty jawi się nad Jezusem w postaci gołębicy (Łk 3, 22-23). Zanim Pan Jezus wstąpił do nieba, powiedział Apostołom te znamienne słowa: "Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego" (Mt 28,19).

Tradycyjnie uroczystość przypada w niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego. Źródła tej uroczystości sięgają IV i V w., kiedy to trwały spory teologiczne dotyczące bóstwa i pochodzenia Chrystusa. W związku z tym Kościół kładł duży nacisk na głoszenie prawdy wiary o Trójcy Świętej.

Już w starożytnym Sakramentarzu galezjańskim, pochodzącym z VII w., znajduje się prefacja o Trójcy Świętej, którą należało wykorzystać we Mszy św. w niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego. Autorem tej prefacji był prawdopodobnie sam papież Leon Wielki. Zachował ją aktualny Mszał Rzymski. Jej tekst był i jest proklamacją wiary Kościoła w obliczu herezji negujących boskość Syna i Ducha Świętego.

Około 800 roku powstała natomiast specjalna Msza św. wotywna o Trójcy Świętej. Opracował ją liturgista Alkuin. Jej tekst przejęło wiele mszałów. Celebrowano tę mszę na początku lub na zakończenie okresu Pięćdziesiątnicy.

Rzym opierał się ustanowieniu osobnego obchodu ku czci Trójcy Świętej. Papież Aleksander II (zm. 1073) był przeciwny wprowadzeniu osobnego święta ku czci Trzech Boskich Osób, twierdząc, że nie jest zwyczajem Rzymu poświęcać szczególny dzień uczczeniu Trójcy Świętej, ponieważ jest Ona czczona codziennie w zakończeniu recytacji każdego Psalmu. Wiek później papież Aleksander III (zm. 1181) posłużył się tym samym argumentem.

Zamysł wprowadzenia święta do kalendarza liturgicznego trwał przede wszystkim w klasztorach, wśród których od 1030 przodowało Cluny. Ciągle jednak data święta pozostawała nieustalona: od pierwszej niedzieli po Pięćdziesiątnicy do niedzieli poprzedzającej Adwent. Ostatecznie papież Jan XXII w 1334 ogłosił święto Trójcy Świętej jako obowiązkowe dla Zachodu. Ustalił także datę jego obchodu na pierwszą niedzielę po Pięćdziesiątnicy.

Kościoły Wschodnie, w liturgii których bardzo szeroko występuje aklamacja trynitarna, nie mają szczególnego obchodu ku czci Trójcy Świętej. W prawosławiu jedynym ikonograficznym przedstawieniem Trójcy Świętej jest wizja A. Rublowa jako rozwinięcie tematu "Gościnność Abrahama". Zakaz Dekalogu dotyczący przedstawiania Boga obowiązuje w całej rozciągłości w odniesieniu do postaci Boga Ojca; Wielki Sobór Moskiewski z 1666-67 zakazał przedstawiania Ojca jako starca – ikony "Wietchij diemni" i "Savaof" (gr. Sabaoth).

Święto pozostało w kalendarzu Kościołów Reformowanych.

Szczególnie w baroku popularne były przedstawienia ikonograficzne i budowa kościołów pod wezwaniem Trójcy Świętej (Trójcy Przenajświętszej). W ikonografii chrześcijańskiej spotyka się figuralne wyobrażenia osób Trójcy Świętej jako trzech gości Abrahama, trzech aniołów (np. A. Rublow), trzech postaci na jednym tronie, trzech twarzy, chrztu w Jordanie, Ojca i Ducha nad krzyżem Chrystusa. Najpopularniejszym wyobrażeniem symbolicznym jest trójkąt z okiem Opatrzności.

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Jan od Krzyża Modlitwa do św. Jana od Krzyża Litania do św. Jana od Krzyża Modlitwa do św. Wenancjusza Fortunata Cztery drogi skierowujące dziecko na właściwy szlak Lekarz - zawód czy powołanie

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna