Ludwik IX ucieleśniał ideał pobożnego i wielkiego średniowiecznego władcy

25 sierpnia 1270 - W obozie u bram Tunisu zmarł na tyfus Ludwik IX, król Francji w latach 1226-70, organizator VI (1248-54) i VII wyprawy krzyżowej (1270), "król ziemskich królów" (określenie kronikarza Mateusza z Paryża), tercjarz franciszkański, święty, patron III Zakonu św. Franciszka.

Urodził się 25 kwietnia 1214 w Poissy. Jego ojcem był król Francji Ludwik VIII, matką zaś energiczna Blanka Kastylijska. W wieku 12 lat ukoronowano go na króla Francji. W 1234 ożenił się z Małgorzatą, córką hrabiego Prowansji Rajmunda Berengera. Doszedłszy do pełnoletności, rok później przejął rządy, które przyniosły mu sławę jednego z najznamienitszych władców Francji.

Bił monety z napisem: "Christus vincit, Christus regnat, Christus imperat". Zakazał pojedynków i prywatnych wojen. Wydał rozporządzenia przeciw lichwie i prostytucji. Ufundował wiele instytucji charytatywnych. Organizował dzieła miłosierdzia. Sam opatrywał chorych i rozdawał żywność żebrakom. Żył bardzo skromnie, w surowej ascezie. Popierał zakony żebracze i chętnie otaczał się duchownymi, z którymi wiódł rozmowy na tematy teologiczne. Był głęboko religijny. Należał do III Zakonu św. Franciszka.

Słynny jest dąb w Vincennes, gdzie osobiście wysłuchiwał petentów. Po całym państwie rozsyłał inspektorów, którzy mieli sprawdzać, czy nie ma nadużyć ze strony funkcjonariuszy i bezpośrednio go informować. Ten nietuzinkowy i odznaczający się wybitną osobowością władca Francji zreformował administrację i sądownictwo, a także system finansów państwa. Odegrał poważną rolę w fundacji Sorbony. Był mecenasem sztuki, co najbardziej upamiętnia sławna kaplica Sainte-Chapelle w Paryżu.

Podporządkował sobie zbuntowanych feudałów, wspomaganych przez Anglików, wygrywając bitwę pod Taillebourgiem (1242). W 1248 wyruszył na wyprawę krzyżową, podczas której przez Cypr dotarł do Egiptu. W trakcie jednej z walk dostał się do niewoli. Po złożeniu wysokiego okupu przebywał w Palestynie, gdzie prowadził układy w sprawie państwa krzyżowców. W 1254 wrócił do Francji, ale w 1267 podjął drugą krucjatę. Wylądował z armią w Tunisie; zdobył twierdzę Kartaginę, ale wkrótce potem zapadł na tyfus i zmarł 25 sierpnia 1270 w obozie u bram Tunisu. Szczątki jego sprowadzono do Francji i złożono w kościele św. Dionizego w Paryżu.

Ludwik IX miał jedenastu synów i już za życie nazywano go "Świętym". Codziennie chodził na Mszę św., często i żarliwie się modlił. Synowi i następcy pozostawił mądre rady, rycerstwu wzór do naśladowania, wszystkim przykład wielu chrześcijańskich cnót. Przez całe życie pamiętał słowa swej świętej matki: "Wolałabym widzieć cię umarłego aniżeli żyjącego w grzechu".

Papież Bonifacy VIII zaliczył go w poczet świętych 11 sierpnia 1297. Jest patronem kilku żeńskich zgromadzeń zakonnych noszących jego imię; drukarzy, fryzjerów, hafciarek, introligatorów, kamieniarzy, krawców, piekarzy, pielgrzymów, niewidomych, rybaków, tkaczy, uczonych. W ikonografii św. Ludwik przedstawiany jest w stroju królewskim z koroną na głowie. Jego atrybutami są m.in.: gwóźdź, korona cierniowa, korona cierniowa i wokół gwoździe, lilia, trzy lilie na tarczy, miecz, obrączka, sokół, wieniec laurowy.

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości Nowenna przed świętem św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała - dzień 1 Modlitwa do św. Andrzeja Kim Taegon i św. Pawła Hasang bł. Tomasz Johnson, Jan Davy i towarzysze męczennicy Modlitwa do bł. Tomasza Johnsona, Jan Davy'ego i towarzyszy męczenników Co to jest chrzest z wody. Czy jest on ważny, kiedy można chrzcić w ten sposób? ks. Józef Sadzik

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna