Ludzkie lęki

     Sytuacja w łodzi miotanej falami była właśnie taka. Uwaga uczniów Jezusa nie była skoncentrowana na Osobie Chrystusa, lecz na zagrożeniu płynącym z zewnątrz. Zachowanie uczniów wydaje się być dziwne: mają pretensje do Jezusa, że spokojnie śpi w sytuacji, w której oni nie są w stanie poradzić sobie z żywiołem. Czy to znaczy, że w ich mniemaniu Chrystus powinien od razu cudownie interweniować? Chyba nie. Zauważmy, że cudowna interwencja Jezusa Chrystusa, polegająca na uciszeniu morskiej nawałnicy, była dla Jego uczniów raczej zaskoczeniem: "Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?" (Mk 4,41). Co znaczą te słowa? Znaczą przynajmniej tyle, że od samego początku nie było w nich wiary pozwalającej wiązać nadzieję zbawienia bezpośrednio z Osobą Chrystusa. Jeśli mają do Niego pretensje, to raczej o to, że nie uczestniczy w ich lękach, że spokojnie śpi.

     "Jedną z największych przeszkód w rozwoju ludzkiej osobowości są nieuzasadnione lęki. Pełne zaangażowanie w życie staje się jednak możliwe dopiero w momencie przekroczenia paraliżujących nas wewnętrznych obaw i niepewności" - pisze o. Dariusz Piórkowski. Któż z nas nie zna uczucia lęku? Kto otwarcie twierdziłby, że niczego się nie lęka, oszukiwałby samego siebie. Trzeźwe spojrzenie na życie pokazuje jednak, że z lękiem spotykamy się na co dzień, i to w najrozmaitszych postaciach. Nic dziwnego, ponieważ jako cząstka systemu obronnego przynależy on do naszej ludzkiej natury, ostrzega nas przed niebezpieczeństwami i chroni przed lekkomyślnymi posunięciami. Któż z nas nie zadrży w momencie nagłego zatrzaśnięcia drzwi czy przeraźliwego krzyku? Dlatego w większości wypadków uczucie lęku pozostaje uprawnionym czerwonym światłem organizmu, które gaśnie w miarę ustępowania zagrożenia.

     Gdzie szukać wsparcia? Jak postępować wobec zagrożeń, które pojawiają się na horyzoncie naszego życia i życia osób nam bliskich? Po pierwsze - mieć świadomość, że zagrożenia różnej natury są wpisane w nasz ziemski żywot. Nie da się ich uniknąć. Po drugie - pamiętać, że nigdy w łodzi naszego życia nie brakuje obecności i czujności Jezusa niezależnie od stopnia naszego doświadczania tej obecności. Po trzecie - zwracać się do Niego bezpośrednio z prośbą o pomoc, nawet jeśli dopadają nas wątpliwości, czy Bóg jeszcze o nas pamięta.

Pielgrzym

Wasze komentarze:

człowiek: 14.01.2010, 10:39  Zachowaj Panie moje życie w zgodzie z moim sumieniem,nie pozwól bym kiedykolwiek uważała się lepszą od innych i zamiast wytykać czyjeś błędy lepiej skupiła się na swoich błędach,spraw Panie abym potrafiła w każdej chwili mojego życia rozpoznać moją nędze i nigdy nie chlubiła się z moich dobrych uczynków,ponieważ ja nic nie potrafię zrobić dobrego ,wszystko co czynię dobrze zawdzięczam Tobie mój Jezu Ukochany,to Ty jesteś dobrocią która jest we mnie ,ja bez Ciebie w sercu jestem jak pole walki dobra ze złem,jak suchy krzew wypatrujący wody życia ,spraw Panie abym zawsze czuła jak marny ze mnie uczeń skoro nie potrafię zlikwidować zło które zagościło w otoczeniu moich bliskich,jak pusta jest moja modlitwa skoro zło panoszy się i niszczy serca moich bliźnich,tak -Panie to najgorszy sługa świata i to ja ponoszę odpowiedzialność za każdy grzech,to moja wina ,błagam daj mi siłę do walki abym mogła zwalczać największe zło tego świata,niechaj moje ręce przeplecione różańcem zabłysną blaskiem nieba i żadne zło nie zwycięży modlitwy miłości.

(1)

Autor Treść

Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna