Tajemnica zranionego Serca. Przebity bok
Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie. Lecz gdy podeszli do Jezusa zobaczyli, że nie umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda. Całe pokolenia chrześcijan ze wzruszeniem spoglądały na przebity bok Zbawiciela. Poddajemy się także i my wzruszeniu, uświadamiając że ze zranionego Ciała Jezusa wytryskuje źródło naszego zbawienia, rodzi się Kościół e latere Christi - z boku Chrystusa, biorą początek sakramenty i wytryskuje dar Ducha Świętego. Otwarty bok Pana odsłania nam głębię Jego misterium. Św. Bernard mówił, że przez rany Pana możemy poznać tajemnicę Jego Serca: Patet arcanum cordis per foramina corporis - Rany w ciele odsłaniają tajemnicę serca. Przez rany, które zadaliśmy Jezusowi, poznajemy jak głęboka jest Jego miłość względem nas. Oto objawienie tajemnicy". Ten paradoks rozjaśnia nam jedynie wiara. Mamy tu do czynienia z innym aspektem felix culpa - szczęśliwej winy, o której wspominamy co roku podczas Wigilii Paschalnej. Tylko w świecie ludzkiego grzechu objawia się w całym blasku miłosierdzie, a więc wielkość Boga.
Serce przemawia do serca
Przebity Pan pociąga wszystko do siebie. Dajemy się przyciągnąć Jego otwartemu Sercu. Beatyfikowany przez papieża Benedykta XVI John Henry Newman przyjął jako swoje hasło piękne zdanie: Cor ad cor loquitur - Serce przemawia do serca. Serce Chrystusa przemawia do naszego Serca. A nasze biedne i przygnębione serce powinno także przemawiać do Jego Serca, by uzyskać siłę i pociechę. Św. Jan Paweł II wręczył w Paray - ie - Monial (5 X1986) list przełożonemu generalnemu Towarzystwa Jezusowego, ojcu Peterowi-Hansowi Kolvenbachowi dotyczący nabożeństwa do Serca Chrystusa. Papież nawiązywał w nim do rozmów", jakie św. Ignacy proponuje w Ćwiczeniach, do tych chwil bliskości z Panem, do dialogu z Umiłowanym, w którym otwierając się z ufnością na Ojca, Syna i Ducha Świętego wzrastamy w zażyłości z Nimi, dajemy się przeniknąć Ich życiu, aby nasze życie upodobniło się do Chrystusa. On to, Jezus Chrystus, w swoim Duchu, otwiera nam drogę, do Ojca miłosierdzia, źródła wszelkiej pociechy. Najświętsza Maryja Panna jako pierwsza kontemplowała otwarte Serce Jezusa. Z duszą przeszytą bólem stała obok krzyża Syna. Pojęła bardziej i lepiej niż ktokolwiek inny tajemnicę, która w tym momencie się odsłania. Prośmy Ją aby również nam pomogła wniknąć w rany Pana, i by one wyryły się w naszym sercu. Prosimy Ją usilnie: wyryj rany Ukrzyżowanego, by nasze serca przestały być sercami z kamienia i stały się żywymi sercami z ciała.
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |