Będziesz miłował

     Wydaje się, gdy ją czytamy, że jest prosta do zastosowania w życiu. Ale że tak nie jest, każdy z nas już niejednokrotnie przekonał się na własnej skórze. Zdajemy sobie sprawę, że musi istnieć długi szereg praw normujących nasze życie. Wiemy dobrze, że gdy chodzi o wprowadzanie ładu w życiu społeczeństwa, problemem nie jest prawo, ale jego przestrzeganie. I chodzi tu między innymi o to, aby jedno prawo nie wykluczało drugiego. Ten fakt zdarza się nagminnie w naszej, obecnej polskiej rzeczywistości. Stanowi to niejednokrotnie zamęt w naszym życiu. Niespójność prawa i wzajemne się jego wykluczanie daje możliwość budowania względności wszystkiego i wszystkich.

     Przypomina mi się scena z filmu Marka Koterskiego "Dzień świra", gdy stojący na mównicy wypowiada z wielką mocą słowa: "Moja prawda jest mojsza, twoja prawda jest twojsza, ale moja jest najmojsza". O co w tym wszystkim chodzi? Odpowiedź jest prosta - przyjmujemy w sposób oczywisty fakt, że każdy ma swoją prawdę i każdy ma swoje prawo, bez odnoszenia się do kogokolwiek i czegokolwiek. Staje się to pospolite, przyjmowane i stosowane w każdym niemalże przejawie naszego życia. Człowiek sobie tylko daje prawo do oceny swojego postępowania, odwołując się nie do prawa, ale do jego interpretacji. Powstaje zamęt i poczucie całkowitej swobody działania. Słuchamy, choć oczywiście nie musimy, wypowiedzi tzw. ekspertów w przeróżnych sprawach, odnoszących się do uprawnień tego czy innego człowieka, piastującego funkcje państwowe. I co słyszymy? Tyle odpowiedzi, ilu ekspertów.

     Czy istnieją więc stałe i niezmienne punkty oparcia i odniesienia naszego działania? Odpowiedź znajdujemy w pytaniu faryzeuszy z dzisiejszej Ewangelii "Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?". I choć pytanie to zadane było, "aby wystawić Go na próbę", to wyraża pragnienie człowieka do oparcia swojego działania na jednym trwałym fundamencie. Mamy taki fundament - jest nim miłość, która jest podstawą wszelkich praw, bo swój początek bierze z Boga, który jest początkiem i kresem wszelkiego istnienia.

ks. Andrzej Kowalski

Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 26 października 2009

Wasze komentarze:

człowiek: 13.05.2010, 10:38  Panie mój!jeżeli żyć to tylko z miłością w sercu,jeżeli istnieć znaczy kochać ,to każdy moment naszego życia ma być odbiciem Twego Najukochańszego Serca,ile będzie we mnie miłości ,tyle będzie we mnie Boga bo wszystko dobro jeżeli wychodzi z serca jest dobrem Boga ,tylko dobro które wychodzi z ust człowieka nie zawsze jest bliskie dobru Boga,Jeżeli moje życie ma być w pełni szczęśliwe to musi być napełnione miłością Boga,bo wtedy łatwiej jest podarować bliźniemu miłość i każdy nasz czyn jest czysty jak kryształ ponieważ jest prawdziwym odbiciem miłości Boga.Kochać cię Jezu to najwspanialsza wartość życia,tylko Ty potrafisz dać duszy największą radość.Dziękuję! za to że pokazałeś mi jak żyć aby być blisko Ciebie ,niech będzie błogosławiony dzień kiedy mój Skarb napełnił moją dusze światłem nieba i przebaczył mi moją nędze ,abym mogła innym życiem kroczyć do mojej ojczyzny,do mojego jedynego domu do domu Boga Jedynego w Trójcy Świętej ukrytego.

(1)

Autor Treść

Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna