bł. Paulina Jaricot(1799 - 1862)Pauline Jaricot urodziła się w 1799 roku w wielodzietnej rodzinie fabrykanta jedwabiu, z którego wytwarzania Lyon słynął. Od młodych lat gorliwie wypełniała praktyki religijne i czynnie angażowała się w życie swojej parafii.Była osobą wrażliwą i żywiołową, pełną aktywności i pomysłów Z czasem zaczęła pogłębiać się w niej natura refleksyjna szukająca głębszego zaangażowania się w swoje życie. W wieku kilkunastu lat Pauline obiecuje sobie spędzić życie w samotności i czystości. Przyjmuje prosty sposób życia i ubierania. W swojej parafii ta osiemnastoletnia dziewczyna przyczynia się do powstania wśród robotnic stowarzyszenia, którego celem było wynagradzanie dobrymi czynami i modlitwą antykościelnych zniewag. Dzięki niej rozkwitają parafialne dzieła charytatywne, grono młodych opiekuje się chorymi i samotnymi parafianami, podnosząc ich na duchu. Dzieło Rozkrzewiania WiaryFascynację misjami wywołały u niej opowiadania starszego brata, kleryka jednego z paryskich seminariów. Postanowiła włączyć się w dzieło misyjne, organizując zbiórkę pieniędzy. Rzuciła wśród najbliższych hasło przeznaczania "1 sou", czyli symbolicznego grosza, ofiarowanego systematycznie raz w tygodniu. Miała wówczas 20 lat. Przebójowość tego planu polegała na tym, że każda spośród zaangażowanych osób, początkowo z parafialnego kółka, znajdowała dziesięć osób, każda spośród nich następnych dziesięć. Pieniądze przekazywano "dziesiętnikom", następnie ,,setnikom", i tak dalej. Akcja przerosła najśmielsze oczekiwania; po 3 latach przerodziła się w Dzieło Rozkrzewiania Wiary, które obecnie istnieje w 110 krajach świata. Jego budżet w ostatnich latach wynosi około 150 milionów dolarów rocznie i przeznaczony jest na wspieranie najuboższych wspólnot Kościoła, szczególnie misyjnego, na finansowanie działalności kapłanów i kształcenie kleryków, wspomaganie wspólnot zakonnych, przygotowywanie katechetów, budowę kościołów i kaplic, różnorakie projekty wsparcia socjalnego.Twórczyni Żywego RóżańcaPauline czuła, że dobrze zorganizowana pomoc materialna nie może być jedyną formą wspomagania misji. W wieku 27 lat zaproponowała sposób wspólnego i solidarnego wsparcia modlitewnego. Zaczęła tworzyć grupy po piętnaście osób, z których każda zobowiązywała się do odmawiania codziennie jednej spośród piętnastu tajemnic różańca. Co miesiąc osoby zaangażowane wymieniały między sobą tajemnice.Dzięki tej wspólnej modlitwie rodziły się i pogłębiały międzyludzkie, chrześcijańskie więzi, została stworzona okazja do kontemplacji każdego z ważnych etapów historii odkupienia zawartych w różańcowych tajemnicach. Pauline Jaricot pisała: A więc piętnaście węgielków, wśród nich jeden dobrze rozpalony, trzy lub cztery następne w połowie, inne ledwo tlące się. Zbliżcie je do siebie - powstanie żar. Realizacja i tego pomysłu przybrała zupełnie nieprzewidziane rozmiary. Po 36 latach od zapoczątkowania Żywego Różańca, w roku śmierci Pauline Jaricot, obejmował on w samej tylko Francji 150 tysięcy grup, to jest 2 miliony 250 tysięcy zaangażowanych. A w tym czasie znany był i rozpowszechniony już w wielu krajach Europy. Dzięki sieci międzyludzkiej Żywego Różańca udało się również na niespotykaną dotąd skalę zorganizować rozpowszechnianie czasopism katolickich. Każdy stowarzyszony wpłacał co roku niewielką sumę 5 franków, która przeznaczona była na zakup dobrych książek, nie tylko ściśle religijnych. W świecie robotniczymTrzeba wspomnieć o jeszcze jednej inicjatywie, która była dla Pauline powodem cierpień i krzyża w ostatnich latach życia. Około czterdziestego roku życia postanawia stworzyć idealną fabrykę, w której zachowana byłaby ludzka godność, nie byłoby miejsca na wyzysk i niewłaściwe ludzkie stosunki. Zapewniona byłaby jednocześnie sprawiedliwa płaca. Ulokowała w tym dziele wszystkie swoje i rodzinne oszczędności. Padła jednak łupem ludzkiej nieuczciwości, która doprowadziła dzieło do finansowej ruiny. Być może to właśnie wydarzenie, uznanej za Służebnicę Bożą w 1963 roku Pauline Jaricot - osoby wrażliwej na niedolę społeczną, lecz żyjącej ułudą "nieco" socjalistycznych tendencji, sprawiło, że dość długo czeka na zakończenie beatyfikacyjnych postępowań.Kim jest dla nas?Pauline stała się osobą znaną i poważaną już w bardzo młodym wieku. Ta prosta dziewczyna do akcji wspierania misji była w stanie pociągnąć duże rzesze osób, wśród nich wiele wpływowych. Radzili się jej biskupi, podejmowana była przez papieża i kardynałów, pozostawała w kontakcie ze świętymi jej czasów, między innymi z proboszczem z Ars.Co w jej postawie może zafascynować? Co zainspirowało mnie, by Pauline Jaricot się zainteresować i zaświadczyć o niej? Już ponad półtora wieku temu umiała ukazać swoją postawą, jak wielkiego zasiewu może dokonać w Kościele osoba świecka, i to tym bardziej młoda kobieta. Jako swój wybór traktowała pozostanie w stanie świeckim służąc swojej rodzinie i swojej parafii. W ten sposób pojmowała swoją służbę Kościołowi. Niezwykłym jest to, że swoje najważniejsze życiowe dzieła zainicjowała w wieku w zasadzie młodzieńczym. Siła ducha osadzona na pogłębionej wierze przyniosła efekty przekraczające miarę wielu pokoleń. Podziw na pewno też wzbudzić musiał jej misyjny zapał, który mógłby wydawać się tale niezrozumiały u osoby, która bezpośrednio nie miała z misjami do czynienia. Jej intencją było uczynić wszystko, by inni mogli zakosztować radości życia tym, czego ona sama doświadczyła. BłogosławionaW 1926 papież Pius XI rozpoczął proces wyniesienia na ołtarze Paulinę Jarcot. 25 lutego 1963 papież Jan XXIII podpisał dekret o heroiczności jej cnót i od tej pory przysługiwał jej tytuł Czcigodnej Służebnicy Bożej, zaś 27 maja 2020 papież Franciszek podpisał dekret uznający cud za jej wstawiennictwem, co otwierło drogę do jej beatyfikacji. Tym cudem było uzdrowienie 3,5 rocznego dziecka w 2012 roku, które doznało śmierci mózgowej po zadławieniu się, a cud miał miejsce, kiedy to Papieskie Dzieła Misyjne i Żywy Różaniec obchodził 150. rocznicę śmierci służebnicy. 22 maja 2022 w Eurexpo w Lyonie odbyła się uroczysta eucharystia, podczas której kard. Luis Antonio Tagle, w imieniu papieża Franciszka, dokonał beatyfikacji Pauliny Jaricot, wpisując ją w poczet błogosławionych.Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 9 stycznia.
Modlitwy do bł. Pauliny JaricotModlitwa do bł. Pauliny JaricotLitania do bł. Pauliny Jaricot Zobacz więcejMyśli bł. Pauliny Marii JaricotOdsunęli się od niej wszyscy, nawet najbliższa rodzina stroniła od niej SZCZEPAN COFTA
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2025 Pomoc Duchowa |