Matce Boskiej Bydgoskiej
Matce Boskiej - Pani Bydgoskiej
- najpiękniejszej z polskich Madonn,
ręce aniołów w locie motylim,
koronę złotą na skronie kładą -
jaśniejsze od majowych
wonnie rozdzwonionych konwalii...
Pod sklepieniem gwiazd pobladłych,
pokornie klęczy kościół farny...
Twoje Madonno dziewczęce
pogodnie uśmiechnięte lica,
ponad miastem moim starym,
ponad Farną wciąż ulicą...
Popatrz Madonno,
ona do Ciebie jak my przybiega
zmęczona, kamienna i cicha,
w zielonym cieniu drzew wysokich,
odpoczywać rozmodlonych
liściastych kielichach...
Tam moje serce - pątnik samotny
modlitw niejedną składało łzę...
Sanktuarium Matki Pięknej Miłości,
od wieków o śpiewną oparte Brdę!
Matko Boska - Pani Bydgoska,
Która w ręce prawej lekko ku górze -
miłości naszej pięknej symbol
jak serce - pąsową unosisz różę...
W każdy mój wieczór bezowocny,
gdy do nikąd w ciemne wchodzę ulice,
ku mojej pochylaj samotności
łagodne Matczyne Oblicze!
Leszek Łagowski
Ostatnia aktualizacja: 09.06.2021
|