Chwała MaryiBądź pozdrowiona, Córko Boga Ojca,Bądź pozdrowiona, Matko Syna Bożego, Bądź pozdrowiona, Oblubienico Ducha Świętego, Bądź pozdrowiona w przybytku Trójcy Przenajświętszej! Wypowiadamy te słowa, drodzy bracia i siostry, ze szczególnym uniesieniem właśnie dziś, w uroczystość Wniebowzięcia Maryi. Wyrażamy nimi chwałę Wniebowziętej. Wyrażamy odmawiając, jak w każde święto Anioł Pański". Wszak to już w chwili zwiastowania objawiło się, że Dziewica z Nazaretu jest najszczególniejszym przybytkiem Trójcy Przenajświętszej, jako córka wybrana przez Ojca Przedwiecznego, aby stać się Matką Jego Syna w tajemnicy Wcielenia. Dokonało się to zaś niezwykłą mocą oblubieńczą Ducha Świętego, za którego sprawą Słowo Przedwieczne stało się Ciałem w Jej dziewiczym łonie. Dziś Maryja uczestniczy w chwale swego Syna. W tej chwale, której początkiem stało się Jego Zmartwychwstanie. Mówi nam o tym w natchnionych słowach listu do Koryntian św. Paweł pisząc: "I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni... Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa" (1 Kor 15, 22 - 23). A któż bardziej niż Jego Matka należy do Chrystusa? Tak więc Ona pierwsza uczestniczy też w chwale Jego Zmartwychwstania przez Wniebowzięcie! I tę chwałę, której Kościół cały, na Wschodzie i na Zachodzie, przez pokolenia dawał wyraz, ja pragnę dzisiaj wyznać wspólnie z wami, radując się nią, tak jak raduje się dzisiejsza liturgia i serca wszystkich wierzących. Przypomnijmy wspólnie, ku pokrzepieniu i utwierdzeniu nadziei wiary, dogmatyczną definicję, ogłoszoną 1 listopada 1950 roku przez niezapomnianej pamięci Piusa XII: "Autorytetem Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych apostołów Piotra i Pawła i naszym, głosimy, oznajmiamy i określamy jako przez Boga objawiony dogmat, że Niepokalana zawsze Dziewica Maryja, Matka Boga, zakończywszy swój ziemski żywot, została z ciałem i duszą wzięta do chwały niebieskiej" (AAS 42, 1950, 770). Jest zaś w radości tego wyznania i tej wspólnej modlitwy motyw dodatkowy. Oto po trzech miesiącach ciężkiej choroby, która nie pozwalała mi prawie opuszczać szpitala, dane mi jest dzisiaj znowu przewodniczyć wspólnej modlitwie "Anioł Pański" na placu św. Piotra w Rzymie, gdzie gromadzą się nie tylko mieszkańcy Wiecznego Miasta, ale także liczni pielgrzymi. Pozwólcie, że zapożyczę słów od samej Bogarodzicy: Uwielbiaj duszo moja chwałę Pana mego, chwąl Boga Stworzyciela tak bardzo dobrego, Bóg mój, zbawienie moje!" (por. Łk 1, 46-47).98 Jan Paweł II
Ostatnia aktualizacja: 09.06.2021
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |