Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Czy zakochać się znaczy kochać?

Rozmawiałam z dziewczyną z klasy drugiej szkoły średniej. Zastanawiała się, dlaczego chłopcy ją "rzucają". "Chodziła" raz z jednym, potem z drugim i nie trwało to dłużej jak dwa - trzy miesiące. Chłopak w pewnym momencie przestawał się z nią spotykać. Czuła się zawiedziona i rozczarowana jednocześnie bardzo pragnąc miłości.

Zapytałam ją, czy rozmawiała z chłopcem na temat tego, co ich łączy? Czy on jej mówił, że uważa ją za "swoja" dziewczynę, czy proponował jej "chodzenie"? Okazało się, że w obu przypadkach żadna tego typu rozmowa nie miała miejsca. Przypuszczalnie obaj chłopcy mieli ochotę poznać ją bliżej, zapewne lubili ją, podobała im się, ale nie byli poważnie zaangażowali. W przeciwnym razie, chłopak powiedziałby, że znajomość z nią ma dla niego wyjątkowe znaczenie. Jedyne, co chłopiec mógł czuć do tej dziewczyny to sympatia.

Sympatia to taki etap w relacjach jakie zawiązujemy z ludźmi na poziomie bliższego koleżeństwa. Jest wstępem do budowania przyjaźni i relacji miłości. Sympatia to uczucie, które sprawia, że kogoś lubimy i chcemy z nim przebywać częściej, poznawać go, coś wspólnie przeżywać. W naszym codziennym życiu, w szkole, w pracy, w bloku mieszkalnym mamy wiele takich sympatii.

W kręgach młodzieżowych powstają tzw. grupy, paczki. Kilka osób, chłopców i dziewcząt, których łączy wspólne zainteresowanie, razem organizują sobie czas wolny, bawią się, wyjeżdżają na wycieczki. Sympatia jest związkiem luźnym. Dużo różnych osób poznajemy w naszym życiu, z jednymi utrzymujemy kontakt kilka tygodni, miesięcy z innymi kilka lat. Na bazie sympatii może powstać przyjaźń. Na bazie sympatii między chłopcem i dziewczyną może powstać relacja miłości.

Jednak to uczucie w wieku dorastania i w odniesieniu do osobników drugiej płci często mylone jest z miłością. Uczucie sympatii, tak bardzo człowiekowi potrzebne, jest nieraz mylące gdy towarzyszy dziewczynie i chłopcu. Najczęściej wtedy mówią: "mam chłopaka", "mam dziewczynę". Przez znajomych spostrzegani są jednoznacznie jako para. Niejednokrotnie, niestety, nie umiejąc zapanować nad porywami ciała, dają sobie prawo do podjęcia współżycia seksualnego. Ponieważ sympatia nie ma cech trwałości, szybko przychodzi rozczarowanie, zerwanie związku i niejednokrotnie rana na sercu.

Pragnę ocalić relacje sympatii między chłopcem i dziewczyną. Ważne, żeby wiedzieli, że to, co ich łączy, co ich zbliża do siebie, to tylko sympatia a nie miłość. Jest to trudne z tego względu, że ciała kobiety i mężczyzny zawsze będą na siebie reagowały, będą budziły się zmysły. Dlatego oboje w mądrości powinni sami poznać, na co mogą względem siebie pozwolić drugiej osobie. Na jakie gesty, na jakie zachowanie. Tutaj zachowanie rozsądnego dystansu emocjonalnego i fizycznego jest bardzo ważne, żeby nie zniszczyć czystej, niewinnej sympatii.

Obecnie wśród młodzieży nie jest w modzie, żeby chłopak i dziewczyna spotykali się ze sobą i żeby nie było między nimi seksu albo chociaż myślenia w tym kontekście.

Jest to sztuka osób, dla których najważniejsze jest to, co ich razem interesuje np.: turystyka, sport, poezja, muzyka, itp.

Sympatie, a nawet fascynacje osobami płci przeciwnej, będą towarzyszyły człowiekowi przez całe życie także i wtedy, kiedy będzie miał swoją rodzinę, będzie żył z ukochanym współmałżonkiem. Dobra szkoła przed ślubem wykształci umiejętność nawiązywania relacji sympatii po ślubie beż myślenia o miłostkach, zdradach. Taki człowiek będzie dobrze wiedział, czym się różni miłość od sympatii.

Dodam jeszcze uwagę, która może wydawać się kontrowersyjna. Uważam, że trzeba być ostrożnym w nawiązywaniu bliższej relacji sympatii, chłopak z dziewczyna, czy dziewczyna z chłopcem, z osobą. która jest zaangażowana w głębokiej relacji uczuciowej z inną osobą płci przeciwnej. Mówiąc jaśniej, chodzi o to, żeby dziewczyna nie spotykała się sam na sam z chłopcem, który kocha inną, a tym bardziej z mężczyzną żonatym. I odwrotnie. Życie pokazuje, że takie sytuacje prowadzą niejednokrotnie do zazdrości tej ukochanej osoby albo do rozpadu związku. Żeby tego uniknąć, osoba sympatyzująca powinna spotykać się z obojgiem - z parą zakochanych, czy małżeństwem - stać się ich wspólnym przyjacielem. Jest to zdrowsze dla związku miłości i porządkuje relacje sympatii.

Następny etap w rozwoju relacji miedzy chłopcem i dziewczyną, od którego bardzo często zaczyna się znajomość, to zakochanie. Mówimy: zakochać się.

Jest to czas bardzo silnego zaangażowania emocjonalnego. Czas wspaniały: oboje czują się jak "w siódmym niebie", myślą tylko o sobie. Świat jest piękny, cudowny, wszystko w życiu wydaje się być łatwe i możliwe. Ukochana osoba jest widziana jako ideał. Często nie znając jej wcześniej, zakochany człowiek buduje sobie jej obraz według własnych życzeń i wyobrażeń. Czuje się dowartościowany, doceniony, kochany, jest mu dobrze w tym świecie.

Emocje spadają nagle, w sposób niekontrolowany. Wydaje się, że tak już będzie wiecznie, że nic ich miłości nie może zburzyć. Mówią, że się kochają. Czy taka miłość może trwać wiecznie?

Kiedy pytam młodzież, wielu odpowiada, że nie, że kiedyś się kończy i pozostaje przyzwyczajenie. Jest to bardzo smutna prawda o rzeczywistości małżeństw, które zawierane były we wspaniałym uniesieniu uczuciowym, z wielką nadzieja na cudowną przyszłość, a brutalna rzeczywistość i codzienność odebrała im marzenia, odarła z uczuć i wielka miłość skończyła się. Rodzi się w tym miejscu pytanie, czy od czynników zewnętrznych zależy uczucie miłości, czy może od kobiety i mężczyzny? Oczywiście, od nich samych. Więc gdzie tkwi błąd? Dlaczego im się nie udało? Dlatego, że miłością nazwali emocje zakochania. Dlatego, że wydawało im się, że tak, jak niezależnie od nich same wpłynęły do serc, tak same będą się utrzymywać niezależnie od ich postępowania.

A emocje mają to do siebie, że poza swoją intensywnością, ogromną siłą, są przemijające. Tak jak radość na wieść, że nie będzie klasówki z matematyki, gniew na kolegę, który zniszczył potrzebna książkę, złość na rodziców, którzy każą wrócić wcześniej do domu i euforia na widok idola muzycznego.

Emocje są jak burza na morzu: wysokie fale, szum wiatru, huk fal, silny wiatr, błyskawice, deszcz. I tak, jak burza, przemijają.

Zakochać się jest pięknie i wspaniale. Tego uczucia ludzie pragną doświadczać, o nim piszą poeci, śpiewają piosenki. Jednak to nie jest jeszcze miłość. Pamiętacie: to preludium miłości.

Posługując się porównaniem do morza i burzy na nim. Miłość to głębia oceanu, toń, w której jest spokój, ryby pływają. Bez względu na to, co dzieje się na powierzchni, w głębi życie toczy się swoim rytmem. Miłość jest jak roślina, jak kwiat, który, aby żyć potrzebuje ziemi, powietrza, wody, ciepła, światła. Kwiat, którego trzeba pielęgnować: przyciąć, przeszczepić.

Miłość to uczucie, które rodzi się powoli. W miłości poznajemy prawdę o ukochanej osobie i akceptujemy ja w pełni. Tak zwane dopasowywanie się w miłości można porównać do dopasowywania dwóch nieoszlifowanych kamieni, które ocierają się o siebie, żeby stworzyć styczne płaszczyzny. To ocieranie bardzo boli a przy tym często powstają iskry. Jest to szlifowanie się dwóch egoizmów - wychodzimy ze swojego egoizmu dzięki miłości, która pragnie dobra drugiej osoby. To jest trudne.

Wracając do odpowiedzi młodzieży, że miłość się kończy a pozostaje przyzwyczajenie, przypuszczam, że wiele małżeństw jest na poziomie miłości, tylko o tym nie wiedzą.

Miłość to jest postawa wobec drugiego człowieka: jestem dla Ciebie, pragnę Twojego dobra. Postawa dawania, wierności, uczciwości. To jest permanentne uczucie, które w małżeństwie nieraz jest przysłaniane przez trudy i troski dnia codziennego, zabieganie, nawet sprzeczki. Tak pojęta miłość może trwać wiecznie. Dlatego tak ważne jest pielęgnowanie miłości.

Narzeczeni poszukują wspaniałych sposobów okazywania sobie miłości, pokazywania, że ukochana osoba jest najważniejsza. Począwszy od dawania kwiatów dziewczynie, przez spacery, dbanie o swój wygląd, do troski i pomoc udzielaną sobie wzajemnie. Wypracowanie form okazywania sobie miłości w okresie narzeczeństwa jest dla późniejszego małżeństwa skarbnicą sposobów okazywania czułości i pielęgnowania miłości małżeńskiej.

W kontekście miłości mówimy: kocham Cię. Ty jesteś dla mnie osobą, dla której chcę być, o którą chce się troszczyć, która jest dla mnie wartością samą w sobie.

Porównując: ZAKOCHAĆ SIĘ I KOCHAM CIĘ, widać, że zakochanie skierowane jest ku "się", czyli ku sobie, a miłość ku "Cię", czyli ku drugiej osobie. Można przetłumaczyć to tak, że w zakochaniu "kocham siebie dzięki tobie". Jest to postawa nastawiona bardziej na branie niż dawanie. Branie dobrego samopoczucia, przyjemności, dowartościowania siebie.

W miłości postawa dająca, najważniejsza jest ta druga ukochana osoba.

Trudno jest, zwłaszcza młodemu człowiekowi rozpoznać, nazwać to, co czuje. Najprościej pozytywne uczucia nazywać miłością. Jednak błędna interpretacja prowadzi do wielu rozczarowań, zawodów, złamanych serc. Prowadzi do przedwczesnego przyzwolenia na jakiekolwiek gesty czułości, co często prowadzi do podjęcia współżycia seksualnego.

Tak jak trudno poznać, czy to już jest miłość, tak doświadcza się pełnego przekonania wtedy, gdy to już jest na pewno miłość.

Jolanta Białoskórska



Wasze komentarze:
 Eljot!: 17.09.2010, 15:17
 Bardzi trudno się jest podnieść gdy ktoś Cię skrzywdzi!.. Cierpisz... Chcesz iść w przód, ale jednak nie dasz rady... Stoisz w czarnym punkcie... Otacza Cię szary las, pełen nieprzyjemności... Jejku to takie trudne... Ty kochasz jeszcze tą osobę, a ona nagle Ci powie: "To kiniec z nami... To co robimy to nie ma sensu... Po co się okłamywać..." Wtedy Ty czujesz się nie komfortowo, bo wiesz że Ty tą osobę kochałeś, dałbyś dla niej cały świat, a tu nagle słowa " po co się dalej okłamywać" Ojej :( Wyobrażam sobie jakie to jest trudne, a wiecie dlaczego? Ponieważ spotkała mnie ostatnio taka nieprzyjemna sytuacja... Chciałam dobrze, było pięknie przez parę miesięcy... Ale nie wyszło... Wszystko upadło... To takie trudne się pozbierać po takim czymś... Chiałam mu dać niebo, on nie chciał... Cóż... Zobaczymy c przyniesie los... Bóg ma dla nas już plany, dla niego nie ma rzeczy nie możliwych! Chciała bym ażeby on był szczęśliwy, nigdy Go nie okłałam, nigdy nie życzyłam źle... A żyć trzeba dalej, czasami niestety wspomnieniami... ;( PA ;*
 Zyjacy bez miłosci: 31.08.2010, 22:04
 Zakochac sie to jedno byc kochanym to drugie U mnie tylko to piersze sie stalo :((
 Angel :***: 13.05.2010, 23:02
 Ja sądzę że jednak macie częściowo racje, ale nie zawsze sympatia zwycięża niż miłość. Mam chłopaka i bardzo się kochamy, pierw właśnie stał się dla mnie sympatią ale jednocześnie czułam do niego coś więcej :** po prostu zakochałam się w nim a on we mnie i jestem bardzo zadowolona ze poznałam kogoś tak wspaniałego. Fakt że się nie spotkamy regularnie i tęsknimy za sobą. Ale tu o to nie chodzi :** Miłość to miłość (uczucie którego nie usuniesz ze swojego serca) a sympatia to drugie inaczej zauroczenie :** xd ;p ;d
 Dzagiz: 07.05.2010, 22:09
 Miłość w naszych czasach istnieje pod innymi wartościami. Seks pieniądze to wszystko powoduje,że nie ma już prawie czystych uczuć
 Andzia: 08.04.2010, 15:42
 Pięknie wszystko zinterpretowane.
 judi : 04.12.2009, 23:45
 Wiecie dlaczego zawsze przegrywamy z mężczyznami nie dla tego że jesteśmy głupie głupota chroni przed poczuciem krzywdy . Mężczyzna kocha za coś za miłość za inteligęcje za dobry uśmiech za dobre słowo za troske . A my kochamy bo fajnie jest kochać i jak zajdziemy tego jednego jedynego to go utwierdzamy w tym przekonaniu dlatego tak łatwo nas skrzywdzieć.
 papi: 02.11.2009, 19:41
 Wlasnie tego sie boje tego cierpienia ktore moge zadac drugiej osobie.dlatego boje sie angazowac w dalszy zwiazek!co mam zrobic?pomozcie?
 jestem sama:(: 15.06.2009, 18:23
 taki jeden chłopak ode mnie klasy strasznie mi sie podoba aja nie wiem czy to jest miłość bo on ,mnie nie kocha a żeby by ła miłość to musza sie spotkać ze soba dwie połówki które sa w sobie zakochane ale on mnie nie chce:(co mam robić?,dalej próbowac go zdobyć?
 Mam pytanie: 01.04.2009, 19:27
 . . . U mnie w klasie (I gimnazjum) jest chłopak, którego traktuje jako przyjaciela, bardzo bliskiego... On wielokrotnie do mnie "zarywa" i w ogóle... Czasem sobie myślę że mogłabym z nim "chodzić" ale przecież kiedy się pokłócimy, zerwiemy, jednym słowem okaże sie że to co nas łączyło to tylko sympatia? Obawiam się że tak się zdarzy a wówczas cała przyjaźń może nie być już taka sama... Może sie do mnie nie odzywać lub żywić uraze... Czy powinnam zaryzykować.???


 loli: 16.03.2009, 19:44
 milosc to cos pieknego:)
 Miłosc : 16.02.2009, 20:12
 Karzdy wie czym jest ale nie zupełnie Hej koham takiegop hłopaka bardzo mi sie podoba ale niewiem co mmama zrobic
 kina: 16.09.2007, 16:04
 treść jest na prawdę super.
 Poof Poof: 30.11.2006, 23:14
 Gdzie moge poszerzyc swoja wiedze na temat nie tylko milosci ale rowniez pod kontem psychologicznym (jakies dobre lekturki?) jak autorka tego texstu? Ile Pani ma lat ze Pani tak madrze pisze >.> oczywiscie nie musi Pani odpowiadac :P na to drugie
 Kate: 15.11.2006, 18:50
 Ja mgę powiedzieć że raz w życiu przezywałm miłość. Siedząc obok siebie nie musieliśmy nic mówić, znaliśmy nasze myśli. Wtedy myślałam, że opcja spędzenia z innym człowiekiem reszty życia nie wchodzi w grę. Widziałam w jego oczach niesamowite piękno, prawdziwość, miłość. Zrobiłabym dla niego wszystko..... Minęło od tego czasu kilka lat i ciągle nie wiem czy nie straciłam miłości życia,, bo jestem sama. Ale tak wyszło że on wyjechał, ja stwarzałam sobie różne problemy, chyba oszukiwałam siebie. Pozostaje tylko (albo aż) wiara że Bóg kieruje wszyskim, tak się stało jak miało się stać. Będzie dobrze:)
 MIMI: 02.10.2006, 18:45
 milosc nadal nalezy do tematow w ktorych mozna wiele mowic, pisac, dzielic sie doswiadczeniami, a i tak ciezko przychodzi rozpoznac ta prawdziwa MILOSC. Pani Jolanta pisze o czystej przyjazni bez pozadania czy podtekstow seksualnych. Jednak to nielatwe jesli nie wie sie nic na temat istoty partnerstwa i checi spedzenia razem calego zycia. Ja popelnilam pare bledow i dlatego teraz moj zwiazek wisi na wlosku. Najciekawsze jest to ze pomimo zranienia i lez ktore wylewam co wieczor...naprawde chce byc z Nim. Czy moge powiedziec ze to poczatek milosci??
[1] (2)


Autor

Treść

Nowości

Nowenna do Miłosierdzia Bożego - dzień 1Nowenna do Miłosierdzia Bożego - dzień 1

Pieśń o ukrzyżowaniu PanaPieśń o ukrzyżowaniu Pana

Śladami męki Jezusa na Via DolorosaŚladami męki Jezusa na Via Dolorosa

Wielki Piątek - dziań ukrzyżowaniaWielki Piątek - dziań ukrzyżowania

Wizja Ukrzyżowania według objawień Marii ValtortyWizja Ukrzyżowania według objawień Marii Valtorty

Gdyby Judasz rzucił się do stóp Matki...Gdyby Judasz rzucił się do stóp Matki...

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej