Moje miejsce w stowarzyszeniu "Faustinum"

Podejmując zobowiązanie głoszenia życiem i słowem tajemnicy miłosierdzia Bożego, a także wypraszania go dla całego grzesznego świata, mam pełną świadomość, że ogrom tego obowiązku nieraz mnie przerośnie, ale myślę, że z pomocą Bożą i dobrych ludzi sprostam temu zadaniu. Obawy moje wynikają z tego, że czasy, w których żyjemy, degradują duchowe życie człowieka, a laicyzacja przenika życie społeczne i rodzinne jak zakaźna choroba. Wiele matek i ojców ubolewa nad tym, że ich dzieci odrzuciły wiarę w Boga i wyśmiewają chrześcijańskie wartości. Także wielu dorosłych katolików przestało dawać młodym dobry przykład życia chrześcijańskiego. Gdy czyn i słowo trafiają w próżnię, a nawet wzbudzają agresję, nam - apostołom Bożego Miłosierdzia - pozostaje modlitwa, tak jak to czyniła św. Siostra Faustyna.

Dzięki formacji, z której korzystam w stowarzyszeniu "Faustinum", odmieniło się moje życie. Ciągle jednak pamiętam (choć pragnę zapomnieć) o czasach, gdy sama popełniałam różne błędy, których nie da się naprawić, ale można ich więcej nie popełniać. "Faustinum" jako wspólnota ludzi stała się dla mnie oazą spokoju, tutaj czuję się wolna i spokojna, bo umysły gromadzących się tutaj osób pracują na tych samych częstotliwościach. Tematyka konferencji formacyjnych jest tak poruszająca, że zapada głęboko w pamięć i serce, pobudza do głębokich refleksji.

W pierwszym roku formacji z największym zaangażowaniem wnikałam w tematykę życia wewnętrznego - wtedy wzmocnił się i wyprostował mój kręgosłup moralny. Potem wciągnął mnie cykl biblijny. Język Pisma Świętego jest trudny, jego interpretacja wymaga wiedzy teologicznej, lecz tematyka nie jest przecież nikomu obca. A jednak dzięki "Faustinum" zrodziła się we mnie całkiem młodzieńcza ciekawość. Stąd moje poszukiwania literatury uzupełniającej, kojarzenie faktów i inne dociekania. Gdybym była młodsza, spróbowałabym chyba podjąć studia teologiczne.

Duchową przewodniczką po jakże trudnej, ale pięknej tematyce miłosierdzia Bożego jest dla nas św. Siostra Faustyna. Konferencje poświęcone jej posłannictwu i duchowości uczą nas ciągle na nowo odczytywać treści zawarte w jej "Dzienniczku". Dla mnie św. Faustyna jest wzorem niedoścignionym. Często, gdy mam dylemat, jak zachować się w pewnych sytuacjach rodzinnych, zastanawiam się, jak postąpiłaby św. Faustyna, która uczyła się życia od samego Jezusa?

W trzecim roku formacji przybliżamy sobie problematykę miłosiernej postawy człowieka. Mam taką nadzieję, że w tym roku znajdę klucz do swojego wnętrza i otworzę w nim te miejsca, które blokują pokłady ciepłych uczuć dla najbliższych i całego otoczenia z obawy, aby nie były odebrane jako pobłażliwość, słabość charakteru, tolerowanie gnuśności i innego zła.

S. D.
Kwartalnik Orędzie Miłosierdzia nr 58

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna