Nadzieja grzesznikaMiłosierdzie, które Bóg objawił i ciągle objawia światu, nie jest ani matematycznym równaniem, ani I logiczną konsekwencją. Kto chce się zbliżyć do Miłosierdzia Bożego, musi zapomnieć o I swoich kalkulacjach, sprycie, f przezorności, pozycji społecznej, zamożności, sławie, przywilejach czy dokonaniach. Wszystkie te rzeczy i sprawy wobec świętości i majestatu Bożego schodzą na dalszy plan. Żadne ludzkie osiągnięcie nie może konkurować z miłosierdziem, którego Pan Bóg udziela światu w swojej nieskończonej dobroci. Człowiek potrzebuje Miłosierdzia Bożego i nie może się bez niego obyć. W tym względzie nie ma żadnego wyjątku. Potrzebują go w obfitości zarówno ludzie młodzi, jak i starzy, bogaci i biedni, zdrowi i chorzy.W Piśmie św. Miłosierdzie Boże ma swoje zasadnicze miejsce. Zostało ono w sposób bardzo realny ukazane w całej gamie różnorodnych obrazów. Wplecione w życie konkretnych ludzi i społeczności, pomaga nam lepiej poznać i doświadczyć, kim jest Przedwieczny. Wczytując się w teksty biblijne, doświadczamy na każdym kroku wielkiej łaskawości Boga. Ten, który jest transcendentny i Stwórcą wszystkiego, pochyla się nad słabością i ograniczonością człowieka, objawia swoją miłość i bezgraniczną dobroć. Bóg, jako najlepszy Ojciec, wychodzi ze swoją łaską o wszystkich. Nikogo nie pomija i nikim nie gardzi. Zależy Mu nawet na największych grzesznikach. Wspaniałym obwieszczeniem Miłosierdzia Bożego w Piśmie św. są liczne wezwania I do nawrócenia i pokuty. Kryje I się za nimi miłosierny Bóg, który pragnie przebaczyć niewierności i udzielić odstępcom swego życia. Słowa Jezusa: "Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników" (Łk 5,32), oddają wolę Stwórcy wyrażoną po grzechu pierworodnym. Nawrócenie jest kluczem do skarbca łask, których Bóg pragnie dla wszystkich. Ze strony człowieka nawrócenie w Biblii zostało ukazane jako gotowość na przyjęcie Bożego daru i chęć dalszej z nim współpracy. Brak powyższej postawy powoduje z jednej strony odrzucenie Bożej łaskawości, z drugiej - zamyka człowiekowi drogę rozwoju i wzrastania w człowieczeństwie. Odrzucanie przez ludzi Stwórcy i Jego łaskawości obracało się zawsze przeciw człowiekowi. Mamy tego liczne przykłady w Piśmie św. Poszukujący sensu życia niezależnie od Boga lub poza Nim, doświadczali wcześniej czy później osobistej tragedii. Ich położenie, po ludzku patrząc, nierzadko bywało beznadziejne. Pomimo jednak tak trudnej sytuacji i popełnionego przez nich zła, ratunkiem dla nich pozostawało nie cofnięte nigdy przez Boga miłosierdzie. Każdy, kto się nawracał, modlił i czynił pokutę, doświadczał Bożego zmiłowania. Nieustanne udzielanie się łaskawości Bożej miało decydujący wpływ na życie duchowe Narodu Wybranego. Częsta i wytrwała modlitwa w naj różnorodniej szych potrzebach życia prywatnego i społecznego, przenikająca całą Biblię, jest oczywistym świadectwem wiary i ufności ludu w Boże miłosierdzie. Pomoc, jakiej doświadczał Naród Wybrany lub poszczególni jego członkowie, była zawsze spostrzegana jako niezasłużony dar ze strony Boga. W celu wyproszenia upragnionych łask, w tekstach modlitw biblijnych często pojawia się bezpośrednie odwołanie do Miłosierdzia Bożego. W nim pokładano nadzieję i za nie wielokrotnie dziękowano. Można nawet powiedzieć, że Miłosierdzie Boże dla społeczności Izraela było właściwie celem modlitwy. Obecność Boga miłosiernego w życiu Narodu Wybranego była treścią zasadniczą Bożego Objawienia. Na kartach Biblii Bóg dał się poznać w swoim niezgłębionym miłosierdziu i jako taki został przyjęty przez Izraela. Swoją troską i zbawiennym działaniem obejmował On jednak nie tylko Naród Wybrany, ale także całą ludzką społeczność. Uniwersalizm Miłosierdzia Bożego najpełniej urzeczywistnił się w Osobie Jezusa Chrystusa. Zbawienie, którego On dokonał, jest najwspanialszym przejawem, a jednocześnie dziełem Miłosierdzia Bożego. O nim też mówił w Ewangelii św. Jan (3,16): "Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne". W krzyżu Jezusa Chrystusa zrealizował się odwieczny plan zbawienia. Jezus cierpiący i konający na krzyżu stał się objawicielem i wyrazicielem miłości miłosiernej Boga względem każdego człowieka. Dzięki zbawieniu Chrystusowemu zostały otwarte przed wszystkimi ludźmi niewyczerpane zdroje łask. To, co było dla ludzi przez wieki nieosiągalne, stało się w jednej chwili ich udziałem. Od początku istnienia Kościoła przyjęcie orędzia zbawczego Jezusa Chrystusa było równoznaczne z zanurzeniem się w bezkresnym morzu Miłosierdzia Bożego. Dar nowego życia pobudzał Kościół do nieustannej wdzięczności i uwielbienia, co pięknie wyraził św. Piotr: "Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla was w niebie" (1 P 1,3-4). ks. Krzysztof Jędrzejewski MIC
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |