Dwa wiadra u studni - Opowiadania o życiu

- Ach! - westchnęło tamto posępne. - Strasznie już mam dosyć tego ciągania do studni. Żebym nie wiem jąk było pełne, ciągle tu wracam puste.

- To ciekawe! - zachichotało. - A ja zawsze tu przybywam puste, a odchodzę pełne. Jestem pewne, że jeśli zaczniesz patrzeć na to w ten sam sposób, będzie ci o wiele weselej.

Autor nieznany Wasze komentarze: MARTA: 22.04.2008, 09:17 W żYCIU KAŻDEGO CZŁOWIEKA TAK JEST. JA MYŚLAŁAM, ŻE MOIM PRZEKLEŃSTWEM JEST MOJA SUPER CIĘŻKA WAGA. TARAZ PO WIELU LATACH WIEM, ŻE GDYBYM BYŁA "NORMALNA" NIGDY NIE BYŁABYM PRZY CHRYSTUSIE. WYSTARCZY SPOJRZEĆ INACZEJ I WSZYSTKO WYGLĄDA INACZEJ ;) LEPIEJ Beata: 21.04.2008, 20:13 Optymizm to podstawa:) i Boża radość:) Agape: 20.04.2008, 19:25 Bardzo madre:) Tak właśnie tzreba myśleć :) (1) Autor Treść Nowości św. Ita Irlandzka Modlitwa do św. Ity Irlandzkiej św. Paweł Pustelnik z Teb Modlitwa do św. Pawła Pustelnika z Teb Modlitwa do św. Arnolda Janssena Modlitwa do bł. Alojzego Variary Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024 Poprzedni [ Powrót ] Następny