Wielką pomocą w codziennej modlitwie są psalmy (grec. psalmos, tac. psalmus -pieśń). Nazwa oznacza poetycki utwór religijny. W starożytności zazwyczaj śpiewano je z towarzyszeniem harfy, cytry, liry, fletu. Zbiór psalmów zawarty w księdze Pisma Świętego obejmuje 150 tekstów. W istocie jest żydowską księgą liturgiczną. Psalmy stopniowo scalono w ten zbiór, składający się z pięciu części (1-41. 42-72, 73-89, 90-106,107-150). Każda kończy się doksologią, czyli uroczystym uwielbieniem Boga. Skomplikowana jest literacka historia psalmów. Formalnie autorem 73 z nich jest król Dawid (około 1040-970 przed Chrystusem). Ten wybitny władca Izraela był także wrażliwym poetą i muzykiem (por. 1 Sm 16, 17-23; 18, 10; 2 Sm 1, 17-27; 1Km 25, 1-8). Pozostałe psalmy są dziełem innych autorów z różnych środowisk i okresów. Wiele powstało w okresie niewoli babilońskiej (587-539 przed Chrystusem). Catość była gotowa około II wieku przed Chrystusem. Psalmy wciąż uczą modlitwy. Ale aby je zrozumieć i wykorzystać w praktyce, trzeba uwzględniać ich rodzaj literacki, który wyraża intencję natchnionego autora. Wyróżniamy hymny pochwalne i dziękczynne, błagania, lamentacje, refleksje filozoficzne, teksty prorockie, pieśni królewskie lub pielgrzymie etc. Psalmy to jakby otwarte okno pokazujące życie religijne Izraela. Rozbrzmiewały co tydzień w dzień szabatu w synagogach w Ziemi Świętej i na obczyźnie. A zwłaszcza w świątyni w Jerozolimie. Są "arcydziełem modlitwy w Starym Testamencie". Mamy do dyspozycji akty adoracji Boga, wierności, dziękczynienia, żalu i skruchy. Psalmy są wspomnieniem zbawczych dzieł Boga w historii Izraela, czyli wypełnionych już obietnic. Ale także opisują osobiste stany ducha i trudności w wierze przeżywane przez autorów. Wyrażają pełną skalę ludzkich emocji i doświadczeń: od ciężkiego przygnębienia do głośnej radości. Charakteryzują się uniwersalnością, stąd łatwo utożsamiamy się z autorem tekstu. Ukazują tęsknotę za Bogiem. Potwierdzają Jego obecność i miłość. Zachęcają do zaufania Jego woli. Finalnym celem jest zawsze uwielbienie Boga.
Katechizm podkreśla, że psalmy znał i odmawiał sam Jezus. Co ważniejsze, On spełnił ich nadzieję na przyjście Mesjasza (KKK 2585-2597). Bezpośredni, historyczny kontekst nie oddaje bowiem pełnego znaczenia psalmów. Niektóre "poza zwykłym sensem wyrazów mają znaczenie odnoszące się do przyszłości." I choć nie używają tytułu Mesjasza, to Jego profil jest tam obecny. "Natchnieni psalmiści dobierają słowa i obrazy, które miały potem nabrać znaczenia, jakiego się nawet nie domyślali". Dlatego psalmy powinny być cennym i stałym sposobem modlitwy chrześcijan.
ks. Jan Sawicki Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 22 maja 2011
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |