|
Zabawy z kubkiem po śmietance i kefirze
8 kubków ustawiamy w stos (wkładamy jeden w drugi, ale nie wciskamy zbyt mocno). Zawodnik ma je rozłożyć, umieścić po 4 na palcach każdej dłoni (jeden palec jest wolny, pomaga w ułożeniu kubków), a następnie podnieść obie race do góry. Jeśli przy tym żaden kubek nie spadnie, zadanie zostało wykonane poprawnie.
Za pomocą zegarka z sekundnikiem obliczamy czas. Zwycięża zawodnik, który najszybciej wykonał zadanie.
Na środku stoły kładziemy puste pudełko od zapałek (może to być ziarnko fasoli, kulka z plasteliny lub inny niewielki przedmiot) i przykrywamy je kubkiem. Zawodnik ma przesunąć kubek wraz ze znajdującym się pod nim przedmiotem na brzeg stołu i potem sprytnie wykonać jeszcze jedno posunięcie tak, aby przedmiot spadł ze stołu do szybko podstawianego kubka. Oczywiście ma to być ten sam kubek, którym przedmiot byt przykryty.
Po treningu i nabraniu wprawy rozpoczynają się zawody na czas.
Na stole kładziemy kubek dnem do góry. Zawodnik ma w dowolny sposób podnieść ten kubek na kijek (ołówek lub widelec) i zawirować nim kilka razy w powietrzu. Nie może przy tym dotykać go palcami. Po treningu utrudniamy zadanie, zawodnik ma wykonać tę czynność dwoma kijkami, podnosząc równocześnie dwa kubki.
Po uzyskaniu wprawy organizujemy zawody na czas.
Dwaj zawodnicy siadają przy stole, na którym kładziemy 6 kubków, po 3 dla każdego zawodnika. Kubki oznaczamy farbą lub flamastrem. Każdy zawodnik ma linijkę długości np. 30 cm. Losujemy kolejność "strzałów", które polegają na tym, że zawodnik uderza linijką jeden ze swych kubków tak, aby trafił on w kubek przeciwnika. Za celne trafienie otrzymuje 1 punkt. Teraz "strzał" wykonuje drugi zawodnik.
Jeżeli po trafieniu jeden lub oba kubki spadają ze stołu, to punkt zalicza się, a kubki ustawia się w tym miejscu, gdzie stały one na początku gry.
Gra toczy się na czas (np. 5 minut) albo na liczbę oddanych "strzałów" (np. po 10). Jeśli "strzał" był niecelny, a kubek nie spadł ze stołu, pozostaje on w tym miejscu, gdzie się zatrzymał. Często ułatwia to drugiemu zawodnikowi trafienie, bo kubek przeciwnika jest bliżej.
|
|