120 kulek

     Warsztat mechaniki precyzyjnej zamówił 120 kulek stalowych o średnicy 6,1 mm. Dostarczono mu rzeczywiście 120 kulek, ale dokładne pomiary wykazyły, że średnice nie odpowiadają wymaganiom precyzji. Było mianowicie:

10 kulek o średnicy 6,01 mm 6 kulek o średnicy 6,02 mm 4 kulki o średnicy 6,03 mm 10 kulek o średnicy 6,05 mm 19 kulek o średnicy 6,07 mm 11 kulek o średnicy 6,08 mm 6 kulek o średnicy 6,10 mm

6 kulek o średnicy 6,11 mm 8 kulek o średnicy 6,12 mm 10 kulek o średnicy 6,14 mm 17 kulek o średnicy 6,16 mm 6 kulek o średnicy 6,17 mm 7 kulek o średnicy 6,18 mm

     Na szczęście inny warsztat zgodził się przyjąć kulki pod warunkiem, że dostarczy mu sieje w dwóch pudełkach, osobno większe, a osobno mniejsze, i że na każdym pudełku będzie podana średnica wspólna dla całego pudełka. Należy podać średnicę graniczną, poniżej której kulki wejdą do pudełka A (a zatem w pudełku B znajdą się kulki o średnicy większej od granicznej), a także znaleźć cechy a i b, które należy napisać na pudełkach. Te trzy liczby mają być takie, żeby suma błędów absolutnych była najmniejsza. Błędem absolutnym nazywamy tutaj bezwzględną różnicę między średnicą kulki a napisem na pudełku, do którego ją włożono.