Być może pamiętamy ich definicję z lekcji religii: "widzialne znaki niewidzialnej Łaski." Sakrament oznacza wydarzenie spotkania Boga z człowiekiem. Dar rzeczywistości dostępnej jedynie przez wiarę /Łaska/ docierający przez rzeczywistość rozpoznawalną zmysłowo /znaki, gesty, słowa/. Sakramenty w istocie są tajemnicą Ilac. sacramentum, grec.misterion/. Teologia uczy, że "oznaczają taki obrzęd liturgiczny, który z woli Chrystusa czyni człowieka niewidzialnie uczestnikiem życia Bożego i mocy zbawczej." Albo inaczej: realne, choć wewnętrzne przyjście Chrystusa uświęcającego i zbawiającego człowieka. Sakramenty towarzyszą najważniejszym etapom rozwoju życia człowieka.

     Jest siedem sakramentów. Trzy z nich są niepowtarzalne: Chrzest, Bierzmowanie i Kapłaństwo. Pozostawiają w duszy "niezmywalną pieczęć" - znak przymierza z Bogiem /2 Kor 1,22/. Pozostałe cztery można - przynajmniej teoretycznie - przyjmować wielokrotnie. Sakramenty nie są własnością kapłana albo wspólnoty. Nikomu się nie należą "z góry", gdyż są bezinteresownym Bożym Darem, a nie kolejnym z "praw człowieka." Zadaniem udzielających je, czyli szafarzy, jest troska o właściwą dyspozycję moralną przyjmujących i zrozumiałość wykonywanych czynności i wypowiadanych słów.

     Chociaż Eucharystia jest określona jako Najświętszy Sakrament, to jednak decydujący jest Chrzest /Rz 6,3-11/. Jest fundamentem życia chrześcijańskiego i bramą duchowego rozwoju / KKK 1213/.

     Sakramenty wyrażają i odżywiają wiarę; ułatwiają oddawanie czci Bogu; przemieniają i dokonują uświęcenia człowieka; budują i wzmacniają Wspólnotę Kościoła. Katechizm dzieli je na trzy grupy: 1. sakramenty wtajemniczenia /inicjacji/ chrześcijańskiego - chrzest, bierzmowanie, eucharystia; 2. uzdrowienia - pokuty i pojednania oraz namaszczenie chorych; 3. sakramenty w służbie Komunii, czyli święceń i małżeństwa, ponieważ "są nastawione na zbawienie innych ludzi. Przez służbę innym przyczyniają się także do zbawienia osobistego"/KKK 1534/. Przez nie chrześcijanie najwyraźniej uczestniczą w posłaniu Chrystusa do świata.

     Zasadniczo, aby przyjąć konkretny sakrament, wymagana jest wiarygodna prośba, odpowiednie przygotowanie i brak przeszkód ze strony prawa kościelnego.

ks. Jan Sawicki


Tekst pochodzi z Tygodnika

21 lutego 2010

Jak kochać i być kochanym John Powell Autor, amerykański jezuita, rozmawia z czytelnikami o sprawach intymnych w sposób prosty i przystępny, by razem z nimi podjąć próbę rozwiązania tajemnic miłości... » zobacz więcej

   

Wasze komentarze:

nh: 21.02.2012, 17:55  :D

(1)

Autor Tresć

[ Powrót ]