Sakrament marnowanych szans

- Świadomość działania Ducha Świętego, Jego mocy, która uzdalnia do ewangelizacji, do życia chrześcijańskiego czy pogłębionego życia sakramentalnego lub modlitewnego jest niestety znikoma! - tłumaczy ks. Przemysław Macios, odpowiedzialny za duszpasterstwo młodzieży w diecezji warszawsko-praskiej. Istotnie trudno oprzeć się wrażeniu, że katecheza o Duchu Świętym do świadomości wiernych przebija się bardzo opornie, a uroczystość zesłania Ducha Świętego schowana jest w głębokim cieniu, w ukryciu za uroczystością zmartwychwstania Pana Jezusa czy Bożym Narodzeniem. Wiedza o początku działalności publicznej Kościoła leży! Wielu kapłanów ma świadomość tego, że wołanie Jana Pawła II: "Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi" odbija się echem, ale po pustych ulicach.

Zanim namaści ksiądz biskup

W obu warszawskich diecezjach przyjęto - kierując się dokumentami Kościoła - że przygotowanie do bierzmowania powinno trwać jeden rok (lub dłużej) i obejmować młodzież najwcześniej od III klasy gimnazjum. Jednak co do samej treści i formy przygotowań - istnieje w parafiach pewna dowolność. Jej plusem są organizowane czasem weekendowe lub dłuższe wyjazdy rekolekcyjne, udział w "akcjach ewangelizacyjnych" itp. Zdaniem wielu księży jednak, dowolność sprawia, że młodzież często szuka, gdzie szybciej i łatwiej "zaliczyć" kurs. Stolica Apostolska sugeruje, aby uzgadniać między parafiami, a nawet diecezjami, sprawy dotyczące całości duszpasterstwa. Według ks. inf. Jerzego Zalewskiego z Wydziału Spraw Sakramentalnych Archidiecezji Warszawskiej wskazane jest ujednolicanie reguł dotyczących zarówno wieku kandydatów do bierzmowania (nieoficjalnie mówi się, że w ramach Konferencji Episkopatu toczą się prace nad jego podniesieniem) jak i sposobu ich przygotowania do tego sakramentu. Według ks. Zalewskiego, nie należy wydłużać czasu przygotowania do bierzmowania, ale podnieść jego jakość.

W ramach przygotowań młodzież musi "stempelkami" rozliczyć się z udziału w Mszach św., w roratach, w nabożeństwach w ciągu roku, spowiedzi, rekolekcjach adwentowych i wielkopostnych. Niesłusznie krytykuje się te praktyki, w rzeczywistości bowiem - często mimowolnie - pozwalają one młodym ludziom odkryć całe modlitewne i sakramentalne bogactwo Kościoła, którego w inny sposób nie mieliby szansy choćby "spróbować".

Wszystkie te przygotowania i starania duszpasterzy oraz świeckich wolontariuszy na nic się nie zdadzą, jeśli bierzmowanym zabraknie przykładu i wsparcia duchowego ze strony ich rodziców i środowiska.

Ranga sakramentu

Kościół we Francji wprowadził między I Komunią Świętą a bierzmowaniem uroczystość "Confession de foi" (wyznanie wiary), polegającą na uroczystym wyznaniu wiary i świadomym odnowieniu przez 13-latków przyrzeczeń chrzcielnych. Nie jest to żaden sakrament, ale uroczysty wstęp do dorosłości, znak, że bierzmowaie już za 2 lata.

- Dla młodzieży to ważny moment, rozpoczynający pewien etap. Na "Confession de foi" zjeżdża się cała rodzina, chrzestni i przyjaciele, którzy po skończonej uroczystości wspólnie świętują. Zarówno dla młodych, jak i ich rodziców ma to swoje, mobilizujące znaczenie. Z okazji bierzmowania, które ten etap kończy, organizuje się jeszcze bardziej huczną uroczystość - mówi ks. Mariusz Tłokiński ze Wspólnoty Chemin Neuf, duszpasterz w parafii Saint Denis de la Chapelle w Paryżu.

We Francji, oprócz cotygodniowych spotkań w parafiach w ramach przygotowań do bierzmowania, często organizuje się wielkie, kilkudniowe spotkania pod namiotami. Przyjeżdża na nie młodzież z kilku diecezji, a dla przykładu na spotkanie w okręgu paryskim w weekend poprzedzający tegoroczną Pięćdziesiątnicę przybyło 12 tys. młodych. Tam mają konferencje, koncerty muzyki chrześcijańskiej, pogadanki, spotkania z biskupami, którzy rozmawiają z młodzieżą o ich problemach i wątpliwościach.

We Francji, gdzie nie ma zjawiska masowego katolicyzmu, do bierzmowania przystępuje głównie młodzież z rodzin rzeczywiście katolickich. - To najczęściej rodzice zachęcają do bierzmowania. Zależy im na tym i dają młodym dobry przykład chrześcijańskiego życia. Jest ścisły kontakt między rodzicami i duszpasterzami - mówi ks. Tłokiński. W każdej diecezji jest wspólny dla wszystkich parafii program przygotowań.

Co zrobić, żeby owoce sakramentu nie przeszły bierzmowanym koło nosa? Odpowiedź wbrew pozorom nie jest trudna: jeśli w rodzinie jest wszystko w porządku, to i z dzieckiem w porządku. Kapłan jest jedynie pomocą dla rodziców, wsparciem, natomiast nigdy nie zastąpi rodziców w wychowaniu i szczepieniu u dziecka wiary. O roli rodziców w przygotowaniu dzieci m.in. do bierzmowania pisał dobitnie Jan Paweł II w Adhortacji "Familiaris Consorcio" (patrz: ramka). Ksiądz Zalewski zapewnia: - Jeśli rodzina kształtuje świadomość religijną dziecka, to nie będzie odejść od Kościoła, ale wrastanie w Kościół. Rodzina jest najważniejsza, ale nie tylko ona powinna kształtować wiarę młodzieży. - Katecheza i zaliczenie kilkudziesięciu nawet pytań nie zastąpi ewangelizacji dobrego przykładu. Młodzi ludzie potrzebują rówieśników, którzy pokażą im, że można żyć z Panem Bogiem blisko, że jest to możliwe i normalne - dodaje ks. Macios.

Po bierzmowaniu

Bardzo ważne jest, aby coś młodzieży zaproponować. - Jeśli nie będzie to jedna z grup czy wspólnot działających w parafii, to taką grupę dla bierzmowanych trzeba po prostu stworzyć! - mówi wielu księży. Zawsze jest czas i szansa, by dary Ducha Świętego, które posiadamy już od dnia chrztu, zacząć wykorzystywać lub choćby je obudzić. Żeby sakrament bierzmowania nie był sakramentem pożegnania z Kościołem - w dodatku z uroczystym błogosławieństwem biskupa!

Radek Molenda

Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 27 maja 2007

Wasze komentarze:

Kasia: 01.06.2008, 17:25  Wczoraj przyjmwałam sakramen bierzmowania. Było to cos niesamowitego. Paraliżujący stres przed i gdyby nie uśmiechnięty ks. biskup to chyba bym zemdlała. Gdy już podeszłam to biskupa spojrzał i z taką braterską miłością powiedział " Agnieszko przyjmij znamię Ducha Świętego" byłam szczesliwa, ta Boża miłość spłyneła na mnie... czułam jeszcze wyraźniej, że Jezus bedzie towarzyszył mi już zawsze. Dotarło też do mnie, że stałam siwiatynią Ducha Świętego i że sama dbrowolnie nie mogę jej profanować poprzez grzechy ciężkie. Wiem, że otoczenie w którym znalazłam się przed bierzmwaniem dobrze przygotowało moje serce na przyjście Pana. Wiem, że z moimi chęciami Duch zdziała we mnie wiele. Szkda tylko, że tak jak ja nie poschodzi do tego wiele osób. Faktycznie młodzi idą tylko po to, by mieć "papierek". Uważam, że sakrament dojrzałości chcrześcijańskiej nie powinien być udzielany tak wcześnie. Odpowiedzmy sobie na pytanie: Ile z pośród uczniów klas drugich gimnazjum może być djrzałymi chrześcijanami w mairę ugruntowanymi w wierze? Pozdrawiam. Kaś  LD: 01.06.2008, 13:42  w mojej parafii ja należałam do pierwszego rocznika, który przystępował do bierzmowania w "późniejszym" wieku, którego przygotowania trwały dłużej i były bardziej wymagające niż poprzednie. i uważam że to była wielka mądrość ze strony naszych kapłanów, że wprowadzili coś takiego. wtedy wszyscy byliśmy na tą sytuację źli, komentowaliśmy, broniliśmy się, uważaliśmy się za pokrzywdzonych. ale dziś widać efekty, ile osób w ten sposób właśnie nie odpadło, ale z większym zaangażowaniem włączyło się w życie parafii. ja sama nawróciłam się właśnie w tamtym okresie i m.in. dzięki wysiłkom i modlitwie animatorów, którzy mnie przygotowywali, za co jestem im wdzięczna  Znany PANU BOGU: 01.06.2008, 07:46  Do redakcji - Kochani, za bardzo was cenię żeby nie sprostować mojego może mało zrozumiałego pisania. Pierwsze zdanie po dw:kropku o tym mówi, a dodam że: czy bierzmowanie czy chrzest to ten sam DUCH ŚWIĘTY. I chyba Oparzność Boża to sprawiła że, mogę zadać to pytanie (odnośnie mojego zdania że "kto sieje byle co..."). Popatrzmy na następny kom. (:(:31.05.2008, 12:09). Bez obrazy: moje pytanie; Co może przekazać animator , który żałuje lub uważa za wielką krzywdę swój sakrament, co on może przekazać o tym sakramęcie. I tak z rozpędu, do komentarza ( :(: 31.05.2008, 12.09 ). Dziękuję rodzicom za to że jak najwcześniej uzbroili mnie w sakramęty: chrztu i bierzmowania. Bo dzięki nim DUCH ŚWIĘTY miał łatwiejszy do mnie dostęp, gdy byłem jeszcze nie ukształtowany. Za najmniejszy cień obrazy PRZEPRASZAM!!!  :(: 31.05.2008, 12:09  Jestem animatorem od bierzmowania i uważam, że ten sakrament powinien być dla osób pełnoletnich. Jest to sakrament dojrzałości chrześcijańskiej, a osoba w wieku 14 lat nie jest jeszcze w pełni ukształtowana. Oczywiście to zależy. Ale większość osób przystępuje " bo wszyscy idą" , "bo głupio tak bez" , "mama kazała", "bo mówili, że muszę". Ja żałuje, ze tak w młodym wieku, go przyjęłam. Z pewnością umocniło mnie to i sakrament jest ważny, ale wolałabym go przyjąć z większą świadomością. Co z tego, że pewnie byłam bardziej przygotowana niż inni, jeszcze dodatkowo uczestnicząc w spotkaniach oazowych. Jest to wielka krzywda wyrządzana innym.  Znany PANU BOGU: 31.05.2008, 03:09  Witam! Zaskoczył mnie tytuł! Tak ja rozumiem swoją wiarę: O DUCHU ŚWIĘTYM nigdy nie należy nawet myśleć byle jak, a nie to że pisać, choćby to była nasza najswiętsza prawda. Nigdy nie będziemy w stanie wyobrazić sobie JEGO mocy. Bo w tekście jest tylko prawda i rozum, a o JEGO darach nic. Jak dużo w nas rozumu i wiedzy. A może to my powinniśmy swoje eksportować do Francji. Katolicka Francja na przestrzeni wieków umiera, (trochę ją reanimował JP-2). W psalmach znajdziemy "nie tykajcie moich pomazańców"- dla większego zrozumienia polecam Św. Katarzynę ze Sieny, to odnośnie księży i o księżach. Kto sieje byle co, ten zbiera byle co. Ja może zadam pytanie: Czy to nie aby chichot złego,- że największy nakład w kraju ma gazeta która wydała "ewangelie judasza", co my na to, my katolicy,- ja jej od WielkiejNocy 2006 nie kupuję. Może wygląda te moje pisanie na "co ma piernik do wiatraka". Bo o wierze-dobrze to się ją umacnia, a byle jak, lub inaczej to się ją osłabia. Wiara to coś o wiele więcej niż rozum i wiedza. Jeżeli wierzę, to najmocniej jak potrafię, nie inaczej. Wybacz DUCHU ŚWIĘTY BOŻE- napisałem te nieudolne słowa w twojej obronie. Jeżeli kogoś obraziłem- przepraszam!

[1] (2)

Autor Treść

Nowości Nowenna przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP - dzień 8 św. Mikołaj Modlitwa do św. Mikołaja Litania do św. Mikołaja Święty Mikołaj na opak W mieście świętego Mikołaja

Najbardziej popularne Godzina Łaski 2023 Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud

[ Powrót ]