Przyjmij znamię daru Ducha Świętego...

Chrystus jeszcze w czasie swojego ziemskiego życia obiecał apostołom zesłanie Ducha Świętego jako nauczyciela wszelkiej prawdy (por. J 16,13), który ich umocni, by mężnie wyznawali i głosili swoją wiarę oraz byli jej nieustraszonymi świadkami (por. Dz 1,8). Tę obietnicę spełnił najpierw w dniu Paschy (por. J 20,22), a następnie w sposób uroczysty w dniu Zielonych Świąt, gdy Duch Święty zstąpi! na uczniów zgromadzonych w Wieczerniku (por. Dz 2,1-4). Wówczas Piotr, przemawiając do pielgrzymów przybyłych z różnych stron świata, wyraził przekonanie, że w przyszłości Duch Święty zstąpi na każdego, kto nawróci się i przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa (por. Dz 2,38).

Od tego czasu apostołowie, wypełniając wolę Chrystusa, poprzez wkładanie rąk udzielali neofitom daru Ducha Świętego, co w tradycji chrześcijańskiej uznaje się za początek sakramentu bierzmowania. Czytamy w Dziejach Apostolskich: Kiedy apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali (apostołowie) na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego (Dz 8,14-17; por. 19,6). Jak wynika z powyższego tekstu, względnie autonomiczna dotąd gmina w Samarii, poprzez apostolskie nakładanie rąk, została ściślej związana z Kościołem jerozolimskim, ośrodkiem jedności. Jednocześnie chrześcijanie w Samarii otrzymywali w szczególny sposób dar Ducha Świętego. Widzimy tu dwa wymiary charakte-rystyczne dla sakramentu bierzmowania: ściślejsze związanie z Kościołem i umocnienie Duchem Świętym.

Obrzęd udzielania bierzmowania z biegiem czasu został ubogacony nowymi elementami, podobnie jak to miało miejsce z innymi sakramentami. Już bardzo wcześnie do gestu wkładania rąk, zarówno w Kościele Łacińskim jak i wschodnim, dodawano namaszczenie wonną oliwą (krzyżmem), by lepiej wyrazić dar Ducha Świętego. Namaszczenie w symbolice biblijnej i starożytnej posiadało bowiem bogate znaczenie. Wyrażało oczyszczenie, umocnienie i upoważnienie, dające przy tym moc, władzę, wyróżniającą godność. W Starym Testamencie stosowano to namaszczenie przy ustanawianiu władców i kapłanów (zob. 2 Sm 2, 4.7; 5,3.17). W tym też sensie Jezus jest Chrystusem, tzn. Namaszczonym Duchem Świętym. Poprzez bierzmowanie chrześcijanie otrzymują pełniejszy udział w królewskiej i kapłańskiej władzy Chrystusa i Jego mesjańskiej pełni Ducha.

Bierzmowanie bardzo ściśle łączy się z chrztem i stanowi jego dopełnienie. Chrzest włącza nas w Kościół, a bierzmowanie przynosi obfitość darów, które są nam potrzebne do pełnego życia w Kościele. Jak podkreśla Sobór Watykański II, przez ten sakrament ochrzczeni jeszcze ściślej łączą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej (KK 11). Stąd też bierzmowanie nazwane jest sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej uzdalniającym do pełnego życia w Kościele. Z jednej bowiem strony daje nam ono nowe moce Ducha Świętego potrzebne do ustawicznej walki z szatanem, do przezwyciężania słabości naszej natury, dzięki czemu stajemy się odporniejsi na niebezpieczeństwa, które nam zewsząd zagrażają. Z drugiej strony nakłada na nas zobowiązania o charakterze społecznym: obowiązek mężnego wyznawania wiary i troski o zbawienie świata, by przemieniać go w duchu Ewangelii.

Można powiedzieć, że moment otrzymania tego sakramentu jest dla poszczególnego chrześcijanina tym, czym była Pięćdziesiątnica dla całego Kościoła. Wchodzimy wówczas w osobowy i tajemniczy związek z Duchem Świętym, który jest obecny i działa w naszym życiu. Idzie tylko o to, byśmy stale byli otwarci na Jego działanie i gotowi do współpracy. Wówczas sakrament bierzmowania przyniesie liczne owoce świętości zarówno dla nas, jak i dla całego Kościoła."

O. Maurycy Wszołek Wasze komentarze: marzena aneta: 22.03.2023, 09:06 Przyjmij znamię daru Ducha Świętego...dziękuję Duchu Święty kocham Cię ocal mnie dziękuję proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie dziękuję proszę dla mnie o domu kupno dobrą mieszkania sprzedaż urodę ubezpieczenie zdrowotne z urzędu pracy zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego polaka religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję (1) Autor Treść Nowości św. Norbert Modlitwa do św. Norberta Litania do św. Norberta Dużo chaosu. Jak uspokoić i usystematyzować moją modlitwę? Zaakceptować leczenie Jak uczyć dzieci życzliwości? Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud [ Powrót ]