Powołanie do życia wiecznego wyrażone w liturgiiJezus w modlitwie arcykapłańskiej modlił się takimi słowami: "A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa" (J 17,3). Życie wieczne to coś więcej niż tylko życie po śmierci. Jest ono uczestnictwem w życiu samego Boga, do którego mamy dostęp przez wiarę, umacnianą słowem Bożym, udziałem w liturgii i przyjmowaniem sakramentów. Życie wieczne rozpoczyna się na ziemi, natomiast zostaje dopełnione po śmierci. Wiara chrześcijańska jest wiarą w Jezusa Chrystusa zmartwychwstałego, który zwyciężył śmierć i chce nam dać udział w swoim zwycięstwie.W pewnym sensie każda celebracja liturgiczna mówi o naszym powołaniu do życia wiecznego. Można jednak podkreślić niektóre momenty różnych celebracji liturgicznych, w których ten wymiar liturgii jest widoczny w sposób szczególny. Sakrament chrztu jest bramą otwierającą drogę ku życiu wiecznemu. Wyrażają to zwłaszcza dwa znaki: biała szata i zapalona świeca. Włożenie białej szaty oznacza przede wszystkim przyobleczenie się w Chrystusa (por. Ga 3,27), ale jest to także symbol szaty godowej na uczcie w królestwie Bożym (por. Mt 22,12). Z kolei świeca, zapalona od Paschału, oznacza płomień życia Bożego, który przez sakrament chrztu zapłonął w duszy człowieka. Najważniejszym z sakramentów jest Eucharystia. Jak powiedział Jezus, "kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym" (J 6,54). Celem Mszy św. nie jest sama tylko przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa, ale nasza przemiana mocą konsekrowanych Postaci eucharystycznych, przyjętych w Komunii św. Otrzymany w chrzcie zaczątek życia wiecznego ma wzrastać do swojej pełni przez nasze spożywanie Eucharystii. We Mszy św., bezpośrednio przed Komunią św., kapłan wypowiada następujące zaproszenie: "Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę". Jest to nawiązanie do słów Apokalipsy o wiecznej uczcie zbawionych w niebie (por. Ap 19,9). Komunia eucharystyczna jest zaczątkiem i zadatkiem naszego udziału w uczcie królestwa Bożego. Również procesyjne podążanie do Komunii św. jest znakiem naszej drogi do wiecznego spotkania z Jezusem Chrystusem. O naszym powołaniu do życia wiecznego mówią także na różne sposoby wszystkie święta i okresy roku liturgicznego. Najbardziej widoczne jest to w adwencie oraz w okresie wielkanocnym. Jednym z głównych celów adwentu jest przygotowanie nas na spotkanie Chrystusa w chwili Jego ostatecznego przyjścia oraz w momencie naszej śmierci. Z kolei okres wielkanocny jest 50-dniowym czasem radości ze zmartwychwstania Chrystusa. Radość wielkanocna jest zapowiedzią wiecznej radości zbawionych. Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest bowiem zadatkiem i zapowiedzią naszego zmartwychwstania. ks. Maciej Zachara MIC
Tekst pochodzi z pisma
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |