ks. Piotr Skarga

27 września 1612 - W Krakowie zmarł ks. Piotr Skarga Powęski, kapłan diecezjalny, teolog, pisarz, kanonik lwowski, jezuita, pierwszy rektor Akademii Wileńskiej, kaznodzieja króla Zygmunta III Wazy, autor słynnych "Kazań sejmowych" i "Żywotów świętych", sługa Boży.

Urodził się 2 lutego 1536 w Grójcu, w rodzinie szlacheckiej. Po ukończeniu szkoły parafialnej w Grójcu, zapisał się w 1552 na Akademię Krakowską. W 1554 uzyskał stopień bakałarza nauk wyzwolonych. Prawdopodobnie z braku środków materialnych musiał przerwać dalsze studia.

W 1555 objął kierownictwo szkoły parafialnej przy katedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Wychowawcą syna kasztelana krakowskiego Andrzeja Tęczyńskiego został w 1557 i ze swym wychowankiem wyjechał do Wiednia na dwór cesarza Ferdynanda I.

Do kraju wrócił w 1562, a w 1564 przyjął święcenia kapłańskie. Mianowany proboszczem, osiadł w Rohatyniu pod Lwowem. Rozwinął tu niezwykłą działalność duszpasterską, czym zwrócił na siebie uwagę władzy kościelnej. Otrzymał więc godność kanonika lwowskiego i stanowisko kanclerza kapituły. Zrzekł się teraz probostwa, aby we Lwowie tym swobodniej oddać się kaznodziejstwu i dziełom miłosierdzia.

Pragnął w 1568 wstąpić do jezuitów, aby tym owocniej działać dla Boga i Kościoła, ale zamiar ten utrzymywał w tajemnicy. Wyjechał do Rzymu i dopiero tam, 2 lutego 1569 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Jeszcze jako nowicjusz został penitencjarzem w Bazylice św. Piotra. Studia teologiczne uzupełniał w Kolegium Rzymskim.

Do Polski powrócił w 1571 i objął urząd kaznodziei w kolegiacie pułtuskiej i stanowisko profesora w miejscowej szkole. Z końcem tegoż roku wysłany do Lwowa był tam kaznodzieją, odwiedzał szpitale i więzienia, a nawet na ulicach i placach miasta, katechizował. W czasie sejmu w 1572 zasłynął z kazań, które głosił w katedrze warszawskiej, a potem płockiej - wobec całego dworu królewskiego.

Kazania zaś głoszone przez ks. Skargę w 1573 w katedrze i kościele jezuitów w Wilnie odrodziły katolicyzm na Litwie. Ks. Piotr szerzył też tutaj kult Eucharystii, rozpowszechniał 40-godzinne nabożeństwo i założył Bractwo Najświętszego Sakramentu. Napisał również trzy książki o Eucharystii i Jej czci.

Godne uwagi jest to, że jego wystąpienia dały początek zainteresowaniu się katolików sprawą unii ze prawosławnym Wschodem, przy zachowaniu odrębności obrządku. Działalność ks. Skargi w tej dziedzinie, zaowocuje po 20 latach w formie unii brzeskiej, zawartej w 1596. W Wilnie też powstały jego "Żywoty świętych", które sam nazwał "żywą Ewangelią". Był autorem wielu książek, ale prawdziwym bestselerem były jednak czytane do dziś "Żywoty świętych". 1 sierpnia 1577 w Wilnie złożył uroczystą profesję zakonną.

Gdy król Stefan Batory, 7 lipca 1578, jezuicką szkołę w Wilnie podniósł do stopnia Akademii, to pierwszym jej rektorem mianował Skargę, który też następnie zajmował się organizowaniem kolegium w Płocku i apostołowaniem w Inflantach.

W 1584 przeniesiony do Krakowa, został przełożonym domu św. Barbary. Rozwinął tu rozległe duszpasterstwo, gruntownie odnowił świątynię, a jego kazania ściągały rzesze słuchaczy. Zorganizował również akcję miłosierdzia i pierwsze formy społecznej działalności charytatywnej. Powstały tu: Bank Pobożny, Arcybractwo Miłosierdzia, Komora Potrzebnych, które opiekowały się ubogimi.

Zygmunt III w 1588 mianował go nadwornym kaznodzieją. Wówczas był to urząd szczególnie trudny z uwagi na zaistniały rozłam między królem a narodem. Skarga okazał się prawdziwie niedościgłym mówcą. Pozostawił po sobie 197 wydrukowanych kazań. Król zwolnił go z urzędu kaznodziei dopiero 5 kwietnia 1612. Powrócił do kolegium krakowskiego, gdzie 27 września 1612 zakończył życie.

Pochowany został w kościele św. Piotra i Pawła w Krakowie, gdzie jego płyta grobowa znajduje się przed wielkim ołtarzem, a krypta została udostępniona dla zwiedzających.

Był człowiekiem wielkiej modlitwy i ogromnego, niemal nadludzkiego i niezmordowanego czynu. Do kazań przygotowywał się umartwieniami i żarliwą modlitwą. Ułożył też wiele pięknych tekstów modlitewnych. W pamięci potomnych pozostał jako niezwykłej miary kaznodzieja. Pomimo sławy i uznania - odznaczał się głęboką pokorą.

Miłosierdzie było szczególną jego cechą. Nie szczędził czasu i trudu, aby szukać biednych i pomagać wszelkiej nędzy.

Szczerze i gorąco kochał swój zakon. Nieraz miał trudności z posłuszeństwem, gdyż swoją wybitną osobowością często przewyższał tych, co mu rozkazywali.

O beatyfikacji księdza Piotra Skargi zaczęto myśleć dopiero od 1937. Wierni jednak modlili się przez jego wstawiennictwo i uzyskiwali wiele łask. Mnożyły się podziękowania. Dobrze rozwijającą się akcję modlitewną przerwała II wojna światowa. Dopiero 12 czerwca 2013 rozpoczął się proces beatyfikacyjny Skargi. Etap diecezjalny rozpoczął się 8 grudnia 2014, a zakończył 21 czerwca 2016.

Wasze komentarze:

marzena aneta : 10.11.2024, 21:19  Ksiądz Piotr Skarga dziękuję Boże Dobry Maryjo Jezusie kocham Was bardzo mocno proszę o miłość prawdę sprawiedliwość szczerość szacunek szczęście uczciwość ufność wiare zdrowie na całym świecie dziękuję Boże Dobry Maryjo Jezusie kocham Was bardzo mocno proszę o dobre powołania kapłańskie katechetyczne zakonne na całym świecie dziękuję Boże Dobry Maryjo Jezusie kocham Was bardzo mocno proszę o dobrą posługę kapłańską katechetyczną zakonną na całym świecie dziękuję Boże Dobry Maryjo Jezusie kocham Was bardzo mocno proszę o szczęście wiare zdrowie papieża Franciszka dziękuję Boże Dobry Maryjo Jezusie kocham Was bardzo mocno proszę o niebo dla papieża Benedykta XVl dziękuję Boże Dobry Maryjo Jezusie kocham Was bardzo mocno proszę o niebo dla księdza Piotra Skargi dziękuję Boże Dobry Maryjo Jezusie kocham Was bardzo mocno proszę o niebo dla naszych wszystkich zmarłych dziękuję modlitwa ma moc dziękuję modlitwa cuda czyni dziękuję modlitwa ma moc dziękuję modlitwa cuda czyni dziękuję nie ma modlitw nie wysłuchanych dziękuję wszystko dojrzewa w czasie dziękuję nic się nie marnuje dziękuję modlitwa ma moc dziękuję modlitwa cuda czyni dziękuję miłość cuda czyni dziękuję nadzieja cuda czyni dziękuję pokora cuda czyni dziękuję sprawiedliwość cuda czyni dziękuję szczerość cuda czyni dziękuję szacunek cuda czyni dziękuję szczęście cuda czyni dziękuję uczciwość cuda czyni dziękuję ufność cuda czyni dziękuję wiara cuda czyni dziękuję wiara to pewność bez dowodu dziękuję wiara to droga którą docieramy do marzeń dziękuję marzenia się spełniają dziękuję spełniają się marzenia dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję

(1)

Autor Treść

Nowości św. Jan od Krzyża Modlitwa do św. Jana od Krzyża Litania do św. Jana od Krzyża Modlitwa do św. Wenancjusza Fortunata Cztery drogi skierowujące dziecko na właściwy szlak Lekarz - zawód czy powołanie

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna