ks. Jozafat Szczygielski

Urodził się 29 września 1805 w Kobylanach koło Międzyrzeca Podlaskiego jako syn Klemensa i Marianny Danielak. Uczył się w Białej Podlaskiej, a następnie w Seminarium Duchownym Świętego Krzyża w Warszawie i w Seminarium Głównym. Święcenia kapłańskie przyjął w 1828. Jeszcze jako kleryk, gdy z braku wieku kanonicznego oczekiwał na święcenia, został mianowany nauczycielem religii w warszawskim Instytucie Głuchoniemych, z którym to zakładem pozostał związany do końca życia.

Po utworzeniu Akademii Duchownej powołano Szczygielskiego na jej wicerektora. Złożył wówczas wymagane egzaminy i w 1837 uzyskał w nowej uczelni stopień kandydata teologii. Funkcję wicerektora pełnił tylko do 30 września 1837, ponieważ wtedy objął funkcję dyrektora w Instytucie Głuchoniemych po rezygnacji jego założyciela ks. Jakuba Falkowskiego. Niebawem wrócił do Akademii w charakterze wykładowcy, mianowicie po śmierci ks. Wojciecha Ossolińskiego objął w 1842 najpierw zastępczo, a od 1857 w charakterze profesora stałego katedrę teologii dogmatycznej. Wykładał do wysłużenia emerytury w 1863. Choć nie posiadał przygotowania specjalistycznego, wykładowcą był dobrym i sumiennym. Poza tym przez kilka lat pełnił w Akademii obowiązki bibliotekarza. Najwięcej zajmował się Instytutem Głuchoniemych. Doprowadził w 1842 do założenia drugiego podobnego zakładu, Instytutu Ociemniałych (szkoła otrzymała nazwę Instytutu Głuchoniemych i Ociemniałych). Poza tym w 1857 wszedł do kapituły archikatedralnej.

Abp Feliński w przeddzień swego wyjazdu na zesłanie do Rosji mianował Szczygielskiego wikariuszem generalnym na wypadek uniemożliwienia rządów w archidiecezji aktualnemu wikariuszowi nominatowi Pawłowi Rzewuskiemu. Po zsyłce tego ostatniego w 1865, Szczygielski objął na krótko kierownictwo archidiecezji (od 30 października 1865 do 27 lutego 1866), lecz pod presją władz rządowych musiał ustąpić, a w 1867 sam poszedł na wygnanie do guberni kazańskiej. Wrócił do kraju dopiero w 1877 i zamieszkał w Stoczku pod Serockiem.

Zmarł 1 grudnia 1883 i pochowany został w Serocku. W kościele św. Aleksandra w Warszawie wzniesiono mu tablicę nagrobną. Posiadał order św. Stanisława II klasy i św. Anny III klasy.

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Ita Irlandzka Modlitwa do św. Ity Irlandzkiej św. Paweł Pustelnik z Teb Modlitwa do św. Pawła Pustelnika z Teb Modlitwa do św. Arnolda Janssena Modlitwa do bł. Alojzego Variary

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna