Odkryłem chat......niedawno, jakieś półtora roku temu. Stały dostęp do komputera sprawił, że w sumie nudne przeglądanie stron, nabrało całkiem nowego charakteru - w końcu można pogadać, spotkać się z kimś "naprawdę". A co najważniejsze, możliwa jest całkowita anonimowość, która dodaje jakiegoś "smaczku", ale pozwala też oderwać się od szarej czasem rzeczywistości. Początkowo czatowanie nie miało złego charakteru, choć było w nim już sporo niepokojących sygnałów. Przede wszystkim udawanie kogoś innego, choć same rozmowy były poważne i rzeczowe.Jednak szybko to się zmieniło, bo znów zaczęło być nudne, ale przede wszystkim dlatego, że spotkałem na chacie dziewczynę z która rozmowa układała się jakoś inaczej. Zaproponowałem telefon, zgodziła się. Rozmowa była niewinna, choć rodziło się już we mnie podniecenie. Kolejny telefon w jakiś dziwny sposób przeobraził się we wspólne flirtowanie, opowiadanie o seksualnych preferencjach, namiętne nakręcanie się. Wtedy przełamałem w sobie jakąś barierę wstydu (nigdy przedtem tak "bezpośrednio" z nikim nie rozmawiałem), podniecające było też to, że i ktoś drugi ze mną tą barierę pokonał. Potem ruszyła lawina. Coraz częściej wchodziłem na czat szukając podobnych znajomości, podniecające było pozostawanie w wirtualnej rzeczywistości bez żadnych zobowiązań, bez kompleksów. Podobny scenariusz powtarzał się wielokrotnie, prowadząc do często wielogodzinnych sesji rosnącego podniecenia. Był to jakiś nowy bodziec, coś co - przynajmniej na początku - wyglądało bardziej niewinnie od pornografii, w którą wcześniej wchodziłem bardzo często. Odkryłem, że tym, co mnie tak pociąga jest ciekawość, chęć "poznania" jeszcze kogoś, "poświntuszenia" z kimś nowym. Wielokrotnie odczuwałem jak cały dzień mija z tą jedną myślą, która była gdzieś na dnie umysłu, aby wieczorem poczatować. Wielokrotnie też rozpoczynało się od tego, że jedynie na chwilę wchodziłem w Internet, żeby tylko odebrać pocztę, a tak naprawdę, żeby wskoczyć na czat. Opracowałem całą strategię wyszukiwania takich dziewczyn, które poszukiwały podobnej znajomości, ale także omijania wszelkich oszustów podszywających się za dziewczyny. Gdy i to jakoś zaczęło mnie nudzić rozpocząłem poszukiwanie tą drogą dziewczyn, z którym czatowanie - wzajemne podniecanie się - mógłbym kontynuować przez telefon. Na początku było to delikatne przemycanie takiego pomysłu na priv-ie, ale potem coraz bardziej nachalne pytania wprost. Tak było aż do nie dawna. Przez cały ten czas, ok. roku, oczywiście nie czułem się z tym dobrze. Na początku "wciągnięcia" przez czat pojawiały się stosunkowo rzadko, ale potem coraz częściej okazywało się, że nie jestem w stanie odmówić sobie "oderwania" nawet następnego dnia po całonocnej sesji. Narastało zmęczenie fizyczne (zdarzały się całe noce bez nawet chwili snu przed pracą). Przede wszystkim jednak udręczenie spowodowane tym, że robię coś, co mnie rozdziera, co może przynosi tak "miły" szmer podniecenia, ciekawości, ale odziera mnie z pokoju, przejrzystości, pozostawiając tylko pogłębiającą się niechęć do siebie, do pracy, do czegokolwiek . Próbowałem skończyć z tym, po każdej porażce podejmując postanowienie, że to już był ostatni raz. Bezskutecznie. Może trochę rzadziej, ale wciąż powtarzał się ten sam scenariusz. Momentem krytycznym okazał się dzień, kiedy bliska mi osoba powiedziała mi, że widzi moje udręczenie, mój problem. Nie mam pojęcia skąd się dowiedziała. Nic nie powiedziałem, było mi wstyd. Jednak był to pierwszy taki moment, w którym - choć na chwilę - spojrzałem na siebie i całą sytuację obiektywniej. Skapitulowałem, wiem że nie jestem w stanie wyjść sam z tego bagna, w które tak lekkomyślnie, stopniowo, wpadłem. Ale wiem, że to jest możliwe, bo bezradny, oddałem się Bogu. Wiem, że muszę podjąć ta walkę, aby ocalić i odbudować to co we mnie jest piękne. Te ostatnie dni sprawiły, że zacząłem patrzeć inaczej na tą samą szarą codzienność. Jest we mnie nowa radość i siła, ale już nie tak bardzo "moja". Nie wiem, czy teraz mi się uda. Wierzę w to, że przyznanie się do bezradności, czuwanie nad nawet najdrobniejszymi poruszeniami, w końcu wsparcie od innych osób, które wpadły w to samo lub podobne bagno oraz oddanie się Bogu poprowadzi mnie na tej drodze. Jak wielka jest radość znów czystych myśli... Tomek, 29 lat
Prosimy Portal Fronda o nie kopiowanie tekstów
|
Nowenna przed Świętem Podwyższenia Krzyża Świętego - dzień 8
Litania do Imienia Maryi
Czy imię Maria zawiera jakąś treść?
Modlitwa do św. Gwidona z Anderlechtu
Modlitwa do bł. Apolinarego Franco
Papież na Kahlenbergu
Modlitwa o Cud
Tajemnica Szczęścia
Modlitwy do św. Rity
Litania do św. Józefa
Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi
Godzina Łaski 2023| [ Strona główna ] |
|
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |