bł. Juta z Bielczyn

W dziele chrystianizacji Prus wspomagała też zakon krzyżacki. W 1256 r. zaproszona najprawdopodobniej przez krewnego jej męża, wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Anno von Sangerhausena, osiadła w opuszczonej chacie rybackiej w Bielczynach k. Chełmży, którą zamieniła na pustelnię. Stąd codziennie udawała się na Mszę św. do katedry w Chełmży. Opiekowała się miejscowymi chorymi i dzieliła z nimi wyżebraną żywnością. Pozostawała pod duchowym kierownictwem pierwszego biskupa chełmińskiego dominikanina Henryka. Do pustelni w Bielczynach ściągały liczne rzesze ludzi, którzy korzystali z jej rad. Była wielką czcicielką i propagatorką Mszy Św. do Chrystusa ukrzyżowanego i Najświętszego Serca. Zmarła w opinii świętości, a jej ciało złożono w katedrze Świętej Trójcy w Chełmży. W XVII w. na życzenie Zygmunta III powstał jej życiorys napisany przez ks. Fryderyka Szembeka, jezuitę. W miejscu, gdzie znajdowała się pustelnia bł. Juty, dziś znajduje się jej sanktuarium. Jest patronką różnych dzieł miłosierdzia, miasta Chełmży, a także Caritas z Grudziądza.

Modlitwa do bł. Juty z Bielczyn

Modlitwa do bł. Juty z Bielczyn