Urodziła się w 1787 r. na zamku Druelle w pobliżu Rodez. Wychowana była przez babcię. W 17. roku życia postanowiła całkowicie poświęcić się Bogu i bliźnim. Szybko przekonała się, że najbardziej naglącą sprawą jest nauczanie i wychowanie chrześcijańskie. Próbowała życia zakonnego u szarytek, adoratorek oraz u sióstr miłosierdzia, ale w żadnym z nich nie pozostała. W 1815 r. razem z trzema innymi dziewczętami rozpoczęła nauczanie biednych dzieci. Później powołała fundację opiekującą się 40 dziećmi, a do końca życia, założyła 38 instytucji opiekujących się dziećmi, biednymi, więźniami, sierotami. Z czasem dzieło prowadzone przez Emilię przekształciło się w zgromadzenie zakonne - Sióstr Świętej Rodziny. Gdy założycielka umierała 19 września 1852 r., jej zgromadzenie liczyło już 36 domów zakonnych. Beatyfikował ją w 1940 r., a kanonizował dziesięć lat później papież Pius XII