Po śmierci rodziców, jako 19-letnia panna, wyjechała z rodzinnej miejscowości Nobol do Guayaquil. Pracowała tam jako szwaczka i angażowała się w pomoc ubogim i chorym. W 1868 r. wyjechała do Limy i zamieszkała w klasztorze tercjarek dominikańskich. Tam poznała ks. Emanuela Medinę, późniejszego biskupa, który podjął się jej kierownictwa duchowego. Zmarła 8 grudnia 1869 r. Jej grób - obok grobu św. Róży z Limy - jest najczęściej odwiedzanym miejscem przez pielgrzymów z Ekwadoru i Peru.

     Papież Jan Paweł II beatyfikował ją w 1992 r., a Benedykt XVI kanonizował w 2008 r. "Święta Narcyza od Jezusa ukazuje nam drogę chrześcijańskiej doskonałości dostępną dla wszystkich wierzących. (...) Swoją żarliwą miłością do Jezusa, która doprowadziła ją do podjęcia drogi wytrwałej modlitwy i umartwienia oraz do utożsamiania się coraz bardziej z tajemnicą Krzyża, daje nam ona zachęcające świadectwo i doskonały wzór życia całkowicie poświęconego Bogu i bliźnim" - powiedział Benedykt XVI podczas jej kanonizacji.