Zakonnik pamiątający o zmarłych

Ażeby ten cel łatwiej osiągnąć, utrzymywał blisko furty mały ogródek pełen rozmaitych pięknych kwiatów. Robił z nich bukiety i rozdawał je w podarunku dobroczyńcom dusz zmarłych. Wszyscy przychodzący do klasztoru budowali się tą gorliwością brata Andrzeja i dawali hojne jałmużny, za które odprawiało, się wiele Mszy św. za dusze zmarłych.

Powiadają, że przy śmierci tego pobożnego Brata, pojawiły się liczne dusze, które wprowadził do nieba i one pomogły mu do szczęśliwej śmierci.