Nowy Adam

Biblia uczy, że śmierć jest skutkiem grzechu pierworodnego i jakby jego ceną (Rz 6,16. 21. 23). Przed Chrystusem ludzkość była pogrążona w perspektywie śmierci (Łk 1, 79; Mt 4,16). Całą*sytuację zmienia pojawienie się na ziemi Jezusa, który przyjął ludzkie, śmiertelne ciało. W ten sposób utożsamił się z człowiekiem, swoim narodem i całą ludzkością. Przez ludzką naturę stał się dostępny śmierci. Czyni zadość Sprawiedliwości, która domaga się kary za grzech. Przez swoją mękę, krzyż i zmartwychwstanie uczynił z niej narzędzie zbawienia człowieka. Jako zupełnie niewinny mógł przyjąć karę, jaka należała się ludziom.

Dlatego Chrystus to nowy Adam (1 Kor 15, 45; Rz 5,14). Jego śmierć jest dobrowolnie złożoną ofiarą przebłagalną za wszystkie grzechy ludzi. Odtąd śmierć ma dla złączonych z Jezusem pozytywny sens. To zjednoczenie z Jego śmiercią i niejako współumieranie z Nim dokonuje się przez sakrament chrztu, który zanurza nas w śmierci Chrystusa (Rz 6, 3-4), abyśmy zmartwychwstali i żyli z Nim na wieki. Ta wewnętrzna jedność z Jezusem sprawia, że ochrzczeni mają jasną przyszłość (Rz 8, 11; 1 Tes 4, 13-14).

Chrześcijanin odchodzący z tego świata współumiera z Chrystusem, a czas agonii stanowi doniosłe chwile "godziny Jezusa" (J 13,1; J 17,1) w jego życiu. Lęk, jaki śmierć wywołuje w człowieku, znajduje ukojenie w postawie zaufania Jezusowi, który sam przeżył trwogę konania w Getsemani (Łk 22, 43; Mt 26, 42; Mk 14, 33-36; Hbr 5, 7-8). Wtedy cała modlitwa zawiera się w miłującym przylgnięciu ludzkiego serca do tajemniczej woli Ojca (KKK 2603). Punktem odniesienia jest więc Chrystus "posłuszny aż do śmierci" (Flp 2, 8; Hbr 5, 7-8).

W tym kontekście wielkie znaczenie ma sakramentalne przygotowanie chrześcijanina do jego Paschy, czyli przejścia, i postawa cierpliwości wobec różnych cierpień. Spokojna zgoda na śmierć nie przeczy wartości życia (KKK 1473). Ale taka postawa możliwa jest tylko dzięki szczerej modlitwie.

Jak widać, Bóg nie usuwa faktu umierania, które zniknie dopiero na końcu świata przy powszechnym zmartwychwstaniu na Sąd Ostateczny. Tymczasem Jezus przywrócił umieraniu sens powrotu do Domu Ojca, czyli raju.