Radość w krzyżu ChrystusaA jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu. (J 3,14-21)Czwarta niedziela Wielkiego Postu tradycyjnie zwie się "Niedzielą Laetare" - Niedzielą Radości. W dniu tym kapłani zamiast fioletowych ornatów przywdziewają liturgiczne szaty koloru różowego. W ten sposób Kościół chce nam przypomnieć, że można pogodzić radość z umartwieniem i cierpieniem. Męka Chrystusa jest wyrazem miłości Boga do rodzaju ludzkiego i zwiastuje nasze odkupienie. Jednocząc się ściślej z umęczonym Chrystusem i naśladując Go w codziennym życiu, mamy udział w Jego miłości, która staje się dla nas źródłem szczęścia. Święty Paweł Apostoł w liście do Efezjan przypomina wszystkim wierzącym w Chrystusa, że Bóg jest bogaty w miłosierdzie. Przebacza każdemu, kto przyzna się do grzechu i w szczerym żalu podejmie drogę nawrócenia. Czas Wielkiego Postu jest dla każdego człowieka dobrej woli szansą, by w Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym mieć nadzieję na pokonanie własnej słabości i grzechu. Chrystus wielokrotnie okazywał miłosierdzie nawet najbardziej grzesznym i słabym. Przebaczył Marii Magdalenie, a dobremu łotrowi ukrzyżowanemu wraz z Nim dał pewność zbawienia, gdy ten w głębokim żalu prosił o przebaczenie za grzechy swojego życia. Świat współczesny ucieka od cierpienia i smutku, chcąc jedynie oferować ludziom radość życia, nie zawsze jednak prowadzącą do pokoju serca i spokoju sumienia. Dokonując wyboru drogi życia, nie zawsze zgodnego z Ewangelią, możemy tym samym skazywać się na potępienie. Bóg jednak nie chce śmierci grzesznika, lecz chce, aby się nawrócił i osiągnął życie wieczne. W Ewangelii św. Jana słyszymy dziś zapowiedź samego Chrystusa o wywyższeniu Syna Człowieczego na drzewie krzyża. W taki bowiem sposób Bóg ukazuje człowiekowi swoją niepojętą miłość, która ma doprowadzić ludzkość do całkowitego jej odkupienia. Chrystus domaga się od nas, byśmy wyzbyli się lęku przed cierpieniem i zjednoczyli się z Nim na krzyżu. W ten sposób współcierpiąc z Chrystusem doznajemy radości pojednania z Bogiem, odkupienia i zarazem stajemy się uczestnikami zbawienia. Liturgia słowa zachęca dziś nas do radosnego umiłowania* krzyża, wyzbycia się lęku przed własnym cierpieniem i przyjęciem na siebie odpowiedzialności za obronę krzyża i wiary w Chrystusa przed nieprzyjaciółmi Kościoła. ks. Zbigniew Stanisław Iwański
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |