Wyzwanie Wielkiego TygodniaWielki Tydzień przygotowuje nas do przeżycia najważniejszego chrześcijańskiego święta - Paschy Jezusa Chrystusa. Co zrobić, aby dobrze przeżyć ten wyjątkowy tydzień w roku?Wśród klejnotów starożytnej literatury chrześcijańskiej niepowtarzalne miejsce zajmuje Diariusz Eterii. Dokument, będący zapisem kilkuletniego pielgrzymowania pobożnej mniszki hiszpańskiej po miejscach świętych, zawiera m.in. dokładny opis przeżywania świąt paschalnych przez najstarszą gminę chrześcijańską - Kościół jerozolimski - pod koniec IV w Wspólnota ta z powodów oczywistych była uprzywilejowana - gdzież można było bowiem lepiej celebrować Paschę Chrystusa, jak nie w świętym mieście Jeruzalem, a więc właśnie tam, gdzie wszystko się dokonało? Nic dziwnego, że wielu chrześcijan, jak Eteria, chciało choć jeden raz w życiu przeżyć święta wielkanocne we wspólnocie jerozolimskiej. Świadectwo mniszki hiszpańskiejW opisie Eterii uderza intensywność celebracji, zarówno co do liczby jak i długości poszczególnych spotkań, odbywających się w tygodniu poprzedzającym Paschę. Rzecz znamienna, tydzień ten nazywa ona wielkim, a więc tak, jak czyni to polska tradycja. Inne języki, wzorując się na nazewnictwie łacińskim, mówią o tygodniu "świętym".Czy ta nazwa nie wzywa nas do tego, byśmy cały ten tydzień przeżywali każdego roku intensywnie i to nie w znaczeniu przedświątecznego zabiegania, ale świętowania Chrystusowej Paschy? A już z całą pewnością takie powinny być trzy święte dni paschalne - sacrum triduum paschale - będące kulminacją całorocznej liturgii Kościoła. "Jak bowiem tydzień bierze swój początek i osiąga szczyt w obchodzeniu dnia Pańskiego (...), tak szczyt całego roku liturgicznego jaśnieje w świętym paschalnym Triduum Męki i Zmartwychwstania Pańskiego, do którego przygotowujemy się w okresie Wielkiego Postu i które przedłużamy w radości w ciągu pięćdziesięciu dni".
Początek triduumTriduum paschalne rozpoczyna uroczysta Msza św. sprawowana w wieczór Wielkiego Czwartku. Upamiętnia ona Ostatnią Wieczerzę, podczas której Jezus w przededniu swojej Męki ustanowił sakramenty Eucharystii i kapłaństwa.W Wielki Piątek "Kościół rozmyślając nad Męką swojego Pana i Oblubieńca oraz adorując Krzyż, wspomina swoje narodzenie z boku Chrystusa umierającego na Krzyżu i wstawia się do Boga za zbawienie całego świata". Punktem kulminacyjnym tego dnia pokuty, w którym obowiązuje zachowanie wstrzemięźliwości i postu, jest popołudniowa liturgia Męki Pańskiej, na którą składają się liturgia Słowa, adoracja Krzyża i Komunia św. Treści te są przedmiotem medytacji w Wielką Sobotę, w której "Kościół trwa przy Grobie Pańskim, rozważając Mękę i Śmierć Chrystusa oraz Jego zstąpienie do otchłani, a także w modlitwie i poście oczekuje na Jego Zmartwychwstanie". W oba te dni "bardzo zaleca się sprawowanie godziny Czytań i Jutrzni z udziałem ludu, a tam gdzie nie jest to możliwe - w Wielką Sobotę - należy przewidzieć celebrację słowa Bożego lub nabożeństwo zgodne z misterium tego dnia". Jak więc widzimy, dwa pierwsze dni Triduum to integralna część obchodów paschalnych, ich jakby dwa pierwsze akty, bez których trudno właściwie zrozumieć i w pełni przeżyć samą tylko tajemnicę Zmartwychwstania. Matka wigiliiWszystko zaś zmierza do celebracji Wigilii Paschalnej w noc z Wielkiej Soboty na Niedzielę Zmartwychwstania. "Wigilia sprawowana tej nocy, upamiętniająca świętą noc Zmartwychwstania Pana, jest jakby "matką wszystkich świętych wigilii". Kościół czuwając oczekuje Pańskiego Zmartwychwstania i sprawuje je w sakramentach chrześcijańskiego wtajemniczenia". Nocny charakter tej najważniejszej liturgii całego roku z uporem podkreślają posoborowe dokumenty: "Wszystkie obrzędy Wigilii Paschalnej odbywają się w nocy: nie wolno ich rozpocząć zanim zapadnie noc, a należy je zakończyć przed świtem niedzieli. Zasada ta musi być interpretowana ściśle".W przyjęciu tej prawdy, która jednak przedziwnie z wielkimi oporami dociera do świadomości wielu nawet duszpasterzy, znów z pomocą przychodzi język polski, który uroczystość paschalną określa właśnie mianem Wielkiej Nocy. Wstępna liturgia światła, wyjątkowo rozbudowana liturgia Słowa - przypominająca dzieła, jakich Bóg dokonał w całej historii zbawczej, poczynając od dnia stworzenia - wreszcie liturgia chrzcielna osiągają szczyt w świątecznej Eucharystii, w której Kościół spotyka się ze Zmartwychwstałym i jednocześnie antycypuje swój udział w Passze wieczystej. Jaka jest nasza odpowiedźKto nie uczestniczy we wszystkich krótko opisanych tu^elebracjach, kto nie świętuje Triduum Paschalnego - a niestety jest to zdecydowana większość chrześcijan, nawet w Polsce - ten właściwie nie jest w stanie w pełni zrozumieć i przeżyć Wielkanocy. Niedziela Zmartwychwstania różnić się będzie dla niego od innych niedziel w roku tylko zewnętrznymi dodatkami: radośniej szym śpiewem wielkanocnych pieśni, ukwieconą świątynią, święconką i zającem.Ks. WALDEMAR BABICZ
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |