Niemożliwe jest dzisiaj obejrzenie Kalwarii i Grobu Chrystusa, tak jak wyglądały one w momencie śmierci ZbawicielaGrób, w którym złożono Jezusa, był typowym grobem żydowskim. Składał się z dwóch pomieszczeń połączonych niskim przejściem. Pierwsze służyło jako przedsionek, tu gromadzili się bliscy zmarłego, aby go opłakiwać; w drugim na wykutym w skale łożu kładziono ciało.Drogie pamiątkiJak wskazuje św. Jan, "na wzniesieniu, gdzie Go krzyżowano był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo" (19,41). Mowa tu o znajdującym się na zachód od II muru Jerozolimy kilkumetrowym wapiennym pagórku, zwanym po aramejsku Golgotą (z łac. Calvaria), ze względu na swój przypominający czaszkę kształt. To tutaj majętny Józef z Arymatei kazał wykuć grobowiec dla swojej rodziny. Wejście do grobowca było zamykane okrągłym kamieniem przypominającym kamień młyński, którego brzegi poruszały się w koleinie.Szczęśliwa decyzjaChrześcijanie to cenne dla nich miejsce otoczyli czcią. Nie dziwi więc fakt, że cesarz Hadrian, który mszcząc się za powstanie Bar-Kochby (w latach 132-135) polecił skrupulatnie niszczyć miejsca kultu żydowskiego i chrześcijańskiego, wytyczył nieopodal Kalwarii i Grobu aleję, gdzie wśród zarośli wznosiły się posągi i ołtarze Jowisza i Wenery. Na szczęście ta decyzja - wyraźnie wbrew intencjom cesarza - przyczyniła się do zachowania w stanie nietkniętym tych najświętszych miejsc.Burzą i odbudowująNa polecenie cesarza Konstantyna biskup Makariusz w 325 roku odszukał skazane na tyle lat na zapomnienie miejsca Męki i Zmartwychwstania. Rozpoczęto tu prace budowlane, które trwały dziesięć lat. Wzniesiona wówczas Bazylika Grobu wejściem zwrócona była ku wschodowi i dochodziła do głównej ulicy miasta Cardo Maximus. Ta wspaniała budowla została w 614 r. doszczętnie zniszczona przez Persów. Co prawda w krótkim czasie, staraniem mnicha Modesta, odbudowano ją, ale niestety w znacznie skromniejszym kształcie. W roku 638 Jerozolima wpadła w ręce islamu. Chrześcijanie byli najpierw tolerowani, ale już w VIII w. zaczynają się konflikty. Na rozkaz kalifa Hakima w roku 1009 spłonęła Bazylika Grobu Pańskiego, podobnie jak wiele innych kościołów chrześcijańskich. Po 40 latach została odbudowana, znów jest jednak mniejsza od poprzedniej.Ostateczny kształtKrzyżowcy, którzy w roku 1099 wkroczyli do Jerozolimy, pragnęli przywrócić chrześcijaństwu zabytki starożytności. Na planie krzyża wznieśli nową Bazylikę Grobu Świętego, włączając w nią ogród z Kalwarią i inne miejsca święte otaczające skalę. Odnowioną kaplicę Grobu Pańskiego umieścili pod rotundą. Z rotundy wielki łuk tryumfalny prowadził do kościoła zbudowanego na miejscu dawnego świątynnego dziedzińca. Dzieło krzyżowców w zasadniczym swoim kształcie istnieje do dziś. Trzeba jednak przyznać, że trzęsienie ziemi z roku 1927 zostawiło bazylikę w nader niebezpiecznym stanie i od lat trwa wspólne dzieło jej restauracji.GospodarzeWyrywając w roku 1187 Jerozolimę z rąk krzyżowców, sułtan Saladyn przekazał klucze do bazyliki w ręce dwóch rodzin muzułmańsldch, które pobierały opłaty za prawo wejścia do niej. Już w roku 1217 św. Franciszek przysłał do Ziemi Świętej swych braci, a dwa lata później przybył tu sam, aby współgospodarzyć przy Pańskim Grobie. W roku 1829 prawa posługi w bazylice otrzymali również ortodoksyjni Ormianie. Dziś oprócz nich i ojców franciszkanów kościołem tym opiekują się też prawosławni. Każda z grup ma swoje pomieszczenia i kaplice. Trzy dalsze społeczności: Syryjczycy, Koptowie i Abisyńczycy sprawują liturgię tylko w pewne dni i z wyjątkiem Koptów nie posiadają żadnych kościelnych pomieszczeń.RytuałPrzy otwieraniu i zamykaniu Bazyliki Grobu panuje określony ceremoniał. Przedstawiciele wszystkich wspólnot chrześcijańskich zamieszkujących wewnątrz Bazyliki o ustalonej godzinie gromadzą się przy bramie w środku Bazyliki. Muzułmanin, którego rodzina od pokoleń ma prawo do kluczy świątyni, zamyka od zewnątrz wierze je wieczorem i rano je otwiera. Drabinę, po której klucznik wchodzi, by przekręcić górny zamek, oddaje przez okienko w bramie do wnętrza bazyliki. Okienko od środka zamyka zakrystianin, Grek.W styczniu 1964 r. świątynię nawiedził papież Paweł VI, a w marcu 2000 r. odprawił tu Mszę św. Jan Paweł II. Sala na piętrzeGdy opuszczając Stare Miasto przez Bramę Syjońską skierujemy się na południe, po około 150 m dojdziemy do budynku, w którym na I piętrze znajdował się Wieczernik. To tu odbyła się Ostatnia Wieczerza, miało miejsce umycie nóg apostołom i ustanowienie Najświętszego Sakramentu oraz Kapłaństwa. Tutaj po swym Zmartwychwstaniu Zbawiciel ukazał się swoim uczniom. Tu również spełnił się cud Zielonych Świątek. Zapewne pierwsi chrześcijanie w tym budynku mieli swoje miejsce ucieczki, spotkań i modlitwy.Kolejne kościołyPodczas wojny żydowsko-rzymskiej w 70 r. Wieczernik oszczędzono. W latach 331-349 św. Maksym odrestaurował ten niewielki kościół, a pod koniec IV w. arcybiskup Jan wzniósł przy Wieczerniku wspaniałą pięcionawową bazylikę, którą nazwano Hagia Sion.Na jej ruinach krzyżowcy zbudowali w roku 1100 bazylikę Najświętszej Maryi Panny z Góry Syjon. Budowla miała trzy nawy: w nawie północnej stała kapliczka ku czci Zaśnięcia, a w południowo-zachodnim narożniku - Wieczernik złożony z dwóch położonych nad sobą kaplic, z których każda dzieliła się na dwie części: W kaplicy na górze część północna poświęcona była wspomnieniu Ostatniej Wieczerzy, a część południowa Zesłaniu Ducha Świętego. Dolna kaplica upamiętniała umycie nóg i ukazanie się Zmartwychwstałego Chrystusa apostołom. W połowie XIV w. przybyli tu franciszkanie i pozostali do 1551 r. DzisiajDziś Wieczernik znajduje się w rękach muzułmanów. Dla chrześcijan jest dostępny, w większym zakresie w Wielki Czwartek oraz w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Podczas pamiętnej pielgrzymki do Ziemi Świętej w marcu 2000 Jan Paweł II w otoczeniu 12 biskupów odprawił tutaj Mszę św. Pierwszy Papież od czasów Piotra Galilejczyka.ks. Bogdan Poniży
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |