Cukrzyca, chociaż częsta, bywa długo vynierozpoznawana. Istnieje kilka typowych objawów, które pozwalają podejrzewać tę chorobę. Nadmierne wydalanie moczu i w konsekwencji wzmożone pragnienie, nadmierny apetyt, skłonność do infekcji, nawracające, szczególnie ropne zakażenie skóry, zmiany grzybicze, także w jamie ustnej, powinny skłonić do badań w kierunku cukrzycy. Zdarza się, że choroba przebiega bez-objawowo. Dlatego zaleca się wykonywanie badań przesiewowych co trzy lata u wszystkich osób po 45. roku życia. Nadwaga, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca u bliskich członków rodziny są czynnikami sprzyjającymi rozwojowi cukrzycy - u pacjentów z takim obciążeniem badania należy wykonać co roku. W zależności od mechanizmu powstawania cukrzycy określa się różne typy tej choroby. U ludzi młodych zwykle jest to typ pierwszy, spowodowany brakiem insuliny. U tych pacjentów poza wymienionymi objawami występuje często "wilczy głód", spowodowany niedoborem cukru wewnątrz komórek. Dochodzi do pozornie absurdalnej sytuacji: we krwi jest bardzo dużo cukru, a komórki "są głodne". Typowy obraz to młody, szczupły mimo jedzenia dużej ilości kalorycznych potraw człowiek, chodzący z butelką wody lub coca-coli. Po pewnym czasie pojawia się zmęczenie, senność, zapach acetonu - to objawy kwasicy, która nieleczona doprowadzi do śpiączki cukrzycowej. Bywa, że cukrzyca dopiero wówczas jest rozpoznawana. U tych pacjentów jedynym - poza dietą - leczeniem jest podawanie preparatów insuliny. Drugi typ cukrzycy jest znacznie częstszy, stanowi 90 proc. przypadków. Występuje u osób starszych i jest spowodowany zmniejszeniem wytwarzania insuliny albo osłabieniem wrażliwości tkanek na insulinę - tzw. insulinoopornością. Leczenie polega na podawaniu preparatów, które pobudzają trzustkę do wytwarzania insuliny, lub takich, które zmniejszają wchłanianie glukozy z przewodu pokarmowego. Czasem to nie wystarcza i trzeba dodać insulinę. Istotnym czynnikiem w powstawaniu tego typu cukrzycy jest przekarmienie i otyłość. Cukrzyca może także występować jako powikłanie niektórych chorób - na przykład po zapaleniu trzustki, może stanowić objaw zaburzeń endokrynologiczych, może być także wywołana przez leki. Istnieje cukrzyca ciążowa, spowodowana zwiększoną ilością pewnych hormonów w ciąży. Ten typ cukrzycy ustępuje po urodzeniu dziecka, może być jednak pierwszym zwiastunem choroby, która ujawni się w okresie późniejszym, zwykle około menopauzy.
Prawidłowa zawarość cukru we krwi wynosi 72-99 mg% (4,0-5,5 mmol/l). Jeśli przekracza 100 mg%, należy wykonać tzw. doustny test tolerancji glukozy, który polega na oznaczeniu poziomu cukru we krwi na czczo i drugi raz dwie godziny po wypiciu 75 g glukozy. Poziom cukru po tym obciążeniu u zdrowego człowieka nie powinen przekraczać 140 mg%. Jeśli przekracza, ale jest niższy od 200 mg%, mówimy o nieprawidłowej tolerancji glukozy. Taki pacjent wymaga stosowania diety i większej czujności, gdyż prawdopodobnie po jakimś czasie ujawni się cukrzyca. Poziom cukru powyżej 200 mg% zarówno na czczo, jak i po wypiciu glukozy świadczy o cukrzycy i wymaga leczenia. Także stwierdzenie w badaniu ogólnym moczu obecności cukru pozwala na podejrzenie cukrzycy. Do tego, aby cukier pojawił się w moczu, jego zawartość we krwi musiała przekroczyć 150 mg%. Innym badniem pomocnym w rozpoznawaniu i monitorowaniu skuteczności leczenia curzycy jest oznaczenie HbA1 c (hemoglobiny glikolowanej). Informuje ona o średniej glikemii w ciągu ostatnich trzech miesięcy. Jej wartość nie powinna przekraczać 6,4 proc. Leczenie cukrzycy to kolejny temat. Ale o tym za tydzień.
Izabela Pakulska - lekarz Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 22 maja 2011
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |