Na cukrzycę choruje 5 proc. naszego społeczeństwa. Wiele osób nie wie, że choruje. Cukrzyca może długo być nierozpoznana, niestety, nawet wówczas powoduje wiele niekorzystnych zmian. Najpoważniejsze to zmiany w naczyniach, które mogą doprowadzić do zawału, udaru mózgu, niewydolności nerek, zaburzeń czucia - szczególnie stóp i podudzi, a także zmian w siatkówce oka, doprowadzających nawet do ślepoty. Charakterystyczne dla pacjentów z cukrzycą są źle gojące się rany i owrzodzenia. Dlatego tak ważne jest u nich unikanie urazów. Wygodne buty to najważniejsza część garderoby cukrzyka. Z małego otarcia stopy może bowiem powstać olbrzymia rana, doprowadzająca nawet do amputacji kończyny. We wszystkich typach cukrzycy należy walczyć z nadwagą. Normalizacja ciężaru ciała, choć niełatwo ją osiągnąć, prowadzi do znaczego obniżenia poziomu cukru we krwi. Pacjenci z cukrzycą muszą przestrzegać diety. Właściwie powinno mówić się tu o zdrowym żywieniu, bo odżywianie zalecane w cukrzycy jest korzystne dla wszystkich. Podstawą wyżywienia są węglowodany. Mają one stanowić około połowy dostarczanej energii. Zalecane są produkty o tzw. niskim indeksie glikemicznym (IG), do których należą kasze, ryż, płatki, warzywa. Zakazane jest spożywanie słodyczy, ciast, należy unikać jasnego pieczywa. Tłuszcze powinny stanowić około 30 proc. zapotrzebowania. Powinny to być tłuszcze pochodzenia roślinnego, takie jak margaryny i oleje roślinne (rzepakowy, słonecznikowy, oliwa z oliwek). Białko ma stanowić około 20 proc. zawartości energetycznej pokarmów. Polecane jest spożywanie chudego mięsa, ryb i niektórych produktów roślinnych, takich jak soja, fasola i inne rośliny strączkowe. W zależności od wagi i wykonywanej pracy zawartość kaloryczna pokarmów powinna być dostosowana indywidualnie dla każdego pacjenta. Obecnie można łatwo dotrzeć do przykładów jadłospisów o określonej liczbie kalorii. Wysiłek fizyczny to obok diety drugi ważny element nie-farmakologicznego leczenia cukrzycy. Powinien być regularny, wykonywany codziennie, a przynajmniej trzy razy w tygodniu przez około 30 minut. Szczególnie polecane są spacery, pływanie, jazda na rowerze i gry zespołowe. Pacjent z cukrzycą nie powinien wykonywać dużych wysiłków na czczo, bo może to spowodować groźne dla zdrowia niedocukrzenie. U osób z cukrzycą typu drugiego stosuje się poza dietą tableki. Ich mechanizm działania jest różny. O tym, który preparat zastosować, decyduje lekarz. Dobór zależy od przyczyny powstania cukrzycy i chorób towarzyszących. Czasem u jednego pacjenta trzeba zastosować leki o różnych mechanizmach działania, a jeśli to nie wystarcza, dodać insulinę. Obecnie w sprzedaży są dobre preparaty insuliny. Dają mało objawów ubocznych i mają różny czas działania, pozwalający skutecznie utrzymywać prawidłowy poziom cukru we krwi przez całą dobę. Insulina podawana jest za pomocą tzw. penów, pozwalających na wstrzyknięcie określonej jej ilości w bezbolesny i łatwy sposób. Każdy pacjent z rozpoznaną cukrzycą otrzymuje bezpłatnie glukometr, przyrząd służący do samodzielnego badania poziomu cukru we krwi.
Pacjent z cukrzycą przy prawidłowym leczeniu może prowadzić normalne życie.
Izabela Pakulska - lekarz Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 29 maja 2011
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |