Choroba kociego pazura
Dzieci lubią zabawy z kotem, ale często w ich trakcie doznają zadrapań. Stwarza to ryzyko zakażenia bakterią Bartonella henselae odpowiedzialną za rozwój bartonelozy, czyli zakaźnej choroby kociego pazura. Koty na nią nie chorują, są jedynie nosicielami wywołujących ją bakterii. Do zarażenia chorobą dochodzi po pogryzieniu lub podrapaniu przez kota albo po bezpośrednim kontakcie z jego śliną, która dostała się do skaleczenia. Pierwszym objawem choroby, po 2-3 tygodniach od zakażenia, jest wysypka, drobne miejscowe zmiany na skórze - jak po ukąszeniu owadów, potem występuje zaczerwienienie i obrzęk, a następnie grudka, przekształcająca się w krostę, guzek lub pęcherz w miejscu skaleczenia. Pojawia się zmęczenie, czasem gorączka i powiększenie węzłów chłonnych w okolicy zadrapania, co jest powodem niepokoju rodziców. Rzadsze objawy to wycieki z węzłów chłonnych, powiększona śledziona, utrata apetytu, ból gardła, utrata wagi. Najwięcej zachorowań występuje jesienią i wczesną zimą. Choroba jest niezależna od wieku, ale najbardziej podatne na nią są dzieci i młodzież. Chorobę kociego pazura podejrzewamy zawsze, gdy dziecko ma powiększone węzły chłonne, a było ugryzione lub zadrapane przez kota. Rutynowym badaniem brzucha można wykazać powiększenie śledziony, co pozwala na potwierdzenie u pacjenta tej choroby. Bartoneloza często zostaje jednak niezdiagnozowana. Lekarz może zalecić specjalne badanie, które określa, czy infekcja jest spowodowana bakteriami Bartonella henselae. Choroba może zostać także wykryta podczas biopsji węzłów chłonnych. Choroba kociego pazura trwa maksymalnie do miesiąca, przy zmiennym nasileniu objawów. Na ogół dolegliwości szybko ustępują i dziecko zdrowieje bez żadnych następstw. Rzadziej, przy niedoleczeniu, choroba może przejść w stan utajenia i po pewnym czasie następuje jej nawrót. Może wywołać przewlekle zapalenie węzłów chłonnych, trwające miesiącami, bardzo uciążliwe dla chorego. Dołączają się wtedy objawy ogólne, takie jak zmęczenie, pocenie się, bóle głowy, pleców, podbrzusza oraz obrzęk i bóle węzłów chłonnych. Czasami choroba ma nietypowy przebieg z powikłaniami takimi jak: powiekowe zapalenie spojówek i gałki ocznej, plamica wątroby i śledziony, rumień guzowaty, niedokrwistość, zapalenie wsierdzia, nietypowe zapalenie płuc, a także zapalenie opon mózgowych i mózgu. Tak poważne powikłania, zagrażające życiu, zdarzają się na szczęście bardzo rzadko i głównie u dzieci z zaburzeniem immunologicznym.
Czy można zapobiec chorobie kociego pazura? Nie chodzi przecież o zakazywanie dzieciom zabawy z kotem! W celu uniknięcia schorzenia wystarczy dokładne mycie rąk po zabawie i nauczenie dziecka, by nie prowokowało kota do drapania i gryzienia. Trzeba bezwzględnie przestrzegać zakazu całowania zwierzęcia i innego kontaktu z jego śliną czy głaskania go skaleczoną ręką.
Grażyna Rybak Autorka jest lekarzem pediatrą Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 25 listopada 2018
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |