Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Wiek Całunu i metoda C14

Porównawcze badania wieku tkaniny Całunu wykazały ponad wszelką wątpliwość, że jest to starożytna lniana tkanina z początku naszej ery, najprawdopodobniej pochodząca z warsztatów kosztownych płócien grobowych spod Damaszku. Specjaliści od historii materiałów włókienniczych stwierdzają, że ten typ płótna był powszechnie używany w Palestynie do chowania zmarłych. Światowej stawy szwajcarski kryminolog Max Frei, badający miejsce przebywania przedmiotów na podstawie pyłków kwiatowych, znalazł na Całunie pyłki kwiatowe roślin z czasów Chrystusa, które rosły tylko w rejonie Jeziora Gallilejskiego i Morza Martwego. Wniosek jest oczywisty: Całun w pewnym okresie swojej historii znajdował się w Palestynie w czasach Chrystusa.

Ważnym wydarzeniem było badanie wieku Całunu metodą C14, którą w latach 1945 - 1955 wynalazł amerykański chemik W. F. Libby.

Izotop węgla C14 powstaje w atmosferze na wysokości od 10 do 15 tysięcy metrów dzięki promieniowaniu kosmicznemu, na skutek starcia się neutronów węgla z atomami azotu (N14) i jest radioaktywny. Jego ilości są bardzo małe. Na 1000 miliardów C12 istnieje jeden pierwiastek C14. Ponieważ jest promieniotwórczy, wobec tego ulega z czasem rozpadowi. Dopóki człowiek, zwierzę lub roślina żyją, liczba C14 jest stała. Dopiero po ich śmierci C14 ulega rozpadowi. Libby obliczył, że po 5568 latach zmniejsza się jego ilość o połowę. Współczesne laboratoria przyjmują okresy od 7200 do 4700 lat. Ponadto istnieje trudność w dokładnym policzeniu izotopu C14. Liczenie komplikują dziesiątki tysięcy innych rozszczepień. Wiarygodność tej metody warunkuje atmosferyczne pochodzenie węgla obecnego w organizmach żywych. Jeżeli w badanej próbce będzie obecny węgiel nie pochodzący z okresu wzrostu rośliny, wówczas wynik nie jest wiarygodny, ponieważ znacznie odmładza badaną próbkę, I tak np. laboratorium w Tucson - które brało udział w datowaniu Całunu - określiło wiek rogu Wikingów (VIII - IX w.) na 2006 r. po Chrystusie (The Sunday Times, 7 VIII 1988 r.).

Podobnie laboratorium w Zurychu pomyliło się o tysiąc lat badając lnianą tkaninę egipską z 3000 r. przed Chrystusem. Tak więc metoda datowania przy pomocy C14 nie może być uważana za nieomylną dlatego, że nigdy nie można być pewnym, że usunięte zostały wszystkie zanieczyszczenia. Zanieczyszczenia mogą nie zostać wykryte, mogą być także niemożliwe do usunięcia żadnym odczynnikiem. Trzeba pamiętać, że płótno Całunu zostało mocno zanieczyszczone podczas pożaru w Chambery w 1532 r. Tkanina była poddana działaniu tak wysokiej temperatury, że srebrna blacha relikwiarza stopiła się. Całun ocalał od całkowitego zwęglenia, wskutek braku tlenu w zamkniętej skrzynce. Z pewnością nastąpiła wtedy wymiana izotopów, które wprowadziły węgiel niemożliwy do określenia i oddzielenia.

21 kwietnia 1988 r. pobrano próbkę z Całunu do badania metodą węgla radioaktywnego. Ucięto mały fragment płótna z dołu prawej strony przedniej części. Jest to miejsce najbardziej narażone na zanieczyszczenia, miejsce reperacji, bliskie zwęgleń biegnących dwoma pasami wzdłuż płatu płótna.

Próbki, jak się później okazało, dostały się w ręce "karbonistów" - ludzi posługujących się szantażem i wykrętami. Wbrew wcześniejszym ustaleniom, nie zgodzili się na analizę chemiczną nici tkaniny, aby nie dopuścić do jakiejkolwiek konfrontacji i interpretacji wyników.

Proces analizy został przeprowadzony w trzech laboratoriach: Tucson (USA), Zurychu i w Oxfordzie. Przebiegał w sposób nie liczący się z powagą zadania, jakiego podjęły się laboratoria. Właściwie żadnych zobowiązań i ustaleń nie zachowano. Żaden chemik nie został wezwany do uwiarygodnienia właściwego oczyszczenia skrawków całunowej tkaniny. Nikt nie mógł i nie może do dziś stwierdzić jaki był, dokładnie ustalony, stan chemiczny włókien próbek. Od tego przecież zależał wiarygodny wynik datowania! Ponadto liczne przecieki do prasy miały na celu zdyskredytowanie Całunu i ukazanie go jako falsyfikatu pochodzącego ze Średniowiecza, na długo przed oficjalnym ogłoszeniem wyników 13 października 1988 r. Na konferencji prasowej w dniu 14 października 1988 r. karboniści stwierdzili, że wyniki badań metodą C14 są nieomylne i że żaden naukowiec, godny tego imienia, nie może uważać Całunu za autentyczny. Oświadczenie to, obliczone na dezinformację opinii publicznej, zostało przyjęte z oburzeniem przez specjalistów innych dziedzin wiedzy, ponieważ żaden prawdziwy naukowiec nie podjąłby się datowania tak specyficznej próbki odsuwając innych specjalistów. Tak samo żaden szanujący się uczony nie ogłaszałby wyników swoich badań jako pewnych, lekceważąc wysiłki innych, o wiarygodności których nikt nie wątpił.

Panuje zgodna opinia naukowców, że zlekceważenie przez wykonawców testu C14 danych archeologicznych i historycznych, oraz sposób przeprowadzenia badań sprawia, że jego wyniki nie są w pełni naukowe. Bardzo wymowne są listy opublikowane w dzienniku włoskim "Awenire". Oto niektóre wypowiedzi:

  • "Czy C14 może mi wytłumaczyć, w jaki sposób wizerunek na Całunie powstał w średniowieczu?"
  • "Niech nauka teraz wyjaśni sprzeczność wyników innych uczonych z jednym: C14".
  • "Dlaczego naukowcy poddali Całun tej próbie, skoro było wiadomo, że nie jest nieomylna?"
  • "Wśród naukowców są również ludzie nawiedzeni nie tyle wiarą w Boga, co w siebie. A wówczas nie liczą się z niczym".
Na Międzynarodowym Sympozjum na temat Całunu, które odbyło się w Paryżu 7-8.09.1989 r. sposób przeprowadzenia testu C14 został poddany ostrej krytyce. Przede wszystkim nie został w pełni udokumentowany, co jest dowodem ignorancji albo złej woli. Uczonym chodziło przede wszystkim o daty tzw. początkowe oraz o wyniki pomiarów surowych analizy, dla nich najciekawszych i najwięcej mówiących. W oparciu o nie czynione są dalsze pomiary. Dokumentacja została bezpowrotnie zniszczona lub ukryta w szufladach laboratoriów, więc skontrolowanie końcowego wyniku stało się niemożliwe. Badania Całunu metodą C14 nie są w pełni udokumentowane. Ratując swój "autorytet" wobec innych, światowej sławy naukowców, Tite szef zespołu karbonistów badających Całun, napisał oświadczenie: "Piszę, wyjaśniając fakt, że osobiście nie utrzymuję, by wynik datowania węglem radioaktywnym Całunu Turyńskiego wykazywał, iż Całun jest falsyfikatem."

W 1993 r. naukowiec rosyjski Dymitr Kuźniecow, dyrektor laboratoriów Sedowa z Moskwy, odznaczony nagrodą Lenina, wynalazł nową metodę datowania, którą zastosował, aby zweryfikować wyniki badań Całunu. W laboratorium stworzył warunki zbliżone do pożaru, który miał miejsce w Chambery w 1532 r. Okazało się, że w takiej temperaturze następuje zwiększenie do 25% zawartości C14 w płótnie. W ten sposób wyniki badań wskazują, że płótno jest młodsze o 12 wieków. W efekcie zakwestionowano całkowicie wyniki badań z 1988 roku.

Nauka współczesna ponad wszelką wątpliwość ustaliła następujące fakty odnośnie odbicia ciała Człowieka Ukrzyżowanego na Całunie Turyńskim:

  1. W Całunie znajdowały się skrwawione zwłoki mężczyzny o wzroście około 180 cm, wadze 65 kg, który miał brodę i długie włosy. W tkaninie stwierdzono obecność prawdziwej krwi ludzkiej grupy AB.

  2. Odbicie przodu i tyłu ciała jest negatywem fotograficznym i jest trójwymiarowe.

  3. Człowiek z Całunu był biczowany biczami rzymskimi, koronowany cierniem, dźwigał na miejsce ukrzyżowania poprzeczną belkę krzyża i miał ręce do niej przywiązane. Został ukrzyżowany, przybity do krzyża gwoździami, a więc kara śmierci wykonana została przez Rzymian. Natomiast pogrzeb odbył się według zwyczaju żydowskiego. Opisy w Ewangeliach są absolutnie zgodne z odbiciem na Całunie.

  4. Ciało w Całunie przebywało do 36 godzin, nie pozostawiło żadnych śladów rozkładu ani żadnych śladów odrywania go od świeżych jeszcze skrzepów krwi na ciele.

  5. Odbicie całego ciała na płótnie dokonało się na skutek silnego promieniowania od wewnątrz, które spowodowało zmiany chemiczne w celulozie lnianej tkaniny. Promieniowanie to, którego energia w ciągu 1/1000 sekundy utrwaliła trójwymiarowy negatyw fotograficzny całego ciała, pozostaje dla naukowców tajemnicą.
Tutaj tylko wiara może zasugerować, że dokonało się to w momencie Zmartwychwstania.

Ta niezwykła relikwia - milczący Świadek śmierci i zmartwychwstania Chrystusa - wzywa każdego człowieka do nawrócenia, do przyjęcia radosnej prawdy, że Jezus umierając i zmartwychwstając nadaje sens mojemu życiu, cierpieniu i śmierci. Zmartwychwstały Jezus żyje i działa Kościele. W sakramentach pokuty i Eucharystii daje nam swoją wszechmocną miłość, która wyzwala z niewoli grzechu i śmierci i prowadzi do życia wiecznego. Jezus oczekuje tylko mojej zgody na przyjęcie daru Jego miłości..

Stanisława Dąbek

Publikacja za zgodą redakcji
Miłujcie się!, nr 5-8/1997



Wasze komentarze:
 Nikodem: 21.04.2022, 19:09
 Przebiliście pękające termobaryczne parówki Macierewicza. Co za wyobraźnia!
 JAWA: 19.12.2016, 20:14
 Andrzeju poczytaj "Atlantydę'' Zajdlera, metoda C 14 jest ścisła tylko mniej więcej.
 Artur: 09.07.2012, 23:08
 "Dymitr Kuźniecow, dyrektor laboratoriów Sedowa z Moskwy" -- znany oszust i fałszerz, jego badania i weryfikacje są całkowicie zmyślone
 macko: 20.12.2011, 16:42
 Oj Andrzej. Wiesz na czym polega badanie metodą c14 i jaki może wystąpić margines błędu? Słyszałeś kiedyś o krzywej kalibracyjnej? Czasem margines błędu w obliczeniach może wynosić 20 lat a czasem jest to kwestia nawet 800 lub więcej lat w każdą ze stron. Więc jesli "najbardziej wiarygodny" wynik jest powiedzmy 1000r p.C to może on wynosić nawet 200 p.C albo 1800 p.C. Warto się zagłębić w najnowsze dane na temat tego datowania a potem wypisywac hasła że jest to metoda w 100% pewna. Występuje wiele czynników które sa odpowiedzialne za błędy w obliczaniu datowania bezwzględnego. Jestem przekonany że Całun jest autentyczny.
 Do Andzeja: 17.04.2011, 15:32
 Tylko ze Całun był przenoszony w wiele razy a badano skrawek z boku na którym były zanieczyszczenia stad takie a nie inne datowanie C14. Zresztą skoro obecnie nauka i technika nie pozwala na stworzenie takiej relikwi to jak wytłumaczysz fakt iz powstała ona w średniowieczu he?
 Andrzej: 17.04.2011, 12:29
 Bzdura, wierutne kłamstwo. C-14 jest badaniem niemal 100% wiarygodnym. Nawet nie warto pisać i odnosić się do tych bzdur. Człowiek myślący znajdzie odpowiedź w opracowaniach naukowych a nie w artykułach ludzi nawiedzonych. Pozdrawiam.
(1)


Autor

Treść

Nowości

św. Apoloniuszśw. Apoloniusz

Modlitwa do św. ApoloniuszaModlitwa do św. Apoloniusza

Modlitwa do św. Ryszarda PampuriModlitwa do św. Ryszarda Pampuri

Kto zmartwił mamę?Kto zmartwił mamę?

Wielkanocny ślubWielkanocny ślub

Katedra w ChartresKatedra w Chartres

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej