Czy Mahomet, twórca islamu, znał Pismo Święte?Sw. Paweł Apostoł w Liście do Tymoteusza pisze o sobie, że za głoszenie Słowa Bożego został wtrącony do więzienia. Chociaż ambasador Boga znalazł się za kratami, to jednak samego Słowa Bożego to nie uwięziło: "Słowo Boże nie jest związane" (2 Tm 2,9).Słowo Boże nigdy nie było i nie będzie związane, skrępowane i uciszone. Nikt nie ma mocy nakazać Mu, aby milczało. Rozprzestrzenia się niosąc pociechę, umocnienie i prawdę. Wśród starożytnych ludów Słowo to rozprzestrzeniało się dzięki przekładom biblijnym. Mogły je usłyszeć za sprawą "Vetus Latina" mówiące po łacinie ludy Imperium Rzymskiego. Mogły usłyszeć za sprawą przekładów koptyjskich plemiona mieszkające w Egipcie. Mogła usłyszeć Armenia dzięki przekładom ormiańskim z V wieku po Chrystusie.
Przekład gruzińskiNa północ od Armenii, pomiędzy Morzem Czarnym a Kaspijskim, rozciągają się góry Kaukaz. Mieszkańcy tych gór, to Iberowie albo inaczej Georgianie. My przyzwyczailiśmy się nazywać ich Gruzinami.W czasach cesarza Konstantyna Wielkiego (ok. 274-337) Gruzini przyjęli od Armenii wiarę w Jezusa Chrystusa. Przełożyli też dla siebie Pismo Święte, korzystając z Biblii ormiańskiej. Pierwsze tłumaczenia gruzińskie pochodzą z V wieku po Chrystusie i Związane są z osobą św. Mesroba, którego uważa się za twórcę alfabetu gruzińskiego. Najstarsze zachowane fragmenty Biblii gruzińskiej pochodzą z V-VH wieku. Natomiast kompletne manuskrypty przekładu gruzińskiego z IX wieku znajdują się w klasztorach Gruzji, na górze Atos w Grecji, w Jerozolimie, a także w znanym już nam klasztorze św. Katarzyny na Synaju. Tłumaczenia arabskieJęzyk arabski znany był już w czasach Starego Testamentu. Najstarsze zachowane teksty po arabsku odnaleziono na Półwyspie Arabskim. Pochodzą one z IV wieku po Chrystusie. Ogromny rozkwit języka arabskiego, pierwotnie języka beduinów Półwyspu Arabskiego, nastąpił w związku z ekspansją nowej religii, islamu, po śmierci Mahometa w 632 roku po Chrystusie. Religia muzułmańska zaczęła szybko ogarniać nowe ludy i obszary. Dziś wyznawcy Mahometa uważają język arabski za święty, ponieważ w tym języku spisane zostało objawienie, jakiego Bóg miał przez 22 lata udzielać swojemu prorokowi Mahometowi poprzez archanioła Gabriela. To spisane objawienie, Koran, jest świętą księgą islamu. Koran składa się ze 114 rozdziałów napisanych w języku arabskim. Dzisiaj język arabski jest najbardziej rozpowszechnionym językiem żywym spośród wszystkich języków semickich. Zbliżony do języka hebrajskiego, używanego w Izraelu i języka amaryckiego z Etiopii, łączy wyznawców Mahometa Turcji, Iranu, Afganistanu, Pakistanu, Indonezji, północnej Afryki, Kazachstanu, Kirgistanu, Tadżykistanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu.Język arabski używany jest w życiu codziennym, w radio, telewizji, prasie i w meczetach do modlitwy. Faktycznie nie jest to jednak język jednorodny. Składa się z wielu dialektów. Dlatego Arabowie zamieszkujący odległe od siebie obszary często po prostu się nie rozumieją. Islam wykazuje dużą zależność od religii Mojżeszowej i od chrześcijaństwa. Nasuwa to przypuszczenie, że Mahomet (ok. 570-632) miał do dyspozycji księgi biblijne przełożone na język arabski. Jednakże pogląd ten bardzo trudno udowodnić. Natomiast zachowały się późniejsze przekłady Starego i Nowego Testamentu na język arabski, pochodzące z VIII wieku, a więc już po śmierci Mahometa. Dla rekonstrukcji oryginalnego tekstu biblijnego mają jednak znaczenie niewielkie. Przekład starosłowiańskiPrzekład Pisma Świętego na język starosłowiański przypisuje się św. Cyrylowi (827-869) i św. Metodemu (826?-884). Byli to dwaj bracia, pochodzący z Tesalonik w Grecji. Na prośbę księcia morawskiego, Rościsława, skierowaną do cesarza Michała, podjęli się pracy ewangelizacyjnej na Morawach (dzisiejsza Słowacja i wschodnie Czechy). Gorliwość i rozmach działań sprawiły, że nazwano ich apostołami Słowian, a papież Jan Paweł II ogłosił ich 31 grudnia 1980 roku współpatronami Europy.W związku z prowadzoną przez siebie pracą apostolską przetłumaczyli Pismo Święte na język swoich wiernych (IX wiek po Chrystusie), a św. Cyryl, wzorując się na piśmie greckim, obmyślił specjalny alfabet (zwany "głagolicą"), aby na piśmie oddać słowiańską mowę. Alfabet ten, "zreformowany" przez następców św. Cyryla, nosi nazwę "cyrylica" i jest podstawą alfabetu rosyjskiego, białoruskiego, ukraińskiego, serbskiego i bułgarskiego. Najprawdopodobniej święci Cyryl i Metody nie przetłumaczyli całego Pisma Świętego, ale jedynie te fragmenty, które były potrzebne w liturgii, na nabożeństwach. Dalszych przekładów na język starosłowiański dokonano za czasów księcia Bułgarów Symeona, na przełomie IX i X wieku. W XV wieku arcybiskup Nowogrodu Gennadij zebrał wszystkie księgi biblijne, przełożone dotąd na język starosłowiański. Okazało się wtedy, że jedenastu ksiąg w ogóle jeszcze nie przetłumaczono. Gennadij polecił więc, aby i te brakujące księgi biblijne przełożyć. Cała Biblia starosłowiańska wyszła drukiem w roku 1580 w Ostrogu, staraniem miejscowego księcia Konstantyna. Natomiast najstarsze zachowane fragmenty, pisane głagolicą i cyrylicą, datuje się na XI wiek. Można się zastanawiać, z jaką Biblią zetknął się po raz pierwszy na ziemiach polskich Mieszko I i Bolesław Chrobry? Z Biblią łacińską czy też może ze starosłowiańską Biblią św. Cyryla i Metodego? Sprawdź, czy zapamiętałeś...
Ks. PIOTR OSTAŃSKI
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |